انسان خداگونه اثر یووال نوح هراری | ادامه کتاب انسان خردمند

انسان خداگونه

دکتر یووال نوح هراری انسان خدا گونه با نام فرعی تاریخ مختصر آینده  را در ادامۀ کتاب انسان خردمند نوشته است، انسان خردمند درباره اینکه از کجا آمده ایم سخن می گوید و انسان خداگونه درباره اینکه به کجا می رویم!

خلاصۀ کتاب انسان خداگونه

دکتر هراری در این کتاب همانگونه که از نام فرعی آن متوجه می شویم تاریخی مفید و مختصر دربارۀ آینده ای نه چندان دور است آینده ای پنجاه سال یا حداکثر دویست سال بعد. سالهایی که نویسنده درباره آنها نظری قطعی نمی دهد او تنها احتمالات را بررسی می کند.

انسان خداگونه در سه بخش نوشته شده است:

1. انسان خردمند جهان را تسخیر می‌کند : در این بخش نویسنده درباره اینکه انسان چگونه توانسته است دنیای به این عظمت را تحت سلطۀ خود درآورد و درباره دلایل برتری انسان بر سایر موجودات صحبت می کند. و به طرح سه سوال می پردازد:
2. فرق بین انسان‌ها و دیگر حیوانات چیست؟
3. گونه زیستیِ ما چه‌طور جهان را تسخیر کرد؟
4. آیا انسان خردمند گونه زیستیِ برتر است یا فقط «قُلدُر محله»؟
5. انسان خردمند به جهان معنا می‌بخشد : در این بخش نویسنده به مسیری که انسان را به نقطه رسانده و جهانی که توسط انسان ساخته شده است صحبت می کند، که شامل چهار فصل است: داستان‌بافان، زوج عجیب، قرارداد جدید و انقلاب اومانیستی.

فصل دوم نیز همراه با سوالاتی است:

1. انسان چه نوع جهانی خلق کرد؟
2. انسان چگونه اطمینان یافت که علاوه بر مهار جهان به آن معنا نیز می‌بخشد؟
3. اومانیسم – ستایش انسان – چگونه به مهم‌ترین آیینِ زمان بدل شد؟
4. انسان خردمند سلطه‌اش را از دست می‌دهد: در این بخش که بخش آخر کتاب است نویسنده گریزی به اوایل قرن 21 می زند و دربارۀ چالش های فعلی و چالش هایی که احتمالا در آینده با آنها روبرو شویم بحث می کند. فصل های این بخش شامل بمب ساعتی در آزمایشگاه، جداسازی بزرگ، اقیانوس شعور/آگاهی و کیش اطلاعات  می شود.

سوالاتی که در بخش اخر مطرح است:

1. آیا انسان همچنان می‌تواند جهان را اداره کند و به آن معنا ببخشد؟
2. فناوری زیستی و هوش مصنوعی چگونه اومانیسم را تهدید می‌کنند؟
3. وارث احتمالیِ نوع بشر چه کسی خواهد بود و احتمالا چه باور جدیدی جایگزین اومانیسم خواهد شد؟

جملاتی از متن انسان خداگونه

 در اصل، تروریسم نمایش است. تروریست‌ها نمایشِ وحشت‌آورِ خشونت به‌راه می‌اندازند که تخیل ما را به خود معطوف می‌کند و باعث می‌شود احساس کنیم داریم به آشوب و هرج و مرج قرون وسطی باز می‌گردیم. در نتیجه دولت‌ها اغلب خود را مجبور می‌بینند در مقابل صحنه‌آراییِ تروریسم با تظاهر به امنیت واکنش نشان دهند و نمایش‌های عظیم قدرت به راه اندازند، مثلا با آزار و اذیت همه مردم یا حمله به کشورهای خارجی. در غلب موارد، این واکنش‌ شدید به تروریسم برای امنیت ما تهدیدِ به‌مراتب بزرگ‌تری است تا خودِ تروریست‌ها. (انسان خداگونه – صفحه ۲۶)

آن‌گاه که هوش مصنوعی اغلبِ وظایف شناختی را بهتر از انسان‌ها انجام دهد تکلیف بازار کار چه می‌شود؟ شکل گرفتن طبقه بزرگ جدیدی شامل آدم‌هایی به‌لحاظ اقتصادی بی‌مصرف چه پیامدهای سیاسی خواهد داشت؟ زمانی که نانوفناوری و داروهای باززاینده و حیات‌بخش انسان‌های هشتاد ساله را به پنجاه سالگی برگردانند چه بر سر روابط بشری و خانواده‌ها و صندوق‌های بازنشستگی می‌آید؟ آن‌گاه که فناوری زیستی به ما امکان دهد بچه طراحی‌شده داشته باشیم، و شکافی بی‌سابقه بین فقیر و غنی پدید آوریم، جامعه بشری راه به کجا خواهد برد؟ (انسان خداگونه – صفحه ۳۳۳)