فلورانس
کلیسای سانتا ماریا دل فیوره در فلورانس
کلیسای سانتا ماریا دل فیوره در فلورانس که آن را تحت عنوان کلیسای جامع فلورانس نیز می شناسند یکی از پربازدیدترین جاذبه های گردشگری شهر فلورانس در شمال کشور ایتالیا می باشد. این کلیسا گنبد بسیار معروف و بزرگی را بر روی خود دارد که زمانی آن را بزرگترین گنبد ساخته شده در جهان می دانستند و تا به امروز عنوان بزرگترین گنبد آجری جهان را بر خود دارد. شاید برای شما نیز سوال باشد ساخت این گنبد تا این اندازه بزرگ، چقدر زمان برده است، جواب این سوال 140 سال است! البته شاید شما نیز شباهت عجیبی میان گنبد این کلیسا با گنبد سلطانیه در ایران ببینید. بسیاری نظریه ها بر این باورند که گنبد فلورانس را از گنبد سلطانیه الهام گرفته اند.
نام رسمی کلیسای جامع فلورانس، Cattedrale di Santa Maria del Fiore)) سانتا ماریا دل فیوره، یا کلیسای جامع سینت مریِ گل‌ها است. مری که البته مریم مقدس است و گل نیز هم به مسیح و هم به نام لاتین فلورانس یعنی Florentia اشاره دارد. بسیاری این کلیسا را با نام Il Duomo di Firenze یا تنها Duomo می‌شناسند.
در واقع می توان گفت که کلیسای جامع فلورانس، بزرگترین کلیسا در دوره ی رنسانس بوده است. بخش بسیار زیادی از این کلیسا در قرن چهاردهم میلادی و پیش از رنسانس ساخته شد. و اما آغاز ساخت و ساز این کلیسا را به قرون وسطی برمی گردانند. شهر فلورانس در زمان قرون وسطی شهری باشکوه و بسیار ثروتمند بود. ثروتی که بر پایه ی تجارت پارچه شکل می گرفت. مردم شهر بسیار تمایل داشتند که شهر خود به مثابه رم باستان تصور کنند. یکی از مسائلی که در آن زمان بر روی آن رقابت می شد، مساله ی ساخت کلیساهای جدید و بزرگ در شهرها بود. در پیزا کلیسای جامع در سال 1063 ساخته شد و سیه‌نا در سال 1260 کلیسای جامع خود را ساخت. در شهر فلورانس نیز در اواخر قرن سیزدهم بود که پروژه ی ساخت کلیسای جامع شکل گرفت و سنگ بنای آن نهاده شد. بر این قرار بود که کلیسایی که ساخته می شود از آنچه در کشورها و شهرهای همسایه بود، باشکوه تر و مقتدرانه تر ساخته شود. آنچه امروزه در این شهر می بینیم به تمامی گواهی بر این ادعاست که فلورانسی ها در هدف خود موفق عمل کرده اند و به آنچه می خواسته اند رسیده اند.
ساخت این کلیسا بدین گونه بوده است که با رشد شهر فلورانس و پیدایش کلیساهای جامع زیبا در دیگر شهرها نیاز به ساخت کلیسایی جدید در فلورانس احساس می شد. البته کلیسایی به نام Santa Reparata در فلورانس وجود داشت که نقش کلیسی جامع را برای شهر داشت اما جوابگوی نیازهای جدید نبود و بسیار ساده و محقر به نظر می رسید. برای این کار، Arnolfo di Cambio را بعنوان معمار استخدام کردند تا کلیسایی را طراحی کند و بسازد که همتا نداشته باشد.
