تحلیل و بررسی بازی میلان مقابل سمپدوریا

تحلیل و بررسی بازی میلان مقابل سمپدوریا

میلان پس از شکست های بدی که در این چند هفته متحمل شده بود، دیشب به مصاف سفید و آبی پوشان سمپدوریا رفت. این بازی را به نوعی یک اولتیماتوم برای گتوزو محسوب میشد. او هم تصمیم گرفته بود با سیستم جدیدی شاگردان خود را به درون زمین بفرستد تا شاید بتواند بالاخره این دور شکست خوردن را قطع کند. میلان هفته پیش مقابل تیم اینتر در دربی دلامدونینا با یک گل آن هم در دقایق پایانی توسط ایکاردی شکست خورد و این شکست باعث شد تا هواداران افراطی تیم یا همان «کوروا سود»ها با بیانیه ای خشن، این تیم و بازیکنانش را سرزنش کنند.

چند روز بعد هم میلان در خانه خود، به رئال بتیس باخت تا هواداران بیش از گذشته خشمگین و عصبانی شوند. میلانی که خود زمانی سرور لیگ قهرمانان اروپا بود و با هفت بار قهرمانی در این جام، دومین تیم پرافتخار در لیگ قهرمانان اروپا بود، حالا در لیگ اروپا که یک درجه هم از لیگ قهرمانان، اعتبارش پایین تر است متحمل شکست شده بود، آن هم در خانه و مقابل رئال بتیس.

بعد از این دو شکست، شایعات درباره اخراج گتوزو از میلان قوت گرفت. دونادونی و کونته به جای او مطرح شدند و گتوزو نیز در تمام مصاحبه ها و کنفرانس های مطبوعاتی خود، اذعان کرد که به این موضوع خیلی توجهی ندارد و تا روزی که سرمربی میلان است میخواهد همه تمرکزش را بر بازی بگذارد.

اما در بازی مقابل سمپدوریا، گتوزو برای اولین بار دست به تغییری اساسی در ترکیب تیم خود زد. چهار سه سه ترکیب محبوب جنارو گتوزو بود اما این ترکیب مدتهاست که نتیجه نمی دهد. گتوزو مقابل سمپدوریا از ترکیب چهار چهار دو استفاده کرد. این ترکیب که جزو آرایش های کلاسیک فوتبال اروپاست، زمانی میلان هم با همان ترکیب در اروپا و ایتالیا فرمانروایی می کرد. حتی آنچلوتی سرمربی سابق میلان هنوز هم با این ترکیب بازی میکند و با همین آرایش توانسته یک تیم بسیار قدرتمند از ناپولی بسازد.

قبلا هم سیلویو برلوسکونی در یکی از مصاحبه های خود، به وینچنزو مونتلا سرمربی وقت میلان پیشنهاد کرده بود که از ترکیب چهار چهار دو استفاده کند. برلوسکونی ادعا کرده بود که این آرایش در خون میلان است و تا زمانی که میلان به این آرایش برنگردد، ثبات را در تیم تجربه نخواهند کرد.

در ترکیب جدید میلان، هیگواین و کوترونه دو مهاجم تیم بودند. هیگواین البته در بسیاری اوقات به عقب هم می آمد. این یکی از ویژگی های هیگواین است که تا وسط زمین هم عقب می آید و در کار توپ ربایی و حفظ توپ نیز به هافبک ها کمک میکند. او در انتقال توپ از نیمه به خط حمله میلان جزو مهره های اساسی تیم است و همین ویژگی او را وا میدارد تا در کل نیمه زمین بچرخد و فقط در باکس هجومی میلان نباشد. اما بر عکس هیگواین، کوترونه فقط مهاجم باکس است. او مانند اینزاگی مهاجم سابق میلان، یک گلزن فرصت طلب و باهوش است و که فقط در تلاش است تا از تله آفساید بگذرد و خود را در موقیعت گلزنی قرار دهد. کوترونه در تمام بازی هایی که در این فصل برای میلان بازی کرده است موفق به گلزنی شده و همین نیز باعث شده بود تا خط حمله میلان، با حضور همزمان کوترونه و هیگواین به خط حمله قوی تری بدل شود. این دو نفر بارها توانستند دروازه سمپدوریا را تهدید کنند و در نهایت نیز سه گل تماشایی به ثمر برسانند.

در خط هافبک اما میلان با چهار بازیکن بازی میکرد. سوسو در سمت راست، کسیه کنار او و بیگلیا هم در مرکز قرار داشت. هافبک سمت چپ هم لاگزالت بود که برای اولین بار قرار بود بعنوان هافبک فیکس تیم بازی کند. او در واقع به جای هاکان چالهان اوغلو به بازی رفته بود و با بازی بی نقص و موثر خود نشان داد که در روزهایی که هاکان خیلی روی فرم نیست، بهترین جایگزین برای او می تواند باشد. لاگزالت بازیکنی سرعتی است که چابک تر از هاکان هم عمل میکند و در موقعیت سازی برای خط حمله حتی بسیار بهتر از هاکان است. هاکان چالهان اوغلو بیشتر موقعیت هایی را که خودش میسازد به سمت دروازه شوت میزند و خیلی هم در امر شوت زنی موفق نیست و همین باعث شده تا در تیم نیمکت نشین شود.

در واقع الان مشکل اصلی میلان همین خودخواهی بازیکنان خط هافبک تیم است که هیچ توجهی به تغذیه کردن مهاجمان تیم علی الخصوص هیگواین ندارند و فقط میخواهند آنقدر به سمت دروازه حریف کورکورانه شوت بزنند تا شاید بالاخره توانستند طلسم بازی را شکسته و در نهایت نام خود را به عنوان منجی تیم مطرح کنند. اتفاقی که هرگز بدون کار تیمی نخواهد افتاد وکسی مانند هاکان فقط با تک روی های خود باعث به دردسر افتادن تیمش میشود و نتیجه مثبتی نیز ندارد. اما لاگزالت ابدا خودخواهانه بازی نمیکند و کاملا در خدمت تیم است. این ویژگی مثبت او حین بازی در کنار شوت زنی و سرعت بسیار خوبش حتی ممکن است باعث شود تا او از این به بعد هافبک کناری فیکس تیم میلان باشد. هرگاه که لاگزالت به زمین می آید تیم میلان جان تازه ای میگیرد و نهایتا در این بازی هم که از ابتدا در ترکیب حضور داشت بازی درستی را از خود به نمایش گذاشت.

در خط دفاع هم موساکیو رومانیولی در مرکز دفاع و کالابریا در سمت راست و رودریگز در سمت چپ خط دفاعی بازی میکردند. گل اول میلان را کوترونه به ثمر رساند، گل دوم را هم هیگواین و در پایان که بازی دو دو شده بود، سوسو مانند یک بازیکن تعیین کننده وارد فاز هجومی شد و با گل بسیار زیبای خود، میلان را با نتیجه سه بر دو به پیروزی رساند.

میلان با دو گلی که خورد نشان داد هنوز هم در خط دفاعی خود بسیار آسیب پذیر و ضعیف است و تا زمانی که گتوزو نتواند این ضعف را تقویت کند، اوضاع میلان درست نخواهد شد. اما بازیکنان خط حمله و هافبک میلان راضی کننده ظاهر شدند و خصوصا اینکه گتوزو متوجه شد که، ترکیب جدید تیمش ترکیب مناسبی است و احتمالا از این به بعد میلان را با دو مهاجم نوک در بازی ها ببینیم.