معرفی آثار باستانی اطراف آرامگاه ابن بابویه

معرفی آثار باستانی اطراف آرامگاه ابن بابویه

مقبره های پیرامون آرامگاه ابن بابویه

1. آرامگاه دکتر حسین فاطمی (۱۲۹۹ - ۱۳۳۳ش)

دکتر فاطمی از جمله یاران و هم رزم های دکتر مصدق بود که در دولت او عهده دار وزارت خارجه گردید و پس از کودتای ننگین ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مورد تعقیب حکومت کودتا قرار گرفت و سرانجام در ۶ اسفند ماه همان سال دستگیر و در سحرگاه ۱۹ آبان ۱۳۳۳ حکم تیرباران او به اجرا درآمد. مزار او هم اکنون در نزدیکی آرامگاه شهدای ۳۰ تیر و در غرب گورستان قرار دارد که فاقد هر گونه ساختمان و بنایی می باشد.

2. آرامگاه علی اکبر دهخدا (۱۲۵۱ - ۱۳۳۴ ش)

علی اکبر دهخدا در شهر تهران متولد شد. وی مدتی در اروپا به سر برد و با آغاز مشروطیت به ایران بازگشت و سال ۱۳۲۵ ق روزنامه صوراسرافیل را منتشر کرد که در آن سبک جدیدی در نثر معاصر ایجاد نمود. بزرگترین اثر جاودان او لغت نامه دهخدا است. علامه دهخدا را پس از وفات در مقبره خانوادگی در ابن بابویه دفن کردند. این آرامگاه در منتهی الیه گورستان واقع و دارای غرفه و حیاطی اختصاصی می باشد که با نمای آجری بهمنی تزیین شده است.

3.آرامگاه میرزا ابوالحسن بن سید محمد طباطبایی (جلوه) - (۱۲۳۸ - ۱۳۱۴ ق)

ابوالحسن بن سید محمد طباطبایی اصفهانی زواره ای معروف به میرزای جلوه از اکابر فلسفه اسلامی و از نوادگان میرزا رفیع الدین نائینی استاد علامه مجلسی است. وی به سال ۱۲۳۸ ق در احما۔ آباد گجرات هند متولد شد. او در مدرسه دارالشفاء به مدت ۴۱ سال به تدریس حکمت، فلسفه و ریاضیات مشغول بود و در همین مکان به تربیت شاگردان و تألیف کتب پرداخت که باعث احیای فلسفه و حکمت دوره ناصری می شد و در ششم ذی القعده سال ۱۳۱۴ق دار فانی را وداع و در گورستان ابن بابویه دفن گردید.

۴. آرامگاه شیخ رجب علی نکو گویان (۱۲۶۲ - ۱۳۴۰ش)

شیخ رجب علی نکو گویان معروف به « خياط » با این که فاقد بهره مندی از دروس و تحصیلات حوزوی بود، ولی به سبب عشق و علاقه به مکتب اهل بیت (ع) و تزکیه نفس به درجه بالایی از معارف و حقایق الهی دست یافت او در سال ۱۲۶۲ در تهران متولد شد و در شهریور ماه ۱۳۴۰ به دیدار معشوق شتافت. مزار او در سمت غربی گورستان ابن بابویه واقع است و مشتمل بر یک غرفه آجری با ابعاد تقریبی ۶۷۵ متر می باشد.

5. آرامگاه جهان پهلوان تختی (۱۳۰۹ - ۱۳۴۶ش)

غلامرضا تختی در یک خانواده متوسط و مذهبی در محله خانی آباد در شهر تهران چشم به جهان گشود. او ورزش کشتی را به صورت رسمی و مرتب در باشگاه پولاد پی گرفت و از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۵ در صحنه مسابقات جهانی پهلوان دنیا بود، اما وی به گونه ای مرموز در ۱۷ دی ماه ۱۳۴۶ چشم از جهان فرو بست و در آرامگاه شمشیری که در ضلع شرقی ابن بابویه قرار دارد به خاک سپرده شد.

آثار و ابنیه تاریخی پیرامون ابن بابویه

1. چشمه علی و نهر سورین

چشمه علی، چشمه ای است واقع در قسمت شمالی ری باستان که بر فراز تپه آن قسمتی از دیوار و باروی شهرری هنوز پابرجا و مرمت شده است. براساس یافته های باستان شناسی آثاری با قدمتی در حدود چهار تا شش هزار سال را داراست. این چشمه از دل صخره ای سنگی می جوشد که در گذشته آن را نهر «سورینی» یا «روده) می نامیدند و آن از میان بازاری به نام بازار روده می گذشته است.

۲. باروی ری برین

باروی عظیمی که ری برین را در میان داشت قدمتش به قرون قبل از ورود اسلام می رسد که در دوره های مختلف تاریخی مورد مرمت قرار گرفته است و در حال حاضر بخشی از آن در قسمت های شمالی تپه چشمه علی و پهنه کارخانه گلیسیرین و نزدیک قلعه گبری به چشم می خورد؛ ظاهر نیمه شرقی آن به طور کامل و بخش هایی از پی های آن در قسمت های دیگر تا اوایل عهد قاجار پابرجا بود که حدود ری پیش از اسلام (ری برین) را نشان می دهد. سر رابرت کرپرتر سیاح انگلیسی در بازدیدی که از شهرری در سال ۱۸۱۸م و به زمان فتحعلی شاه قاجار داشته نقشه با ارزشی از دیوار و باروی ری به همراه شرح مفیدی از ری آن زمان تهیه کرد.

٣. دژ رشگان (بقایای کاخ فخرآباد یا کوه سرسره)

زمانی که «اشک»، بنیانگذار سلسله اشکانی، شاهان دست نشانده سلوکی را شکست داد اقامتگاه خود را در ری قرار داده و شهر را درون بارو و قلعه های استحکامی بنا نهاد، در این دوره «ری» اقامتگاه شاهان اشکانی در فصل بهار بوده و در آن عصر مملکت ری را « ارشکیه » یا «آرساکیا » می نامیدند و بنای باروی ری و دژ رشگان» منسوب به این دوران است. کلمه رشگان در اصل ارشگان بوده و ارگان منسوب به ارشک است.

۴. برج طغرل

برج آرامگاه طغرل در مشرق گورستان ابن بابویه در میان باغی که در دوره سلجوقیان به نام «باغ طغرلیه» معروف بوده واقع شده است. این بنا به غلط در اذهان مردم آرامگاه طغرل اول سلجوقی (متوفی ۴۵۵ ق) شناخته می شود که در سال ۴۳۶ قیری را به تصرف خود درآورده و به عنوان پایتخت برگزید، اما بنابر روایتی که به حقیقت نزدیک تر است این بنا متعلق به آرامگاه طغرل سوم آخرین پادشاه سلجوقی (متوفی ۵۹۰ ق) است؛ بر مبنای کتیبه سنگی نصب شده در بالای ورودی جنوبی، این بنا مورد توجه ناصرالدين شاه قاجار قرار گرفته و در سال ۱۳۰۱ ق بازسازی و مرمت شده است.