در سال 1296 ساخت این کلیسا را آغاز کردند و صنف پشم فروشان یکی از بزرگترین مجموعه ی تجار شهر بود که نظارت بر ساخت و ساز این کلیسا را انجام می داد. اعضای این صنف، یک سازمان مخصوص را برای بازدید از این کلیسا بوجود آورده بودند. که آن را Opera del Duomo یا به اختصار OPAمی نامیدند. در بازدید های خود از کلیسای جامع فلورانس نماد این صنف فروشان که یک گوسفند است که صلیبی را نگاه داشته است در تزیینات کلیسا خواهید دید، همچنین نماد OPA را در جای جای این کلیسا مشاهده خواهید کرد.
البته ساخت این کلیسا زمان زیادی برد و طراح آن هیچ گاه پایان کار را به چشم خود ندید. بعد از مرگ او، ساخت کلیسا به چند نفر دیگر واگذار شد که به ترتیب می توان به Giotto، Andrea Pisano، Francesco Talenti اشاره کرد. تاریخ گذاشتن اولین آجر این کلیسا به تاریخ 8 دسامبر 1296 برمی گردد که بعدها در تاریخ 25 مارس 1436 تویط پاپ Eugenius چهارم تقدیس شد.
بسیاری بر این اعتقاد هستند که مهمترین بخش کلیسا، گنید بزرگ آجری بر روی آن می باشد. گنبدی که بخش مرکزی کلیسا را به طور کامل پوشانده است. این گنبد به حدی بزرگ و جلب توجه کننده است که خود مردم آن را معادب کلیسا می دانند و این گنبد است که نزدشان محترم و برجسته شده است. در روزگاری که کلیسا را می ساخته اند همواره با این سوال مواجه بوده اند که چگونه فضاهای بزرگ داخلی این کلیسا را پوشاند. با خود گفته اند احتمالا در آینده تکنولوژی جدیدی این کارا را خواهد کرد. جالب است بدانید برای سالها این سالن بدون سف بوده تا اینکه این گنبد ساخته شد و بر روی فضاهای داخلی قرار گرفت و لقب بزرگترین گنبد زمان خود را در اختیار گرفت.
این که انگار حفره ای در دل سقف این کلیسا خالی بود، هرچه بیشتر می گذشت، بیشتر خودش را نشان می داد. نزولات جوی همچون باران های زمستانی و آفتاب های تابستانی محراب کلیسا را خراب و خراب تر می کرد. از طرفی کسی هم نبود که ایده ای مطمئن برای پوشاندن این قسمت داشته باشند. ساخت کلیسا را در سال 1296 شروع کرده بودند و می بایست این گنبد به طرز عالی بر روی آن ساخته می شد تا نشان دهنده ی شکوه و رونق شهر فلورانس باشد. دهه ها گذشت و کسی ایده ی قابل اجرا برای پوشاندن این دهانه ی 45 متری در ارتفاع 55 متری نداشت. اگر به ابعاد توجه کنید، خیره کننده است. آنچه در نقشه های کلیسا بود،از بکار بردن پشت بندهای معلق و طاق های نوک تیز که در سبک گوتیک استفاده می شد خودداری کرده اند. اینها ویژگی معماری شهرهای رقیب همچون میلان بود که دشمن قسم خورده ی فلورانس بودند. اما آیا گنبدی در آن حد عظیم می توانست بدون این ها دوام بیاورد و پایدار بماند. آیا می توانستند گنبد را بر روی پایه ای هشت ضلعی بسازند و آیا الوارهای کافی در توسکان برای این کار موجود بوده است؟! برای ساخت گنبد مسابقه ای بزرگ در فلورانس برگزار شد و از بسیاری معماران دعوت به عمل امد که در نهایت طرح فیلیپو برونلکسی در نهایت دقت و جزییات ساخته شد و تا کنون توانسته تمجید و تحسین جهانیان را به همراه داشته باشد.
