علل ابتلا به سندرم پای بیقرار چیست و راه درمان آن کدام است؟
سندرم پای بیقرار
سندرم پای بیقرار که در اصطلاح پزشکی ویلیس اکبوم نامیده می شود، یکی از اختلالات حرکتی خواب است. این اختلال موجب بروز احساس ناخوشایندی در پاها می شود که بیشتر به صورت مورمور شدن، درد و سوزش بیان می گردد و همین امر موجب می شود فرد تمایل به حرکت دادن عضو خود نماید.
مهمترین مشکلی که افراد مبتلا به این عارضه با آن درگیر هستند، آن است که دقیقا زمانی که فرد به رختخواب می رود مشکل تشدید شده و به همین دلیل این عارضه در دسته اختلالات خواب قرار گرفته است.
بروز این عارضه علل بسیاری دارد و از استرس و اضطراب های روزانه گرفته تا وجود برخی از بیماری ها، گسترده می شود.
این عارضه یکی از شایع ترین اختلالات حرکتی خواب است و حدود 10 درصد افراد این عارضه را حداقل یک بار در زندگی خود، تجربه می کنند.
در بیشتر موارد سندرم پای بیقرار به خودی خود و یا با تغییر در سبک زندگی فرد، برطرف می شود و نیازی به درمان خاصی ندارد.
علائم و نشانه های سندرم پای بیقرار
در بیشتر موارد علائم و نشانه های سندرم پای بیقرار، زمانی ککه فرد در فضای محدودی در حال استراحت است، بروز می کند. فردی که به این عارضه مبتلاست احساس ناخوشایندی در پاهای خود (و گاهی در دیگر اندام ها مانند بازوها) دارد و به همین دلیل با حرکت دادن پاهای خود سعی در برطرف کردن احساس خود دارد.
اغلب بیماران این احساسات ناخوشایند را به صورت:
- تیر کشیدن
- مورمور شدن
- سوزش
- خارش
- احساس وارد شدن شوک الکتریکی
و...
توصیف می کنند.
علل ایجاد سندرم پای بیقرار
علل ایجاد سندرم پای بیقرار هنوز به طور یقین شناخته شده نیست، اما برخی از محققان بر این باورند که وجود مشکلاتی درمورد تولید و ترشح ماده ای شیمیایی در مغز به نام دوپامین ایجاد میشود، موجب بروز این عارضه می گردد.
عده ای دیگر از محققان نیز معتقدند که این بیماری به دلیل گردش خون ضعیف بروز میکند، با این وجود همچنان تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
انواع سندرم پای بیقرار
این بیماری خود را به نوع سندرم پای بیقرار اولیه و سندرم پای بیقرار ثانویه طبقه بندی می شود؛ که عبارتند از:
1-سندرم پای ببیقرار اولیه: این نوع بیماری سندرم پای بیقرار ایدیوپاتیک نیز نامیده می شود و شایع ترین نوع این بیماری است.
متاسفانه علت بروز این نوع سندرم هنوز مشخص نشده است اما معمولا ژنتیکی است و از دوران کودکی فرد آغاز می شود و در مواردی تا پایان عمر ادامه دارد.
در برخی موارد علائم و نشانه های بیماری با بالا رفتن سن به تدریج بدتر می شود. البته ممکن است در موارد خفیف بیماری، فرد در طی مدتی هیچ علامتی نداشته باشد و پس از گذشت مدتی طولانی دوباره علائم ظاهر شوند.
2- سندرم پای بیقرار ثانویه: این عارضه در اثر وجود یا ابتلا به بیماری های دیگر مانند دیابت، کمبود آهن، ناراحتی های مزمن کلیه، پارکینسون، نوروپاتی، بارداری و آرتریت روماتوئید ایجاد گردد.
همچنین به نظر می رسد، مصرف برخی از داروها مانند داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین و داروهای ضدافسردگی با ایجاد تاثیرات منفی بر فعالیت هورمون دوپامین، می توانند موجب بروز سندرم پای بیقرار ثانویه گردند.
