آدولف هیتلر|ورود هیتلر به سیاست|یهودی ستیزی هیتلر

آدولف هیتلر (5)

یکی از رازهای زندگی هیتلراین بود که همواره نگرش خاصی نسبت به یهودیان که در کنار او می جنگیدند داشت. اما چه چیزی باعث شد که یهودی ستیزی هیتلر بیمار گونه شکل گیرد؟
در سال 1916 حادثه ای در نبرد سوم برای هیتلر به وجود آمد . در آن زمان هیتلر که در سنگرهای نزدیک خط مقدم فعالیت می کرد. پایش بر اثر اصابت ترکش مجروح شده و او را به بیمارستان بیلز حومه شهر برلن بردند. او هنوز در آن زمان وظیفه پیام رسانی به خط مقدم ارتش را به عهده داشت. این جراحت و اعزام او به بیمارستان باعث شد تا در مورد یهودیان نظراتی را بشنود.

او از اینکه می دید افرادی هستند که دوست ندارند در خط مقدم بجنگند بیزار بود. به طوریکه در نوشته هایش گفته که بیلز پر از مردمان ترسو هست، که من از آنها حس انزجار می گرفتم. بعدها که به برلین و مونیخ رفت افرادی را دید که از شکست و ضعف صحبت می کنند، و تمام انگشتان اشاره آنها به سمت یهودیان است. و این احساس که یهودیان روزی به آرمانهای آلمان خیانت می کنند دراو شکل گرفت. حتی زمانی که او دور از سنگرها بود این احساس در او قوی تر شده بود. اما تا آن زمان هنوز به طور جدی یهودی ستیزی هیتلر برای کسی فاش نشود. تا آنها را تایید کند. زیرا بعد از آن نیز در سال 1918 به خاطر فعالیتش پیشنهاد نشان صلیبی آهنین را از یکی از فرماندهان یهودی اش دریافت کرد. برای همین هنوز علت یهودی ستیزی او مشخص نشده است.

وارد شدن به دنیای سیاست برای هیتلر

به گفته برخی از مورخان وقتی هیتلر در زمانی که در واحدی در سنگر هومر نیکسل در حومه فرانسه توسط گاز شیمیایی دشمن مجروح شد. سربازان و هم گروهایش نیز شکست خورده به خانه های خود برگشتند. در این موقع هیتلر بر اثر نابینایی و جراحت موقت در بیمارستان بستری بود. هیتلر وقتی خبر نابودی آلمان را شنید و شرمی که از ورود جنایتکاران به داخل سرزمین خود و عدم مقاومت در خود می دید تصمیم گرفت که وارد دنیای سیاست شود.
ولی به گفته برخی دیگر از تاریخ نویسان آلمانی، وارد شدن او به عرصه سیاست رربطی به این اتفاق نداشته، و هیتلر ناگهانی و به طور غیر عادی وارد سیاست شد. زیرا نه پول، مهارت و یا توانایی داشت . بنابراین ترک ارتش برای او در واقع نابودی تلقی می شد.

هیتلر وقتی به مونیخ رفت، این بار به عنوان نگهبان در ارتش مشغول به کار شد. در آوریل 1919 حکومتی به سبک شوروی موسوم به حکومت شوراها مونیخ را تحت حاکمیت داشت. شوراهای ارتش فرمانداری ارتش سرخ را حمایت می کردند. که کومونیسم و یهود بودند. و هیتلر عضو این شورا بود. تا چند هفته بعد که شوراهای نظامی به سبک شوروی سقوط کرده و شبه نظام های راست گرد وارد شهر شدند. در این زمان برای تصفیه نیروهای کمونیست گروه تحقیقاتی در ارتش ایجاد شد. و هیتلر با فرصت طلبی نیز وارد این کموسیون شد. او به خوبی می دانست سیاستمدار شدن در مونیخ بسیار آسان است. فقط کافیست تا علیه یهودیان کارهایی را انجام داد. زیرا فرماندهان عالی کمیسیون تحقیقاتی اکثرا ضد یهود بودند. و در نشست هایی که هیتلر در آنها شرکت می کرد. اعلام می کردند که همه یهودیان باید به بازداشتگاههای غیر نظلمی بروند. در همان سال هیتلر به عنوان معلم سیاسی به حومه ای در مونیخ اعزام شد. و در آنجا بود که اولین سخنرانی خود را علیه یهودیان ایراد کرد. که در آن یهودیان را عامل بدبختی و مشکلات کنونی مردم می دانست.

مردم به سخنرانی های گوش می دادند زیرا فکر می کردند که مردی از میان خودشان به پا خاسته تا به مشکلات آنها پایان دهد. و او این سخنرانی ها را عالی ایراد می کرد. در واقع سیاست هیتلر را پیدا کرده و نه او، و این گونه شد که هیتلر سی سال اول زندگی خود را زمانی که به اوج قدرت بود طوری به یاد آورد و در کتاب خود باز نویسی کرد.که انگار از اول به عنوان یک سیاستمدار که سرنوشت توانسته بود بزرگی او را به تصویر بکشد در اذهان قرار داد در صورتی که اینطور نبود. بلکه او در سی سال اول فقط یک فرصت طلب بود تا بتواند بدین طریق وارد دنیای سیاست شود. زیرا که اکثر روایاتی که از هیتلر برداشت می شد حماسه ای بود ساخته خیال پردازی و دروغ که حتی بسیاری از دوستان او نیز از پنهان کاریهای او در آن زمان خبر نداشتند. و این چنین بود که هیتلر توانست عنوان یکی از بد نام ترین زندگی های سیاسی را به خود نسبت دهد.