یکی از کارهای مهیج و بی نظیری که در این کلیسا می توانید انجام بدهید رفتن به بالای گنبد و داشتن دیدی بی نظیر از کل شهر فلورانس است. تنها راهی که برای دیدن نقاشی های خیره کننده ی داخل گنبد وجود دارد این است که از گنبد بالا بروید و به تماشای فلورانس بپردازید. برای بالا رفتن باید از پله بالا بروید. نقاشی های بی نظیری از Vassari و شاگردش Frederico Zuccari در این کلیسا وجود دارد که مورد پاکسازی قرار گرفته اند و در نوع خود آثار بسیار با ارزشی می باشند.
همه چیز درباره ی کلیسای جامع فلورانس (2)
این کلیسا یکی از ساختمان های سبک گوتیک است که در ایتالیا واقع شده است. این کلیسا در منطقه ی Santa Maria del Fiore واقع شده است. طراحی این کلیسا توسط Arnolfo di Cambio، معماری که در ارائه ی طرح های مذهبی بسیار ماهر بود، ساخته شده است و ساخت و ساز این کلیسا در سال 1367 به اتمام رسید. جالب است بدانید داخل این کلیسا از مرمرهای رنگی ساخته شده که جذابیت این کلیسا را چند برابر کرده است.
این کلیسا یکی از جاذبه های گردشگری ایتالیا است که همه ساله عده ی زیادی را به خود جذب کرده و مردم از اقسام نقاط دنیا برای دیدن این کلیسای قدیمی به ایتالیا سفر می کنند. اگر شما هم یکی از طرفداران ساختمان های قدیمی و همچنین کلیسا ها هستید به شما پیشنهاد می کنیم هنگام سفر به ایتالیا حتما برای یک بار هم که شده از این کلیسا دیدن کنید. این کلیسا یکی از متفاوت ترین کلیسا های سبک گوتیک به همراه معماری جذابی دارد یکی از معروف ترین کلیساها در سطح جهان است. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر با کلیسای فلورانس آشنا شویم و حقایق جالبی را درباره این کلیسا و تاریخ آن کشف کنیم.
ساخت کلیسای جدید در کنار کلیسای قدیمی فلورانس
در اواخر قرن 13 ام فرمانداران شهر فلورانس با این حقیقت رو به رو شدند که این شهر در مقابل شهر های دیگر کلیسای مناسبی برای عبادت و انجام مراسم های مذهبی ندارد هرچند که دیدن این حقیقت که این کلیسا در حال تحلیل رفتن است برای این فرمانداران بسیار ناخوشایند بود. علاوه بر این موارد کلیسای فلورانس برای این شهر که به سرعت در حال پیشرفت و رشد بود بسیار کوچک بود. در ابتدا تصمیم گرفته شد که کلیسای جدیدی در محل کلیسای قبلی ساخته شود. در حقیقت ای کلیسا در کنار کلیسای قدیمی بنا نهاده شد. اما بعد ها کلیسای قدیمی فلورانس به طور کامل تخریب شد.
جزئیات این کلیسا
این کلیسا 153 متر طول و 90 متر عرض دارد. این کلیسا به عنوان بزرگ ترین کلیسای قرون وسطا شناخته شده است و در حال حاضر ظرفیت این را دارد که 30 هزار نفر در آن حضور داشته باشند. این ساختمان محدودیت هایی که برای ساخت وجود داشت را به طور کامل از بین برد. جالب است که بدانید سبک اصلی این کلیسا گوتیک است اما گنبد این عمارت به سبک رنسانس ساخته شده است.
گنبد این کلیسا
جالب ترین و عجیب ترین بخش این کلیسا در واقع گنبد زیبای آن است. این گنبد به ظاهر بسیار بزرگ است و اگر بخواهیم گنبد کلیسای فلورانس را با سایر گنبد هایی که در سال 1881 ساخته می شدند مقایسه کنیم، بزرگ ترین آن ها می باشد. معمار این کلیسا یعنی Arnolfo di Cambio علاقه مند بود تا این گنبد بسیار بزرگ باشد و به همین شکل هم برنامه ریزی کرد و هرچقدر از زمان طراحی اش می گذشت حس جاه طلبی اش بیشتر می-شد و ابعاد گنبد این کلیسا را همچنان بزرگ و بزرگ تر می کرد.