حدود 20 درصد از زنان باردار نیز ممکن است در سه ماه آخر بارداری خود، دچار سندرم پای بیقرار شوند. البته زنانی که قبل از بارداری به سندرم پای بیقرار مبتلا بوده اند، در طول بارداری خود علائم شدیدتری خواهند داشت.
هرچند علل بروز یا تشدید این عارضه در طول بارداری هنوز به درستی مشخص نشده است، اما به نظر می رسد تغییرات هورمونی، افزایش تحریک پذیری، کاهش مواد معدنی و ویتامین های بدن و کم خوابی ناشی از بارداری و تغییرات ایجاد شده در بدن از جمله این دلایل باشند.
درمان این عارضه در طول بارداری بیشتر بایستی به شکل رفتاری و فیزیکی مانند انجام ورزش های سبک و ملایم و بهره مندی از یک الگوی خواب سالم باشد. همچنین مصرف مکمل های آهن در طول بارداری بیخطر است و اگر به نظر می رسد علت ابتلا به سندرم پای بیقرار کمبود آهن است، می توان بدون نگرانی از مکمل های آهن استفاده نمود.
البته مصرف داروهای دیگر حتما باید با نظر پزشک معالج باشد و از مصرف خودسرانه آنها خودداری کنید.
درمان سندرم پای بیقرار
بروز سندرم پای بیقرار موجب آشفتگی و بر هم خوردن کیفیت خواب فرد مبتلا می شود، به همین جهت درمان آن اهمیت ویژه ای دارد.
از آنجایی علت اصلی ایجاد سندرم پای بیقرار هنوز ناشناخته است، درمان قطعی نیز برای آن وجود ندارد و پژوهشگران روش های درمانی متعددی را پیشنهاد می دهند. برخی از این درمان ها به سادگی در منزل قابل انجام است، اما برخی نیز نیاز به مشورت با پزشک دارد. در ادامه تعدادی از روش های درمان سندرم پای بیقرار را بیان خواهیم نمود.
1- برطرف عوامل ایجاد کننده
اولین روش درمان سندرم پای بیقرار، برطرف نمودن عواملی است که موجب این عارضه شده اند. اگر عواملی مانند ژنتیک عامل اصلی بروز این حالت باشد، می توان گفت تقریبا هیچ راهی برای کنترل پای بیقرار خود ندارید؛ اما اگر بیقراری پا در اثر عواملی همچون بارداری رخ داده است، پس از طی کردن مدت زمان مخصوص آن، برطرف شده و پای بیقرار نیز آرام خواهد گرفت.
عواملی دیگری مانند:
- مصرف برخی از داروها مانند داروهای ضدافسردگی، آنتی هیستامین های قدیمی، داروهای بازجذب سروتونین، داروهای ضد تهوع و...
- عادات روزانه مانند مصرف کافئین، الکل و تنباکو که موجب تشدید علائم سندرم پای بیقرار میشود؛.
- مشکلات سلامتی مانند نارسایی کلیه یا کمبود مواد معدنی مانند آهن؛
- استرس ها و اضطراب های موجود
- مصرف برخی از مواد غذایی مانند شکر
می توان با کنترل عوامل بیان شده، سندرم پای بیقرار را نیز تا حدود زیادی تحت کنترل خود درآورد.
2- رعایت عادات خواب مناسب
خستگی بیش از حد، موجب تشدید علائم سندرم پای بیقرار می شود. بنابراین برای داشتن یک خواب خوب این نکات را رعایت نمایید:
- رعایت برنامه خواب منظم
- اتاق خواب باید خنک، آرام و تاریک باشد.
- به حداقل رساندن استفاده از وسایل الکترونیکی قبل از خواب
هر چند رعایت نکات فوق موجب برطرف شدن کلی علائم سندرم پای بیقرار نمی شود، اما کیفیت خواب فرد را بهبود می بخشند.
3- مصرف مکمل ها
در صورتی که پای بیقرار در نتیجه کمبود مواد معدنی و ویتامین ها رخ دهد، می توان با مصرف مکمل های لازم علائم بیماری را کاهش داد.
- توضیحات
- بازدید: 724
نظرات
- هیچ نظری یافت نشد.
نظر خود را اضافه نمایید
ارسال نظر به عنوان مهمان