جاذبه های دیدنی روستاهای قزوین

طبیعت زیبا و روستاهای نمونه گردشگری استان قزوین (2)

روستای گرما رود

گرمارود روستایی که شاید برای گردشگران حرفه‌ای و پا رکاب نامی آشنا باشد، اما برای خیلی از مسافران روستایی ناشناخته است لذا برای آن دسته از مسافرانی که قصد دارند نوروز را در قزوین سپری کنند، گرمارود یکی از پیشنهادها برای بازدید است. برای سفر به این روستا باید در مسیر جاده الموت رنگارنگ بهاری پای گذاشت که در انتهای جاده پرپیچ ‌وخم الموت و در همسایگی دژ نام‌ آشنای میمون دژ، روستای زرشک و گچلات و گردنه‌های اوانک به روستای گرمارود خواهیم رسید.

گرمارود از آن دست روستاهایی است که به دلیل بافت خاص کوهستانی منطقه به‌صورت پلکانی ساخته‌شده و یکی از روستاهای گردشگری قزوین به‌حساب می‌آید. برای آن‌هایی که قصد دارند از طبیعت کوهستانی مطبوع الموت بهره ببرند و در کنار رودخانه و آبشار ساعت‌ها به صدای جریان آب گوش دهند، گرمارود پیشنهاد می‌شود.
این روستا که بر اساس نتایج کاوش‌های باستان‌شناسی بیش از۱۰ هزار سال قدمت دارد همچنان بافت قدیمی خود را در بیشتر نقاط روستا حفظ کرده و صخره‌های معروف به دوقلوهای قندی، یادگار سالیان متمادی قدمت این روستاست. برای آن دست از مسافرانی که به شنا، قایقرانی و ماهیگیری علاقه دارند، بازهم گرمارود زیبا را پیشنهاد می‌کنیم و برای آن دسته از مسافرانی که هوای شعر و شاعری به سرشان زده گرمارود گزینه خوبی است از آن جهت که این منطقه زادگاه شاعر بزرگ معاصر موسوی گرمارودی نیز هست و می‌تواند الهام‌بخش خوبی برای مسافران خوش‌قریحه باشد. گرمارود عليا، روستايي از توابع بخش رودبارالموت شهرستان قزوين در استان قزوين ايران است. گرمارود يا «گرماب رود»، تقريباً نقطه پايان الموت است كه از شمال به قلعه «نويذر»، منطقه «زرسك» و «گچ لات» و از جنوب به گردنه هاي «اوانك»، از شرق به گردنه «نرم» و كوه هاي «اواتر» و ازغرب به قريه «كلان» محدود مي-شود.این روستا در دهستان معلم کلایه قرار دارد. گویش مردم این منطقه تاتی و سوغات آن عسل طبیعی است.

بزرگان محل، بر این باورند كه از ایام گذشته نام روستا برگرفته از رود گرمارود (شاهرود) بوده است. عده ای نیز وجود آب های معدنی گرم و سرد دامنه كوه ها و پیوستن آن به رود گرمارود را علل نام گذاری روستا می دانند. «گرآب» (گرآو)، آب معدنی معروف الموت است كه در چند كیلومتری محله گرمارود قرارگرفته و از شهرت خاصی نیز برخوردار است.
از دیدنی های گرمارود، آبشار آن است. ارتفاع آبشار را از سطح زمین حدود ۱۵۰ متر تخمین می زنند كه پرش آب آن در فصل بهار دیدنی است. بخشی از آبشار، «پله گونه» است كه خود آبشارهای دیگری را تشكیل می دهد. این آبشار بین دو دهنه از صخره های سخت قرارگرفته و از نقاط متعدد دیده می شود. این آبشار، محله گرمارود را به دو بخش، «این دست محله» و «آن دست محله» تقسیم كرده است. از دیگر مکان های دیدنی این منطقه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

ارتفاعات گرمارود

▪ ارتفاعات «دربند» و «ویرانه»
▪ كوه «پیله سره»
▪ كوه «گچ لات»
▪ دوقلوهای كله قندی
▪ كوه سنگی (دیوار سنگی)
▪ ارتفاعات «نرم»
تصویر-16
قلعه های گرمارود:
▪ «قلعه نویذر» یا آشیانه عقاب
▪ قلعه «پس»
▪ تپه «گرد گول»
رودهای گرمارود:
▪ «گرماب رود» یا «گرما رود»
▪ خرد رود(خردلو)
▪ «زرسك رود»
▪ «شور آب دره» معروف به دره «شلودره»

همسایگان گرمارود

گرمارود، از شمال شرقی با «پیج بن» از شرق با «اواتر»، «نرم لات» و «دینه رود» از جنوب با «اوانك» از جنوب غربی با «ورك»، «ویكان» و «حسن آباد» و از غرب با «كلان» همسایه است.

روستای اندج

اندج یکى از روستاهاى منطقه الموت, استان قزوین مى باشد که در 17 کیلومترى شهر معلم کلایه، در دل صخره های عظیم و در مختصات طول جغرافیائی 36 درجه و 28 دقیقه و عرض جغرافیائی 50 درجه و 31 دقیقه و در ارتفاع 1600 متر از سطح دریا واقع شده است. بر اساس سرشمای سال 1385 تعداد 61 خانوار و 179 نفر در این روستا ساکن هستند. در اثر فعل و انفعالات آتشفشانى کوه هاى رشته کوه البرز و در اثر فرسایش ناشی از باد و باران بر روی صخره های آسمان سای, منظره‏اى در یکى از خوش آب و هواترین نقاط ایران ایجاد شده که بیشتر به نظر خواب و خیال مى آید. نام این روستا ریشه در موقعیت منحصر به فرد آن دارد که به دلیل محصور بودن در بین صخره های عظیم و رودخانه های خروشان و چشمه های متعدد جوشان “اندج” نامیده شده است. “آنا دژ” یا دژ آناهیتا (ایزد بانوی آبها) به مرور زمان به “آندژ” و بعد از تسلط اعراب بر ایران به “اندج” تغییر فرم داده است.

دو رودخانه خروشان در این روستا وجود دارد یکی در شرق و چسبیده به روستا به نام “محله رودخانه” و دیگری در غرب روستا به نام “کلا رودخانه” (بر گرفته از مزرعه ای به نام کلا در امتداد حاشیه غربی این رود) که این دو رود در جنوب روستا به هم وصل شده و “اندج رود” را می سازند. اندج به لحاظ قابليت هاي زيست محيطي، وجود غارهاي طبيعي و بافت كوه هاي آن هميشه براي سكونت انسان مناسب بوده است. وجود رودخانه و چشمه هاي فراوان در اين منطقه سبب آبادي روستا، ايجاد مزارع و باغات ميوه شده است و در مسير رودخانه نيز روستاهاي زيادي را به وجود آورده كه حتي بقايايي از اين روستاها يافت شده است كه تاريخ آن به دوره پيش از اسلام باز مي گردد و خانه هاي آن با سنگ هاي كوچك و بزرگ اطراف رودخانه ساخته شده است. در طول دره اندج و در مسير رودخانه، چند غار طبيعي ديده مي شود كه از نظر موقعيت جغرافيايي و شرايط زيست محيطي به نظر مي رسد در گذشته محل سكونت انسان بوده است. 

مطالب مرتبط: 

طبیعت زیبا و روستاهای نمونه گردشگری استان قزوین (1)

طبیعت زیبا و روستاهای نمونه گردشگری استان قزوین (2)