معرفی رمان انگار گفته بودی لیلی اثر سپیده شاملو

معرفی رمان انگار گفته بودی لیلی اثر سپیده شاملو

سپیده شاملو نویسنده ی معاصر و متولد سال 1347 است که لیسانس زبان انگلیسی دارد. "انگار گفته بودی لیلی" عنوان رمانی از این نویسنده ی خوش ذوق و موفق است که در سال 1379 توانسته برنده ی جایزه ی هوشنگ گلشیری برای بهترین رمان اول شود.
از دیگر آثار این نویسنده ی معاصر می توان به کتاب های سرخی تو از من و و دستکش قرمز اشاره کرد.

رمان انگار گفته بودی لیلی با زاویه ی دید دوم شخص روایت می شود. این نوع زاویه ی دید در رمان ها و داستان های سراسر جهان بسیار کمیاب است. استفاده ی شاملو از این نوع روایت جسارت و قدرت او را در نویسندگی به نمایش می گذارد.
دو راوی اصلی این رمان شراره و خواهر شوهر او مستانه هستند. رمان با این جمله آغاز می شود: "بمب ها از آسمان ریختند روی خانه ی همسایه. تو از ایوان پرت شدی و مردی." در واقع بخش مهمی از داستان در همین جملات آغازی نهفته است. مخاطب دو راوی رمان، علی شوهر شراره و برادر مستانه است. علی در جنگ شهید شده و حالا که سیزده سال از زمان مرگ علی گذشته است، شراره در ذهنش مدام با او حرف می زند. از پسرشان سیاوش می گوید، از کارهای روزمره ی خود، از مادر و خواهر علی و از هر چه در زندگی اش اتفاق می افتد. شراره قصد دارد زندگی مستقلی را شروع کند و از صحبت های مکرر خود با علی کم کند.

در چند جای رمان نیز مستانه روایت رمان را آغاز می کند و او نیز در ذهنش با علی صحبت می کند و او را مخاطب خود قرار می دهد. به این ترتیب در تمام طول رمان از زاویه ی دوم شخص استفاده شده است.
لیلی نیز شخصیتی است که در طول کتاب دائما درباره ی او صحبت می شود. اما منظور حقیقی نویسنده از شخصیت لیلی مشخص نیست. در واقع لیلی می تواند همان معشوق ابدی داستان های فارسی باشد. عنوان رمان نیز به اهمیت این موضوع اشاره می کند. انگار گفته بودی لیلی رمانی است درباره ی عاشق و معشوق و مرگ و زندگی. این رمان با جملات کوتاه خود بسیار عمیق و دردناک است.