ایده های طراحی ساختمان لویدز لندن
نکته کلیدی در طراحی ساختمان, انعطاف پذیری و ایجاد فضای معاملاتی بدون اجزای ساختاری مزاحم بود. با توجه به این نیاز, فرم پیچیده ساختمان با در نظر گرفتن قطعاتی قابل تعویض در محدوده بیرونی طبقات شکل گرفت. این امر امکان نگه داری و تعویض قطعات را بدون ایجاد مزاحمت در کار روزانه سالن معاملات و بخش های اداری امکان پذیر کرده و به خوانایی و مقیاس نمای ساختمان اضافه نمود.
طرح نهایی شامل طرح کامل ساختمان و اجزای اصلی اجرایی، در ژوئن سال ۱۹۷۹ به کمپانی لویدز ارائه شد. ساختمان با مساحت حدود ۴۸۰۰۰ متر مربع ۵۲۲۰۰۰ فوت مربع مساحتی حدود ۶۶ درصد بیشتر از وضع موجود آن دارد. از ملزومات این طرح تخریب ساختمان سال ۱۹۲۸ بود که فعالیت شرکت را در مدت اجرا به ساختمان سال ۱۹۵۸ محدود می کرد.
کمیته توسعه و گسترش کمپانی لویدز از طرح پیشنهادی شامل آتریومی در میان گالری ها و دفاتر آزاد استقبال کرد.
به نحوی که ایده نهایی ساختمانی با ارزش بسیار بالا در زمینه شهری و نیز اجزای انعطاف پذیر به کمپانی لویدز ارائه داد که می توانست پاسخگوی تغییرات آینده باشد.
ایده "فضاهای سرویس دهنده و سرویس گیرنده" با تعبیه فضاهای سرویس دهنده مانند راه پله ها، آسانسورها، سرویس های بهداشتی و خدمات مکانیکی به صورت آزاد در برج های متمرکز و خارج از حجم بنا, ساختاری گویا و خوانا را به نمایش می گذارد. فضاهای اصلی (سرویس گیرنده) با توجه به فرم نامتعارف سایت, به بهترین وجه ممکن، شکل گرفته و سیستمی با توانایی پاسخگویی به تغییرات با توجه به نیازهای آتی شرکت را ارائه می دهند.
طرح نهایی
در اوایل سال ۱۹۸۰ جزییات اجرایی بنای جدید ارائه شد و با اتمام تخریب ساختمان سال ٫۱۹۲۸ در ماه می سال بعد طرح آن مورد موافقت قرار گرفت. این ساختمان با فرمی میان تهی با اثری قوی و نمودی کاملا منحصر به فرد در محدوده شهری لندن حضور پیدا کرد. ساختمان از تعدادی گالری متحدالمرکز با دید به آتریوم مرکزی تشکیل شده است و هر گالری می تواند به صورت بخشی از سالن معاملات و یا دفتر اداری جداگانه مورد استفاده قرار گیرد. سالن اصلی در چهار ماه طبقه اول قرار گرفته و سیرکولاسیون عمودی آن از طریق پله های برقی مرکزی، به راحتی تامین می شود.
در زیر سالن معاملات و در مجاورت بازار لیدن هال، فضایی نیمه عمومی قرار گرفته که رستوران لویدز، قهوه خانه، فروشگاه ها، کتابخانه، اتاق های ملاقات و پذیرش را در خود جای می دهد. کمی پایین تر از سطح خیابان, یک فضای نیمه مسقف پیاده، با مقیاسی انسانی اطراف ساختمان را در بر می گیرد. مسیری پیاده از میان این فضا به ورودی قدیمی حفظ شده در لیدن هال منتهی می شود.
این سطح از طبقه همکف به صورت یک فضای عمومی عمل کرده و کارمندان و توریست ها را به داخل ساختمان، جایی که قهوه خانه و فروشگاه های نوشیدنی با زندگی خیابان های اطراف ترکیب می شوند، دعوت می کند.
سازه ساختمان که در ابتدا فولادی در نظر گرفته شده بود با مخالفت مقامات آتش نشانی مواجه شد. تیم طراحی در مورد اسکلت بتنی بیم آن را داشت که سازه بسیار بزرگ و حجیم شود. لذا تصمیم گرفت این محدودیت را به یک فرصت مطالعاتی تبدیل کرده و به عنوان بخشی از تحقیقات خود، پس از انجام سفری تحقیقاتی و بررسی ساختمانها امریکا, سازه بتنی ساختمان را طراحی کند. اما با وجود حذف فولاد از سازه، این ماده به میزان بسیار زیاددر نمای ساختمان، خاصه در برج های خدماتی به کار رفته است.
سومین مصالح ساختمانی که به نمای خارجی ساختمان شخصیتی ویژه داده, شیشه است. شیشه های سه جداره یکپارچه با درخشندگی زیاد, تضادی متناسب با درخشش ملایم نمای فولادی ساختمان دارد.
دریافت نور و تهویه طبیعی از محیط اطراف، کیفیت محیط کار داخلی را تا حد بسیار زیادی بهبود بخشیده است. نمای کاملا شیشه ای سه جداره برای دریافت، کنترل و هدایت هوای مورد استفاده، به نحوی پویا به افزایش بهره وری انرژی ساختمان کمک می کند.
فرم اصلی آتریوم ساختمان, فضایی میان تهی وسیع و پوشیده ای با سقف منحنی شکلی از فولاد و شیشه می باشد که توسط گالری ها (دوازده طبقه آن ها در سمت شمال) احاطه شده و شامل فضای قرارداد و فضایی قابل تغییر و انطباق با نیازهای بازار لوید است.
نظر خود را اضافه نمایید
ارسال نظر به عنوان مهمان