تشخیص و درمان آب سیاه (3)

تشخیص و درمان آب سیاه (3)

همه انواع درمان هایی که برای آب سیاه وجود دارد، یک یا دو هدف را دنبال می کنند، برخی از درمان ها با هدف کاهش ترشح مایع چشمی و برخی دیگر با هدف خروج این مایع از کره چشم، (برخی از درمان ها نیز هر دو هدف را با هم دنبال می کنند) سعی در بهبود وضعیت این عضو حیاتی دارند.
در دو بخش قبلی درمان آب سیاه، روش درمان دارویی و جراحی توسط لیزر را شرح داده شد؛ در این بخش، روش جراحی را بیان می کنیم.
درمان آب سیاه توسط جراحی
هر چند بسته به نوع آب سیاه و شدت پیشرفت بیماری، هر زمان می توان از عمل جراحی کمک گرفت؛ اما معمولا پس از این که دارودرمانی و جراحی لیزری با شکست مواجه می شوند، پزشک جراحی را پیشنهاد می کند.
جراحی آب سیاه در بیمارستان صورت می گیرد و قبل از جراحی برای شل شدن ماهیچه های چشم بیمار، داروهایی به او تزریق می شود.
حین جراحی نیز می توان از بی حسی موضعی چشم و یا بیهوشی کامل بیمار استفاده کرد. در طی این عمل، تکه بسیار کوچکی از سفیدی چشم که صلبیه نامیده می شود؛ برداشته شده و همین امر موجب ایجاد مجرایی برای عبور مایع چشمی به خارج از چشم می شود. سپس قسمت برداشته شده با لايه نازك و شفافي از ملتحمه پوشانده مي شود. به این ترتیب از این به بعد مایع چشمی می تواند از طریق این کانال عبور کرده و از تجمع آن در داخل کره چشم، جلوگیری می گردد.
این جراحی در 80 درصد مواقع در کنترل فشار چشم و پیشگیری از پیشرفت بیماری موثر است؛ اما متاسفانه در برخی از بیماران کانال ایجاد شده توسط جراحی، پس از مدتی دوباره مسدود می شود و با تجمع مایع چشمی در داخل کره چشم، فشار داخلی آن افزایش یافته و نیاز به جراحی مجدد خواهد بود.
لازم به ذکر است، جراحی آب سیاه با روش گفته شده، تاثیری در بهبود و یا افزایش دید بیمار نخواهد داشت و دید او پس از جراحی به میزان بینایی اش قبل از انجام عمل جراحی می باشد؛ و تنها برای کاهش فشار ناحیه داخلی چشم و حفاظت از عصب بینایی انجام می شود. البته در صورت تاخیر در استفاده از این روش جراحی، ممکن است بیمار به طور کلی دید خود را از دست داده و نابینا شود.

جراحی با روش فوق عوارض جانبی هم به دنبال خواهد داشت، هر چند همه آنها در یک بیمار دیده نمی شود اما در صورت عدم مراقبت های لازم احتمال وقوع عوارض، بیشتر خواهد بود. عوارض جانبی جراحی عبارتند از: التهاب یا عفونت ناحیه داخلی چشم، متورم شدن رگ های خونی ناحیه پشت چشم، مشکلات قرنیه و آب مروارید.
بیمارانی که برای درمان آب سیاه، به این روش جراحی شده اند، برای چند هفته نیاز به مراقبت های پس از جراحی دارند تا از عفونت و التهاب ناحیه جراحی شده در امان باشند. برای این منظور معمولا پزشکان، قطره های آنتی بیوتیک و ضدالتهاب تجویز می کنند و بیمار بایستی برای مدتی کاملا تحت نظر پزشک معالج خود باشد.
پس از جراحی معمولا برای حفاظت چشم از ضربه های احتمالی از شیلد (محافظ پلاستیکی) استفاده می شود. برای جلوگیری از ورود میکروب به چشم، هر روز شیلد را با آب و صابون شسته، خشک کنید و سپس بر روی چشم خود قرار دهید.
پس از عمل جراحی چشم از مصرف خودسرانه هر گونه دارویی خودداری کنید و قطره های تجویز شده را دقیقا طبق نظر پزشک مصرف نمایید.
در انتخاب پزشک معالج نیز بسیار دقت نمایید و پزشکی را انتخاب کنید که جراحی گفته شده را با درصد موفقیت بالا انجام داده باشد. همچنین در انتخاب روش درمانی، انتخاب را به عهده پزشک قرار دهید و هرگز نمی توان گفت کدام روش بهترین نتیجه را برای بیمار خواهد داشت؛ هر چند ممکن است برای بیمارانی با وضعیت بیماری یکسان روش های درمانی متفاوتی اثربخش باشد.
برای ریختن قطره در درون چشم نیز نکاتی وجود دارد که بیان آنها خالی از لطف نیست.

روش مصرف صحیح قطره های چشم
- قبل از مصرف هر گونه قطره و دارویی دست های خود را با آب و صابون بشوئید.
- قطره چکان را درست در بالای چشم نگه دارید به طوری که نوک آن با مژه یا چشم هیچ گونه برخوردی نداشته باشد.
- پلک پایین را پایین کشیده و قطره را درست در حفره ایجاد شده در پایین چشم بریزید. سپس چشم را بسته تا قطره جذب شود؛ جهت جلوگیری از خارج شدن قطره، چشم خود را باز و بسته نکنید.
- اگر بیش از یک قطره برای چشم تجویز شده است، برای اثربخشی بیشتر در هر زمان فقط یک قطره در چشم بچکانید.

مراقبت های پس از جراحی
- پس از جراحی تا مدتی از انجام فعالیت های معمول خودداری کنید و هرگز اجسام سنگین را بلند نکنید. البته فعالیت هایی که شدید نباشند بلامانع است.
- در زمان استراحت نیز از بالشتی بلندتر از حالت عادی استفاده کنید و هرگز بر روی شکم نخوابید.
- از مصرف غذاهایی که ممکن است موجب یبوست شوند، خودداری کنید و رژیم غذایی سبک و پرفیبر را انتخاب نمایید.
- در صورت نیاز به استحمام از ورود آب به چشم خودداری کنید.
- از برخورد اجسام به چشم و یا هر گونه ضربه به چشم اجتناب کنید و حتما شیلد را بر روی چشم خود قرار دهید.
- بخیه ها معمولا در 2 الی 4 هفته آینده از چشم خارج می شوند، اما در صورتی که به هر دلیلی بخیه ها شل شده باشد و بیمار احساس کند جسم خارجی در چشمش وجود دارد؛ زودتر برداشته می شوند .
- از بکار بردن مواد آرایشی در اطراف چشم جراحی شده، اکیدا خوداری نمائید.
- بعد از عمل جراحی چشم مسافرت بلامانع است، اما در هنگام نشستن در اتومبیل فقط به جلو نگاه کنید و از نگاه کردن به کنار و اطراف اکیدا خوداری نمائید. چرا که ممکن است با حرکت سریع چشم، به آن صدمه وارزد شود.
- پس از جراحی هرگز برای تمیز کردن چشم یا اطراف آن از پارچه های خشن یا دستمال کاغذی استفاده نکنید؛ چرا که این کار ممکن است موجب وارد شدن آسیب به قرنیه شود .
- برای نماز خواندن از تیمم فقط بر روی سنگ استفاده نمایید و از سجده کردن خودداری کنید.
- در صورت ایجاد درد شدید در ناحیه جراحی شده و یا هر گونه مشکلی که غیر قابل تحمل باشد، حتما به پزشک مراجعه نمایید.