تحلیل و آنالیز بازی رم و رئال مادرید

تحلیل و آنالیز بازی رم و رئال مادرید

مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا بازی های آخر را پشت سر می گذارد و این چند بازی باقیمانده در اوج هیجان خود دنبال می شود. حالا دیگر صعود کردن از بعضی گروه ها به مساله مرگ و زندگی بدل شده است و بازی رم و رئال مادرید یکی از بازی های مهیجی بود که این هفته انجام شد. تیم رم که سال گذشته توانست به همراه اوزه بیو دی فرانچسکو افتخارات بسیار زیادی را کسب کند، از جمله شکست دادن باسلونا در مرحله حذفی سی ال و کسب رتبه چهارم در جدول سری آ، حالا  مقابل رئال مادرید قرار گرفته بود. رئال مادرید اما شرایط خوبی را پشت سر نمی گذاشت. سولاری جدیدترین سرمربی قوهای سپید اسپانیا، بعد از کسب چهار برد در ابتدای کار خودش و دقیقا بعد از دائمی شدن قرار دادش با این تیم، ناگهان افت شاگردان وی شروع شد و به ضعیف ترین تیم های لالیگا هم امتیاز دادند. اوضاع به قدری بحرانی شده بود که بسیاری احتمال اخراج شدن سولاری را تنها پس از گذشت چند هفته بالا می دانستند و خود سولاری هم در همه مصاحبه هایش عنوان میکرد که به این مسائل اهمیتی نمی دهد و همه تمرکزش فقط بر روی بازی پیش رو مقابل گرگ های شهر رم است.

واقعیت در مورد رئال مادرید این است که آنها پس از جدایی کریس رونالدو دیگر هیچوقت تیم سابق نشدند. رئالی که سال گذشته تیمی بود که اجازه نفس کشیدن به هیچ حریفی را نمی داد، اکنون تیم دست و پا بسته ای نشان می دهد که گویی فقط برای کسب مساوی به زمین می رود. جالب است در این هفته اخیر هم بارها مسئولین تیم و حتی شخص سولاری در مصاحبه های خودشان گفتند که هیچ اهمیتی به این گفته ها نمی دهند و اعتقاد دارند که بدون رونالدو هم میتوانند به راه خودشان ادامه دهند اما کسانی که اوضاع  و احوال این تیم را دنبال می کنند، می دانند که این حرف ها فقط مقابله با جو منفی اطراف تیم است و حقیقت ندارد. تیم رم هم شرایط خیلی متفاوتی با رئال نداشت. شرایط تیم رم در بازی های امسال و رتبه اش در سری آ، به گونه ای است که بازی مقابل رئال یک اولتیماتوم برای دی فرانچسکو محسوب می شد و در صورت امتیاز نگرفتن از رئال خطر اخراج شدنش هم وجود داشت. اتفاقی که مشخص نیست کی قرار است عملی شود. رم با دو گل به رئال باخت و احتمالا دی فرانچسکو این روزها بیش از هر چیزی منتظر شنیدن خبر اخراجش است.

اما بازی این دو تیم در استادیوم خانگی تیم رم، بازی بسیار جذاب و چشم نوازی بود. شاگردان دی فرانچسکو با دو غایب بزرگ به میدان رفته بودند. ادین ژکو و ده روسی دو غایب بزرگ رم بودند که نبودشان به خوبی در بازی احساس می شد. رم این بازی را با سه دفاع آغاز کردو فازیو، مانولاس دو نفر از این سه نفر بودند که خیلی نتوانستند از تیم خود دفاع کنند و بیشترین ضعف تیم رم نیز از جانب همین  دو نفر به چشم میخورد. نفر سوم خط دفاع یعنی کریستانته هم  خیلی دست کمی از آنها نداشت و در کل شب بسیار ضعیفی را پشت سر گذاشتند. در خط دو نفره هافبک های دفاعی، انزونزی و زانیلو خیلی مستحکم و قابل اعتماد نشان ندادند و بار دیگر ثابت کردند که اصلی ترین مشکل رمی ها، نداشتن یک ذهنیت درست در بازی هاست. اما در خط جلوتر هافبک های این تیم یعنی، فلورنزی در راست، الشاراوی در چپ و کولاروف و بازیکن ترک تبار این تیم یعنی چنگیز اوندر و دیگران وضعیت بهتری داشتند. در نیمه اول هافبک های رم بارها تلاش کردند تا دروازه رئال را باز کنند و رئال هم در مقابل حسابی عقب کشیده بود.

در مهم ترین موقعیت رم برای گلزنی، در دقیقه پایانی نیمه اول چنگیز اوندر نتوانست دروازه تقریبا خالی را باز کند و همین عاملی شد تا در نیمه دوم قوهای سپید به این تیم رحم نکنند و بعد از به ثمر رساندن دو گل باز هم برای زدن گل های بیشتر تلاش کنند. پاتریک شیک هم که در نبود ادین ژکو بعنوان مهاجم نوک تیم رم خیلی نتوانست خودی نشان بدهد و بیشتر نقش مشغول کردن مدافعان حریف را داشت تا در این خلا، کسانی مثل فلورنزی، چنگیز و الشاراوی از کناره ها وارد محوطه جریمه رئال شوند. کولاروف مثل همیشه شوت زن بود و بارها با ضربات محکم خود برای باز کردن دروازه رئال تلاش کرد. اما در کل رمی ها به قدری اشتباهات فردی و تیمی داشتند که در پایان بازی را با دو گل خورده به حریف واگذار کردند  و این گونه بود که سولاری خطر اخراج شدن را برای مدتی از بیخ گوش خود دور کرد.

تیم سولاری که در غیبت رونالدو، ایسکو و آسنسیو تیم جدیدی انگار به نظر می رسد، هر چقدر که مقابل تیم رم و حمله های گرگ های رم دوام آورد، در ادامه دادن حملات و افزودن بر شدت حمله ها نیز موفق بود. گرت بیل همچنان مشغول اثبات خودش بود تا به همه نشان دهد در غیبت رونالدو میتواند بازیکن تعیین کننده رئال مادرید باشد. کریم بنزما هم دقیقا نقش پاتریک شیک را در تیم خودش ایفا می کرد. به طور کلی مهمترین دلیل اینکه در تمام این سالها کریم بنزما مهاجم فیکس تیم بوده، این است که با وجود گل نزن بودنش خوب بلد است مدافعان حریف را به خود مشغول کند یا به اشتباه بیندازد. همین نقش پر رنگ او هم بود که دو گل را به تیم خودش هدیه داد. آسنسیو که در اواخر بازی وارد زمین شد هیجان را به سکوهای طرفداران رئال آورد. واقعا مشخص نیست که چرا هنوز این بازیکن فوق العاده در تیم رئال فیکس نیست  و دقیقا معلوم نیست که چه زمانی قرار است این اتفاق بیفتد. مگر اینکه مسئولان رئال و شخص سولاری قصد داشته باشند او را هم مانند روالدو به تیم دیگری بدهند و خودشان با دستان خالی تری فصل را ادامه دهند. جالب اینجاست که خبر رسیذه است که رئال قصد فروش ایسکو را دارد. ایسکو همان کسی بود که سال گذشته در تیم زیدان نقش بسیار مهم و محوری را برای رئال ایفا می کرد و رئال هم برای نگاه داشتن او بند فسخ هفتصد میلیون دلاری در قراردادش آورده بود. گویا پروژه خلع سلاح رئال همچنان ادامه دارد.