مشهورترین جاذبه های گردشگری فلورانس
جاهای زیادی است که در شهر فلورانس می توان از آن دیدن کرد. در روز دوم و سوم مسافرت خود تازه به این موضوع پی می برید که این شهر جاذبه های گردشگری بسیار زیادی دارد و وقت برای دیدن آن ها بسیار کم است. البته که این موضوع کاملا هم صحیح است ولی ما به شما پیشنهاد می کنیم که سعی نکنید خیلی سریع همه ی جاذبه های گردشگری این شهر را در مدت کوتاه ببینید زیرا نمی توانید از زیبایی هر کدام از این جاذبه های گردشگری به اندازه ی کافی لذت ببرید. توصیه ی ما به شما این است که چند مورد از این مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری را انتخاب کنید و در زمان بازدید از آن ها نهایت لذت را ببرید و بهترین خاطرات را در شهر فلورانس برای خود رقم بزنید.
برای این که بتوانید بهتر تصمیم بگیرید که کدام یک از منطقه ها بروید در ادامه ی این مقاله فهرستی برایتان از جاذبه های گردشگری و کار هایی که در مدت اقامت خود در فلورانس می توانید انجام دهید تهیه کرده ایم. پس اگر می خواهید به این شهر زیبا و کهن سفر کنید پیشنهاد ما این است که ادامه ی مقاله را حتما دنبال کنید.
1- کلیسای Santa Maria del Fiore
یکی از مکان های محبوب و معروف شهر فلورانس این کلیسای قدیمی است. این کلیسا از سال 1296 شروع به ساخت کرد اما تا سال 1436 کامل نشده بود. سرامیک های به کار رفته در بیرون آن رنگ های صورتی، سبز و سفید دارند همچنین داخل این کلیسا مجسمه های شگفت انگیز و زیبایی وجود دارد که می تواند شما را ساعت ها سرگرم کند.
2- The Baptistery
این مکان در قرن 11 ام ساخته شد و یکی از قدیمی ترین ساختمان های فلورانس به شمار می آید. بیرون این ساختمان از مرمر های سفید و سبز ساخته شده است و دارای سه در زیبای برنزی است. معروف ترین این در ها دروازه ی بهشت (Gates of Paradise) نام دارد.
3- برج ناقوس (The Campanile)
این برج همچنان با نام Piazza del Duomo شناخته شده است و معماری آن توسط Giotto di Bondone انجام شده است. این ساختمان در سال 1334 ساخته شد. متاسفانه معمار این ساختمان قبل از اینکه بتواند این ساختمان را تکمیل کنید از دنیا رفت. این ساختمان همچنین دارای 414 پله است که اگر بتوانید همه ی آن ها را بالا بروید هم منظره ی زیبای شهر را می بینید و هم می توانید گنبد و مناطق اطراف فلورانس را به خوبی مشاهده کنید.
4- Ponte Vecchio
این پل قدیمی در سال 1345 ساخته شد و اولین پل موجود در شهر فلورانس به شمار می آید. این پل در طول رودخانه ی آرنو (Arno River) ساخته شده است و تنها پلی است که از قرون وسطا تا به کنون سالم مانده است. این پل همیشه بسیار شلوغ است و مغازه های طلا و جواهر فروشی قدیمی همچنان در اطراف آن وجود دارند. از روی این پل شما منظره ی زیبایی از رود آرنو را مشاهده خواهید کرد.
