لنزهای تماسی و عفونت چشم

لنزهای تماسی و عفونت چشم

لنزهای تماسی جایگزین مناسبی برای عینک در بسیاری افراد هستند. اما شما نمی توانید تمام مدت آن را در چشم داشته باشید. اگر شما انها را تمیز نکرده و به خوبی مراقبت نکنید، دچار عفونت چشم خواهید شد. افرادی که لنز های تماسی استفاده می کنند، احتمال ابتلا به عفونت های قرنیه(لایه ی شفافی که سطح چشم را پوشانده) در انها بیشتر است. این عفونت ها زخم قرنیه هم نامیده می شود. هم چنین التهاب ملتحمه و قرمز شدن چشم در افرادی که لنزهای تماسی استفاده می کنند، شایع تر است.

علایم عفونت چشم با لنزهای تماسی:

هرکدام از علایم زیر را مشاهده کردید، فورا استفاده از لنزهای تماسی را قطع کنید:

- قرمزی

- تورم

- ریزش اشک و ترشح 

- تار شدن دید

- خارش، سوزش

- احساس جسم خارجی

- درد

با دیدن هرکدام از علایم در زمان استفاده از لنزهای تماسی هرچه سریع تر به متخصص مراجعه کنید. لنزهای تماسی تان را دور نیندازید. آنها را در جا لنزی گذاشته و به متخصص خود نشان دهید. لنزها شاید بتواند عفونت چشم شما را مشخص کند. البته این علایم می تواند نشان دهنده ی عکس العمل الرژیک به خود لنز نیز باشد. 

عفونت بالکتریایی:

باکتری های طبیعی روی پوست، دهان و بینی هیچ مشکلی برای ما ایجاد نمی کند. اما ترکیب شدن این باکتری ها با لنز های شما می تواند خطرناک باشد. حدود یک سوم افراد دارای استافیلوکوکوس ادیوس در بینی خود هستند که به راحتی توسط دست به چشم ها منتقل مشوند و درمان ان دشوار است. دست های خود را مرتب بشورید و لنزهای خود را استریل نگهدارید. 

انگل:

یکی از کمیاب ترین انگل ها، آکانتامبا کراتوزیس یا AK است و باعث عفونت چشمی که منجر به ضعف بینایی و حتی کوری می شود. تمام این ها توسط آمیب تک سلولی آکانتامبا ایجاد می شوند. این انگل بیشتر در افرادی که از لنز استفاده می کنند، ایجاد می شود. چون این افراد لنزها را با آب لوله کشی شستشو می دهند. در حالیکه لنز را باید با محلول شستشوی مخصوص لنز تمیز کرد. حتی شنا کردن و رفتن به آب گرم هم باعث تشکیل این انگل می شود. تشخیص و درمان این بیماری بسیار مهم است و باید توسط چشم پزشک انجام شود. عوامل این بیماری: شستن لنزها با آب شیر و یا رقیق کردن محلول لنز و شنا کردن هم می تواند از عوامل این بیماری باشد.

عفونت های ویروسی:

التهاب ملتحمه اغلب به علت سرما خوردگی است. ویروس به راحتی می تواند به چشم شما و یا شخص دیگری منتقل شود. سمپتوم ها را به راحتی می توانید با کمپرس اب خنک و استفاده از اشک مصنوعی کاهش دهید.

عفونت قارچی:

چندان شایع نیست. اما قارچ ها هم می توانند باعث عفونت شوند. حتی می تواند منجر به کوری شوند. 

جلوگیری از عفونت چشمی:

- از محلول ضد عفونی کننده ی درون جا لنزی دوباره استفاده نکنید. هر روز محلول را تعویض کنید.

- جا لنزی را تمیز نگهدارید و هر چند ماه یکبار تعویض کنید.

- دست هایتان را مرتب بشورید، به خصوص قبل از برداشتن و گذاشتن لنز

- قبل از خواب لنزهایتان را بیرون بیاورید.

- در حمام، زیر دوش و وان، لنزهای خود را بیرون بیاورید.

درمان عفونت چشم:

عفونت چشم در اثر باکتری ها و ویروس ها بروز می کند که باید درمان شود و معمولا بعد از چند هفته درمان، این عفونت برطرف می شود. درمان عفونت چشم معمولا با قطره یا پماد آنتی‌بیوتیک موضعی انجام می گیرد. نباید انتظار داشت که با شروع درمان با قطره یا پماد آنتی‌بیوتیک، بلافاصله عفونت بهبود یابد و معمولاً این بیماری باید سیر خود را طی کرده و به تدریج بهبود ‌یابد. در بعضی موارد مانند عفونت چشم کودکان زیر ۵ سال با بعضی باکتری‌ها مثل هموفیلوس یا میکروب سوزاک، علاوه بر درمان موضعی، باید درمان با آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی نیز انجام شود. در موارد زیر به چشم پزشک مراجعه کنید: 

- در ناحیه چشم‌ها احساس درد داشتید.

- حس می‌کردید یک جسم خارجی در چشم های شما وجود دارد.

- قرمزی چشم و تورم پلک، چون ممکن است به عفونت باکتریایی مبتلا شده باشید و نیاز باشد که آنتی بیوتیک مصرف کنید.

- در بینایی خود احساس اختلال کردید.

- به نور خورشید حساسیت داشتید.

- اگر هر گونه عارضه‌ای بعد از چهار روز هنوز بهبود نیافته بود.

- مردمک‌هایتان تغییر اندازه داده بودند.

- اگر از لنز استفاده می‌کنید و دچار عفونت چشم شده‌اید، حتما تا مراجعه به چشم پزشک آنها را در بیاورید و پس از مشورت با وی، مجددا لنزها را داخل چشم بگذارید.