شرح مراحل تولید و طراحی صحنه (4)

شرح مراحل تولید و طراحی صحنه

البته در صورتی که همه مکانهای فیلمبرداری موجود باشد و نیازی به بازسازی آنها احساس نشود. از طرف دیگر، فیلمسازی در خارج از استودیو هزینه های حمل و نقل وسایل و افراد را در بر دارد و در فیلمهای عظیم این هزینه سر به فلک می زند.» (استرینگر)

با توجه به تنوع فیلمنامه ها شاید تنها حالتی را که بتوان به طور معقول عمومیت داد این باشد که احتمالا فیلمبرداری در يك محيط تحت کنترل و نزديك به مرکز عملیات از انتقال واحد فيلمبرداری به فواصل دور از مرکز هزینه کمتری دارد. يك واحد هنری کارآمد که طراح فیلم خبره ای در آن کار می کند می تواند در صورت لزوم صحنه های زیبایی را در يك محيط كوچك و محصور خلق کند. بعضی کارگردانها به کار در استودیو معترضند و البته این عقیده شخصی آنهاست، اما (با در نظر گرفتن کمبود اجتناب ناپذیر منابع مالی) تسلیم شدن به بلندپروازیهای این گونه افراد بعضی اوقات به طور فاجعه آمیزی پر هزینه خواهد بود.

سازماندهی کار

طراح فیلم مسئول تقسیم وظایف افراد در واحد هنری است. صرفه جویی در هزینه های تولیدی فقط زمانی قابل دستیابی است که طراح در هر مرحله از تدارکات فیلم بداند چه باید انجام دهد و سایر افراد زیر دستش چه وظایفی به عهده دارند. او باید در هر مرحله از فیلمبرداری بداند چه چیزی در روزهای آینده فیلمبرداری خواهد شد.

«سازمان داشتن و نظم، اهمیت بسیار زیادی دارد. من از سردرگمی و آشفتگی کارها متنفرم . البته روشهای مختلفی برای سازماندهی يك فيلم وجود دارد اما مهمتر از همه باید هدف معلوم باشد. به نظر من تنظیم کارها در فیلم، بعضی مشکلات را آشکار می سازد و از این رو راحت تر می توان آنها را حل نمود. من در حالی که کارها جریان دارد، برنامه های آینده را روی کاغذ می آورم. دقیقا می دانم چه کارهایی برای نماهای اینده لازم است. بعضی کارگردانها از این جور چیزها خوششان نمی آید. در حالی که کارگردانهای با تجربه حسن این کار را می دانند، جوانترها فکر می کنند که با این عمل دارید در کارشان دخالت می کنید، اما به هیچ وجه چنین نیست. برنامه ریزی کار به صرفه جویی در هزینه ها کمک می کند اگر شما طرحی از دماغه يك زیر دریایی تهیه می کنید و کارگردان می گوید که این طرح را می پسندد، دیگر مجبور نیستید تمام زیر دریایی را برای آن نما بسازید. اگر به کاری که می کنید اطمینان نداشته باشید، فرصتی برای جبران ضرر نخواهد بود و ممکن است مجبور شوید تمام زیر دریایی را بسازید. این کار مثل ساختن يك چهاردیواری با سقف آن در داخل استودیو است. ممکن است من کمی قدیمی مسلك باشم اما معتقدم که فیلمسازی هنوز با خلق توهم سر و کار دارد.» ( کین)

جدول کار

طراح فیلم در جهت برنامه ریزی، جدول کار با نمودار پیشرفت کارها را تهیه می کند. این جدول می تواند بسیار پیچیده باشد و پیشرفت کارهای زیر نظر او را در هر صحنه به طور خلاصه نشان دهد. احتمالا در این جدول، وظایف افرادی که در واحد هنری مشغولند مشخص می شود و مطمئنا محدوده تقریبی زمانی برای انجام امور ساختمانی صحنه ها تعیین می شود.

هر طراح فیلمی، برای تهیه این جدول روش مخصوص به خود را دارد. به عنوان نمونه سید کین روش يك طراح و چگونگی برخوردش با سازماندهی فیلمبرداری در محل را شرح می دهد.

" بعد از تفكيك فیلمنامه به مراحل و صحنه ها، تعداد روزهای موردنیاز برای فیلمبرداری را مشخص می کنیم. این وظیفه مدیر تولید فیلم است اما منهم يك جدول زمانی برای خودم درست می کنم. حسن این کار در این است که می توان فو را دریافت که شش روز و نیم در فلان محل هستیم و سه روز و نیم در محلی نزديك به آن که مجموعاده روز کاری در يك ناحیه می شود. طراح فیلم باید سعی کند زیاد این طرف و آن طرف سفر نکند و با در نظر گرفتن این موضوع جدول برنامه های خودش را تهیه کند. بهترین روش این است که واحد فیلمبرداری برای حداقل دو هفته در يك محل باقی بماند، زیرا در آن صورت می توان مقدمات کار مرحله بعد را مهیا ساخت. جابه جایی مداوم و سریع به ضرر واحد هنری است زیرا آن وقت باید دو واحد را در حال حرکت داشته باشیم. یکی که با واحد فیلمبرداری کار می کند. و دیگری که برای آماده نمودن مکانهای فیلمبرداری آینده باید جلوتر حرکت کند." ( كین)

تأمین بودجه

بهتر است همه اعضای واحد تهیه فیلم که در موقعیت صرف بودجه هستند آن را عاقلانه خرج کنند. واحد هنری فیلم، در جذب و خرج مقادیر هنگفت بودجه دست کمی از سایر واحدها ندارد، بعضی از مخارج را می توان به راحتی پیش بینی نمود و از بعضی مخارج ناگهانی نمی توان به سادگی گذشت و یا حتی آنها را پیش بینی کرد. طراح یك فیلم، بعد از خواندن فیلمنامه، بر آوردی از بودجه مورد نیازش را تهیه می کند.

"مهمترین چیزی که باید آموخت این است که چگونه داستانی را تفکیک کرده و سپس آن را در باصرفه ترین روش ممکنه به روی پرده آورد. شما باید به خاطر داشته باشید که با مسئله تجارت سر و کار دارید. طراح مجبور است بودجه اش را تنظیم کند. او باید هزینه های فیلم را (از نظر طراحی فیلم) محاسبه کند. شرکت تهیه کننده فیلم قبلا بودجه ای را تنظیم کرده است زیرا يك حسابدار دارد که باید بودجه اولیه را بنویسد و در آن مقداری نیز به واحد هنری تخصیص بدهد. طراح فیلم و حسابدار هر کدام رقمی را اعلام می کنند و معمولا رقم حسابدار پایین تر است. از این دو رقم، يك بودجه نزديك به واقعیت بیرون می آید. من این مرحله از کار را مشکل ترین لحظه کار يك طراح فیلم می دانم. اصولا سه روش برای انجام چنین کاری وجود دارد: از روش اول به سادگی می گذریم چون به تجر به بستگی دارد و شخص نمی تواند تجربه را سریعا در جایی بیاموزد. در حال حاضر بعد از کارهای فراوانی که کرده ام می توانم فیلمنامه ای را بخوانم و بگویم که به چه مقدار بودجه نیازمندم. روش دیگر، تفكيك فیلمنامه به يك رشته صحنه است و برآورد تقریبی هزینه هر صحنه و سپس جمع آنها با یکدیگر با احتساب ٪۱۰ برای موارد استثنایی، این نیز به تجربه بستگی دارد، چون طراح می تواند به صحنه ای نگاه کند و يك عدد تقریبی مثلا ۸۰۰۰ پوند بدهد.