آتش بس تهمینه میلانی (2)

آتش بس تهمینه میلانی (2)

پس از موفقیت و فروش زیاد فیلم آتش بس، کارگردان این فیلم ترغیب به ساخت قسمت دوم این فیلم شد. بنابراین فیلم نامه ی آتش بس 2 را نوشت و کار ساخت آن را شروع کرد. نهایتا فیلم در سال 1393، یعنی نزدیک به ده سال بعد از آتش بس 1 در سینماهای کشور اکران شد. گفته می شود میلانی فیلمنامه فیلم آتش بس دو را با مشورت با دکتر هلاکویی به رشته ی تحریر درآورده است.

آتش بس یک و دو، هر دو ساخته ی تهمینه میلانی هستند و نویسندگی هر دوی فیلم ها را نیز خود میلانی انجام داده است. میلانی از کارگردانان، فیلم نامه نویسان و تهیه کنندگان ایرانی است که معماری خونده و به کار نقاشی نیز می پردازد! از دیگر فیلم های میلانی می توان به ملی و راههای نرفته اش، یکی از ما دو نفر، سوپر استار، تسویه حساب، زن زیادی، واکنش پنجم، نیمه پنهان، دو زن، افسانه آه و بچه های طلاق اشاره کرد.

بازیگرانی که برای فیلم آتش بس دو انتخاب شده و در آن حضور داشته اند عبارت اند از بهرام رادان، میترا حجار، آتیلا پسیانی، گوهر خیر اندیش، مهرانه مهین ترابی، پژمان جمشیدی، فلوز نظری و دانیال عبادی.

داستان فیلم آتش بس دو دربارۀ زوج جوانی به نام های خسرو (با بازی بهرام رادان) و ترانه (با بازی میترا حجار) است که عازم سفر هستند. آن ها در حال مسافرت به خارج از کشور هستند که در فرودگاه با روانشناس خود (با بازی آتیلا پسیانی) روبه رو می شوند. در فرصتی که تا پرواز مانده این زوج با روانشناس سابق خود گرم صحبت می شوند و به تعریف وقایع زندگی شان می پردازند. در این جا نیز مانند آتش بس 1، فیلم با فلاش بک هایی به گذشته ی زوج رفته و داستان ها را برای مخاطب خود روایت می کند.

فیلم نامه ی فیلم آتش بس دو به شدت به قسمت اول آن شبیه است و قسمت اول آن نیز به فیلم آقا و خانم اسمیت. داستان دوباره بر سر اختلافات و لجبازی های زوج جوان است که درباره ی مسائل کوچکی با هم به جر و بحث پرداخته و به مشکل می خورند. این زوج جوان بر خلاف زوج آتش بس یک، فرزندی نیز دارند که بخشی از مشکلاتشان حول فرزندشان شکل می گیرد. بازی دو بازیگر اصلی فیلم آتش بس دو به شدت اغراق شده است و در بعضی صحنه ها مخاطب را دلزده نیز می کند. این زوج یعنی بهرام رادان و میترا حجار به شدت از محمدرضا گلزار و مهناز افشار در آتش بس یک ضعیف تر ظاهر شده اند و نتوانسته اند بازی خوبی را از خود ارائه دهند. فیلم با موقعیت های طنزی نیز همراه است که به دلیل همان اغراقی که ذکر شد در بعضی مواقع خسته کننده نیز می شود.