همه چیز در مورد مجسمه داوود در فلورانس ایتالیا
مجسمه دیوید یک شاهکار از دوره رنسانس است که با استفاده از سنگ مرمر بین سال های 1501 و 1504 توسط هنرمند ایتالیایی میکل آنژ ساخته شده است. دیوید مجسمه مردی است که دارای 5.17 متر ارتفاع بوده و به حالت ایستاده قرار گرفته است. این مجسمه نشان دهنده قهرمان کتاب مقدس دیوید است که موضوع مورد علاقه در هنر فلورانس می باشد. مجسمه داوود در ابتدا به عنوان یکی از مجسمه های پیامبران مورد بازدید قرار گرفت. این مجسمه در امتداد شرقی کلیسای فلورانس قرار گرفته بود.
بعدها در میدان عمومی شهر در خارج از پالازو ویکوو محل حکومت مدنی در فلورانس در تاریخ 8 سپتامبر 1504 به نمایش گذاشته شد. مجسمه داوود در سال 1873 به گالری دل فلورانس نقل مکان کرد و سپس در محل اصلی با یک ماکت جایگزین شد. به دلیل ماهیت قهرمانانه که مجسمه داوود نماینده آن بود پس از مدتی این مجسمه نماد دفاع از آزادی های مدنی در جمهوری فلورانس که یک کشور مستقل با شهروندان دولتی بود نام گرفت. چشم های دیوید با چراغ های چشمک زن هشدار دهنده روشن شده و به سمت رم چرخانده شدند.
1- تاریخچه
تاریخ این مجسمه به قبل از شروع کار میکل آنژ در سال های 1501 تا 1504 باز می گردد. پیش از مشارکت میکل آنژ، ناظران اداره آثار باستانی کلیسای فلورانس که عمدتاً از اعضای گروه نفوذی بودند قصد داشتند مجموعه ای از دوازده مجسمه عهد عتیق بزرگ برای حمایت از کلیسای جامع طراحی کنند. در سال 1410 دوناتلو نخستین مجسمه را ساخت. مجسمه هرکول نیز هم چنین با رنگ قرمز مایل به قهوه توسط فلورنتین مجسمه ساز در سال 1463 سفارش داده شد و تحت هدایت دوناتلو ساخته شده است. اپرا در سال 1464 برای تکمیل پروژه خود مشتاق بود و اگوستینو را برای ساخت مجسمه دیوید انتخاب کرد.
یک قطعه بزرگ از سنگ مرمر از یک معدن در شهر کارارا در آلپ آپوان در شمال توسکانی خریداری شد. اگوستینو شروع به شکل دادن به پاها، تنه، ریز کردن برخی از بخش ها و احتمالا سوراخ بین پاها کرد. پس از آن ارتباط او با این پروژه به دلایل نامعلوم متوقف شد. قرارداد روسلینو نیز پس از آن فسخ شد و سنگ مرمر به مدت 26 سال دست نخورده باقی ماند و در معرض دید در کارگاه کلیسای جامع قرار گرفت. این یک نگرانی بزرگ برای مقامات اپرا بود.
زیرا این قطعه سنگ مرمر بزرگ نه تنها گران بود، بلکه مقدار زیادی از کار و مشکل حمل و نقل را برای فلورانس به دنبال داشت. در سال 1500 فردی از کارکنان کارگاه های کلیسای جامع این قطعه سنگ مرمر را یک شکل خاص از سنگ مرمر به نام دیوید نامید. او داوود را به شدت ناراحت و در حالت اندوهگین توصیف کرد. یک سال بعد، اسناد نشان داد که کلیسا متعهد به یافتن یک هنرمند است که می تواند این قطعه سنگ مرمر بزرگ را به کاری هنری تبدیل کند.
آنها دستور دادند تا سنگی را که سنگ غول پیکر نامیده بودند به صورت ایستاده قرار دهند به طوری که یک کارشناس بتواند درباره این کار نظر بدهد و آن را بررسی و مشکل را بیان کند. لئوناردو داوینچی و دیگران با هم مشورت کردند و میکل آنژ که تنها 26 سال داشت توانست اپرای را متقاعد کند که توانایی انجام این کار بزرگ را دارد. در 16 اوت سال 1501 میکل آنژ قرارداد رسمی خود را با کلیسا برای انجام این کار بست. یک ماه پس از آن که قرارداد با او بسته شد کار را آغاز کرد. او شروع به حک کردن مجسمه در اوایل صبح 13 سپتامبر کرد. او بیش از دو سال روی این مجسمه عظیم کار کرد.
