رازهایی که باید درباره واتیکان بدانیم (2)

رازهایی که باید درباره واتیکان بدانیم (2)

نکته دیگر در مورد روابط خارجی واتیکان با یگر کشورها، این است که واتیکان هیچ هیاتی برای دیپلماسی ندارد. هر دیداری که قرار باشد بین واتیکان و دیگر کشورهای جهان صورت گیرد، خود پاپ به نمایندگی از کلیسا در آنجا حضور خواهد یافت یا مقام کشور مقابل به کلیسا دعوت خواهد شد. حتما در اخبار این روزها خوانده اید که بین پاپ و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی بزودی قرار است دیداری در پیونگ یانگ صورت گیرد.
اینکه این دیدار بین پاپ و کیم جونگ ایل صورت میگیرد، بدلیل علاقه شخص پاپ به رهبر کره شمالی نیست؛ بلکه بدلیل همین موضوع است که واتیکان هیات دیپلمات ندارد.!
اگرچه طبق قانون استقلال واتیکان، این کشور تحت اختیار تام خودش به رسمیت شناخته شده و تمام درآمدهایش نیز متعلق به خودش است اما طبق قانون، این امکان وجود دارد که سالانه 8 درصد از مالیات مردم ایتالیا به این کشور اختصاص داده شود.

البته دولت ایتالیا در دادن این مقدار پول به واتیکان مختار است اما هرگاه که کلیسا به این مقدار پول نیاز پیدا کند، با یاری فشار افکار عمومی (بخاطر قشر مذهبی جامعه ایتالیا) و لابی های کلیسایی درون ساختار قدرت دولت ایتالیا، این قانون اجرا میشود.
نکته بسیار جالب دیگر این است که طبق لیست سازمان گردشگری یونسکو، واتیکان مکانی است که بعنوان گردشگری کشور واتیکان ثبت شده است. در واقعاین کشور به کل برای خودش یک جذابیت گردشگری محسوب میشود و در لیست سازمان یونسکو هم ثبت گشته است.
اما بپردازیم به آثار هنری این مکان و جذابیتی که برای هر توریستی خواهند داشت. درون کلیسا، موزه ای وجود دارد که طول آن حدودا 9 مایل است. این طور محاسبه شده است که اگر شما در حین قدم زدن درون این موزه، برای نگاه کردن هر اثر هنری (اعم از تابلوی نقاشی یا مجسمه) چیزی حدود یک دقیقه وقت بگذارید، حدود چهار سال طول میکشد تا از تمام آثار بازدید کنید. شاید باورکردنی نباشد اما وقتی به این نکته توجه کنید که در طول قرن ها از گذشت بنای این کلیسا، هر هنرمند مشهوری در خاک ایتالیا و حتی کل اروپا در کل زندگی خود آثاری را برای این مکان ساخته و به آنجا اهدا کرده است؛ دیگر این مساله را به راحتی باور خواهید کرد.

در تاریخ ایتالیا هم که تا دلتان بخواهد هنرمند تربیت شده اند و اکثرا نیز صبغه دینی و مذهبی داشته اند. به همین دلیل است که واتیکان با وجود اهمیت مذهبی و حتی گاها سیاسی خود، مقصد مهم دوستداران هنر و تاریخ هنر نیز محسوب میشود. در یک کلام میتوان گفت اگر بخواهید تاریخ هنر مسیحیت را خوب بشناسید، واجب است که به موزه کلسیای واتیکان سری بزنید و بیش از چهار سال از عمر خود را به بازدید این مکان اختصاص بدهید.
ایوانی در این کلیسا قرار دارد که به ایوان «نیایش» مشهور است. باز هم اشاره میکنم که اگر سریال پاپ جوان را مشاهده کنید، در اولین سکانسس این سریال جود لاو در نقش پاپ جدید مقابل هزاران نفر در حال سخنرانی کردن است. این سخنرانی را جود لاو در ایوان نیایش انجام میدهد. این سریال در واقع با نمایی از همین ایوان آغاز میشود که برای کسانی که با واتیکان آشنا هستند، دلیل این امر کاملا مشخص است.
پاپ هنگام قدم گذاشتن به ایوان نیایش شروع به خواندن دعای مشهور به (به شهر و به دنیا) میکند. این دعایی است که برای آغاز سخنرانی های پاپ قرائت شده و سپس میلیون ها نفر در سرتاسر جهان از طریق رسانه های اختصاصی واتیکان، این سخنرانی را گوش خواهند کرد که اتفاق بزرگ و تاثیر گذاری نیز محسوب میشود.

جمعیت هشتصد نفره کشور واتیکان بیشترین و بهترین آمار با سوادی را در کل دنیا دارند. هر هشتصد نفر و به عبارت بهتر صد در صد جمعیت این کشور با سواد هستند. زبان هایی که شما در این خاک خواهید شنید، ایتالیایی، فرانسوی، انگلیسی و صد البته لاتین خواهد بود اما واتیکان تنها کشوری است که هیچ زبانی را بعنوان زبان رسمی خود انتخاب نکرده است.
شاید تا کنون همواره چهره ای مهربان و دوست داشتنی از پاپ را دیده اید و هر از گاهی نیز اخبار نگران کننده ای راجع به اتفاقات ناگواری همچون سو استفاده های جنسی در کلیسا به گوش شما رسیده باشد. اما در کنار این مسائل باید بدانید که نوع حکومت این کشور «اتوکراسی» است که به معنای استبداد و دیکتاتوری محض است. در این جا کلیسا و در واقع پاپ حرف اول و آخر را میزند. مجلسی نیز تحت عنوان مجلس کوریا وجود دارد که در تصمیم گیری های کلیسا نقشی را بر عهده دارند که در مقابل تصمیم های اساسی و اصلی شخص پاپ هیچ حرفی برای گفتن ندارند.

همانطور که اشاره شد زبان لاتین یکی از زبان های مرسوم و قابل پذیرش در کشور واتیکان است. اما این نکته هنگامی جالب تر میشود که بدانیم در این جا، عابر بانکها نیز گزینه هایی به زبان لاتین دارند. زبان لاتین برای قرائت کردن انجیل کتاب دینی مسیحیان بسیار لازم است و به همین دلیل است که تاکید اصلی در این کشور بر یادگیری زبان لاتین است و نه زبان ایتالیایی که پایتختش یعنی شهر رم، تمام خاک واتیکان را در محاصره خود گرفته است.
گارد واتیکان همان تعداد نگهبان و نیروی شبه نظامی هستند که بیشتر مسئولیت محافظت از شخص پاپ را دارند و با توجه به جو آرامی که واتیکان دارد خیلی مجبور نیستند وارد عمل شوند و حضورشان صرفا جنبه ای فرمال دارد تا کسی خیال نکند پاپ تنها و بی پناه است.
اما گارد واتیکان که نمیتواند تمام نقاط شهر را تحت نظارت خود داشته باشد. به همین دلیل است که درون واتیکان سیتی آمار دزدی و کیف قاپی بسیار بالاست. اکثر کسانی که به این شهر رفته اند یا خود قربانی کیف قاپی قرار شده اند و یا اینکه با این قضیه از نزدیک روبرو شده اند. اما این یک مورد منفی کوچک باعث نمیشود آن همه جذابیت فوق العاده را در نظر نگیریم و به همین دلیل است که بازدید کردن از خاک این کشور زیبا، کلیسای ست پیترو و آثار هنری شگفت انگیزی که قرن ها تاریخ را در دل خود دارند، یکی از کارهای جذابی است که هر انسانی میتواند در زندگی خود انجام دهد.