تونس (۳)

تونس (۳)

در قرن نوزدهم میلادی در تونس تغییرات سیاسی مهمی روی داد. از طرفی به سبب فشارهای دولت های اروپایی، دزدی دریایی پایان یافت. برده داری در تونس لغو شد. متصرفات عثمانی در شمال افریقا به تصرف فرانسه درآمد. در این دوره حکمران تونس در تونس ارتش جدیدی تاسیس کرد. که فرانسویان آن را آموزش می دادند. حکمران بعدی تونس، قانون اساسی تونس را که به تصویب ناپلئون سوم رسیده بود به اجرا درآورد. از سوی دیگر در این دوره تونس دچار مشکلات اقتصادی شد و مردم دست به شورش زدند.

دولت های اروپایی از جمله فرانسه به بهانه حل این مشکلات در امور اقتصادی تونس مداخله کردند. فرانسه با استفاده از این موقعیت در سال ۱۸۸۱ به تونس حمله کرد. و این کشور را مستعمره خود کرد. پس از جنگ جهانی اول حرکت استقلال طلبانه ای به رهبری حذب دستور آغاز شد. سرانجام در سال ۱۹۵۶ مردم تونس در اثر مبارزات استقلال طلبانه به استقلال کامل دست یافتند. و حبیب بورقیبه نخست وزیر تونس شد. در سال ۱۹۵۷ حکومت این کشور جمهوری اعلام شد. و حبیب بورقیبه به ریاست جمهوری موقت برگزیده شد. بر طبق قانون اساسی جدید، رییس جمهور باید هر ۵ سال یکبار با رای مستقیم مردم انتخاب شود، همچنین رئیس جمهور نمی تواند بیش از سه بار پشت سر هم به ریاست جمهوری برسد.

اما بورقیبه در سال های ۱۹۵۹، ۱۹۶۴، ۱۹۶۹ به ریاست جمهوری رسید و در سال ۱۹۷۵ نیز رئیس جمهور دائمی تونس شد. در دوره حکومت او اصلاحات اقتصادی و اجتماعی بسیاری مانند دادن حق رای به زنان و ایجاد یک سیستم آموزشی بین المللی انجام شد. ولی در سال ۱۹۸۷ به دنبال اعتراض گروهی از مردم زین العابدین بن علی، نخست وزیر وقت، بورقیبه را برکنار کرد و خود رئیس جمهور شد. سازمان اداری و سیاسی کشور تونس از رئیس جمهور و هیات دولت تشکیل می شود. نخست وزیر در راس دولت است. هیئت دولت را رئیس جمهور تعیین می کند. حزب دستور مهم ترین حذب تونس است و دولت آن را اداره می کند. مجلس قانون گذاری یا مجلس شورای ملی تونس، ۹۰ نفر عضو دارد. اعضای مجلس را مردم برای ۵ سال انتخاب می کنند.