در تاریخ 25 ژانویه 1504 زمانی که مجسمه نزدیک به تکمیل شدن بود، مقامات فلورانس اذعان داشتند که این احتمال وجود دارد تا مجسمه به بیش از شش متر برسد و به سقف کلیسا صدمه برساند. آنها یک کمیته تشکیل شده از 30 شهروند فلورانس ایجاد کردند که بسیاری از هنرمندان مطرح را شامل می شد. این کمیته باید تصمیم می گرفت که یک محل مناسب برای مجسمه داوود فراهم کند. در حالی که 9 مکان مختلف برای مجسمه داوود مورد بحث قرار گرفت، اکثریت اعضای شورا بین دو محل به اتفاق رسیدند. یکی از گروه ها که به رهبری جولیانو دا سانگالو و توسط لئوناردو و پیرو دی کیموو پشتیبانی می شد اعتقاد داشت که با توجه به نواقص موجود در سنگ مرمر مجسمه داوود باید زیر سقف لوجیا دی لانزی در پیازا سیگنوریا دللا قرار بگیرد.
گروه دیگر معتقد بود که باید در ورودی شهر پیازو دلا قرار بگیرد. نظر دیگر که توسط بوتیکلی پشتیبانی می-شد این بود که مجسمه باید در کلیسای جامع یا نزدیک آن قرار بگیرد. در ژوئن سال 1504 مجسمه داوود در کنار ورودی پالازو ویکوو قرار گرفت. مجسمه داوود جایگزین مجسمه برنز جودیت و هولوفرنس که تمثیل مقاومت قهرمانانه بوند شد. چهار روز طول کشید تا مجسمه را از فاصله نیم کیلومتری کارگاه میکل آنجلو به محل نصب بردند.
2- حفاظت از مجسمه داوود
در طول جنگ جهانی دوم مجسمه داوود در آجر قرار داده شد تا از آسیب بمب های هوایی در امان باشد. در سال 1991 پای مجسمه داوود توسط یک مرد با استفاده از چکش آسیب دیده بود. نمونه هایی که از این حادثه به دست آمد به دانشمندان کمک کرد تا تعیین کنند که سنگ مرمر مورد استفاده در ساخت این مجسمه از چه منطقه ای تهیه شده است.
سنگ مرمر مورد استفاده در این مجسمه شامل بسیاری از حفره های میکروسکوپی است که این حفره های میکروسکوپی باعث می شوند تا مجسمه سریع تر از نمونه های دیگر خراب شود. برخی از کارشناسان مخالف استفاده از آب برای تمیز کردن مجسمه بودند چرا که معتقد بودند استفاده از آب می تواند منجر به آسیب دیدگی مجسمه شود. تحت هدایت فرانکا فلتی، مونیکا آیممان و ریچاردین پارنیگونینی بازرسان ارشد وظیفه ترمیم کردن مجسمه را بر عهده گرفتند. در سال 2008 طرح های بسیار زیادی برای تثبیت مجسمه از آسیب های ناشی از بازدید گردشگران پیشنهاد شد.
3- کپی ها
دیوید از سال 1873 در نمایشگاه گالریا دلای فلورانس قرار گرفته است. علاوه بر کپی از مجسمه داوود در اندازه کامل که در مقابل پالازیو قرار دارد، یک نسخه برنزی از پیتزال میکل آنژو به نیز در فلورانس چشم می-خورد. مجسمه گچی داوود نیز در موزه ویکتوریا و آلبرت دارای یک برگ انجیر گچی است نیز نمایش داده شده است. برگ انجیر در پاسخ به شوخی ملکه ویکتوریا در اولین بازدید او از مجسمه داوود است که به خاطر برهنگی مجسمه ایجاد شده است. قبل از بازدید از ملکه با استفاده از دو قلاب روی مجسمه قرار داده شده بود.
همه چیز درباره ی کلیسای جامع فلورانس
این کلیسا یکی از ساختمان های سبک گوتیک است که در منطقه ی Santa Maria del Fiore ایتالیا واقع شده است. طراحی این کلیسا توسط Arnolfo di Cambio، معماری که در ارائه ی طرح های مذهبی بسیار ماهر بود، انجام شد و ساخت و ساز این کلیسا در سال 1367 به اتمام رسید. جالب است بدانید داخل این کلیسا از مرمرهای رنگی ساخته شده که جذابیت این کلیسا را چند برابر کرده است. این کلیسا یکی از جاذبه های گردشگری ایتالیا است که همه ساله عده ی زیادی را به خود جذب کرده و مردم از اقصی نقاط دنیا برای دیدن این کلیسای قدیمی به ایتالیا سفر می کنند. اگر شما هم یکی از طرفداران ساختمان های قدیمی و کلیسا ها هستید به شما پیشنهاد می کنیم هنگام سفر به ایتالیا حتما برای یک بار هم که شده از این کلیسا دیدن کنید. این کلیسا یکی از متفاوت ترین کلیسا های سبک گوتیک به همراه معماری جذاب، یکی از معروف ترین کلیساها در سطح جهان است. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر با کلیسای فلورانس آشنا شویم و حقایق جالبی را درباره این کلیسا و تاریخ آن کشف کنیم.
ساخت کلیسای جدید در کنار کلیسای قدیمی فلورانس
در اواخر قرن 13 ام فرمانداران شهر فلورانس با این حقیقت رو به رو شدند که این شهر در مقابل شهرهای دیگر کلیسای مناسبی برای عبادت و انجام مراسم های مذهبی ندارد هرچند که دیدن این حقیقت که این کلیسا در حال تحلیل رفتن است برای این فرمانداران بسیار ناخوشایند بود. علاوه بر این موارد کلیسای فلورانس برای این شهر که به سرعت در حال پیشرفت و رشد بود بسیار کوچک بود. در ابتدا تصمیم گرفته شد که کلیسای جدیدی در محل کلیسای قبلی ساخته شود. در حقیقت این کلیسا در کنار کلیسای قدیمی بنا نهاده شد. اما بعد ها کلیسای قدیمی فلورانس به طور کامل تخریب شد.
جزئیات این کلیسا
این کلیسا 153 متر طول و 90 متر عرض دارد. این کلیسا به عنوان بزرگترین کلیسای قرون وسطا شناخته شده است و در حال حاضر ظرفیت این را دارد که 30 هزار نفر در آن حضور داشته باشند. این ساختمان محدودیت هایی که برای ساخت وجود داشت را به طور کامل از بین برد. جالب است بدانید که سبک اصلی این کلیسا گوتیک است اما گنبد این عمارت به سبک رنسانس ساخته شده است.
گنبد این کلیسا
جالب ترین و عجیب ترین بخش این کلیسا در واقع گنبد زیبای آن است. این گنبد که بسیار بزرگ است و اگر بخواهیم گنبد کلیسای فلورانس را با سایر گنبد هایی که در سال 1881 ساخته می شدند مقایسه کنیم، بزرگ ترین آن ها می باشد. معمار این کلیسا یعنی Arnolfo di Cambio علاقه مند بود تا این گنبد بسیار بزرگ باشد و به همین شکل هم برنامه ریزی کرد و هرچقدر از زمان طراحی اش می گذشت حس جاه طلبی اش بیشتر میشد و ابعاد گنبد این کلیسا را همچنان بزرگ و بزرگ تر می کرد.
