معرفی بیمارستان امیرکبیر و قدس اراک

معرفی بیمارستان امیرکبیر و قدس اراک

بیمارستان امیر کبیر

سایت این بیمارستان را از نظر ساخت بنای بیمارستان ها می توان به ۳ گروه تقسیم کرد:

١. ساختمان قدیمی بیمارستان در حدود سال ۱۳۲۰

۲. بیمارستان کودکان آقای مینایی در سال ۱۳۹۶

٣. بخش قلب بنیاد خیریه محسنی در سال ۱۳۷۷

ساختمان بیمارستان امیر کبیر در حدود سیزده هزار متر زیربنا دارد و از بیمارستان های اصلی اراک محسوب می شود.

ساختمان قدیمی بیمارستان توسط آلمانی ها ساخته شد. دیوارهای ساختمان باربر هستند و تیرهای سقف از ریل راه آهن کار شده است. در دیوارها و پی از شناژ افقی و قائم استفاده نشده است.

در نمای بیمارستان از مصالح متنوعی استفاده شده که نمای زیبایی را ایجاد کرده است. نمای این بیمارستان از سنگ می باشد که در بخش هایی با سنگ بادبر ترکیب شده و برای اتصال آن از ملات ساروج استفاده شده است. پلان ساختمان نیز ساختاری خطی دارد که دارای یک راهروی مرکزی است که اتاق ها به آن راه دارند. تأمین نور در اتاق ها از طریق پنجره های جانبی که در نما قابل مشاهده است بارز و مشخص است.

جداره پنجره ها با تیغه هایی مشخص شده و فرم قاب دور آن ساختمان را کشیده تر نشان می دهد. نما و پلان این ساختمان، این بنا را در شمار آثار مدرن و عملکرد گرای دوران پهلوی قرار می دهد و نشان دهنده نفوذ معماری مدرن در معماری ماست.

بیمارستان قدس

دکتر اکبر خان بهادری در طول عمر خود تعدادی بیمارستان در تهران و اراک تأسیس کرد که مهم ترین آن بیمارستان قدس اراک است. وی پایه گذار بیمارستان بقیه الله الاعظم تهران بوده است و در دوره بیست و چهارم از سوی مردم اراک به مجلس راه یافت.

خانم قدس السلطنه بیات در سال های آخر عمر زمین قلعه بزرگش در اراک را که ۷۰۰۰ متر مربع مساحت داشت برای احداث بیمارستان معروف قدس اراک در اختیار دکتر اکبر بهادری قرار داد.

در ساخت این بیمارستان ۶۰۰ تختخوابی از مدرن ترین و مجهزترین امکانات موجود در آن زمان استفاده کردند. ساختمان این بیمارستان در 5 طبقه و ۲ زیرزمین در حدود سال ۱۳۵۱ به اتمام رسید و محمدرضا پهلوی شخصا برای افتتاح این بیمارستان به اراک آمدند.

نمای بیمارستان از سیمان سفید پوشیده شده و در طبقه اول یک ایوان در اطراف ساختمان چرخیده است که در قسمت ورودی اصلی تزییناتی از نقوش هندسی در لبه های آن و سردر ورودی دیده می شود. این تزیینات در سردر شامل ستون هایی چهارگانه است که بی شباهت به ستون های کرنتین نیستند که یک سردر با سه قوس (یک قوس بزرگی در وسط و دو قوس کوچک در طرفین) را نگه داشته است. این سردر بسیار شبیه به سردرهایی است که در دوران قاجار در بسیاری از بناها از جمله کاخ ها، خانه ها و غیره استفاده می شده است. در داخل بنا گچبری هایی با نقوش گیاهی برای تزیین سردر ورودی اتاق ها استفاده شده است.

این بیمارستان پلان تی شکل دارد که در امتداد هر سالن اتاق هایی در طرفین یک راهروی مرکزی قرار گرفته است و نورگیری اتاق ها از پنجره ها تأمین می شود.۲ طبقه زیرزمین این بیمارستان به بخش اداری اختصاص داده شده است. سازمان دهی پلان به صورت خطی است که یک راهروی سراسری، ارتباط قسمت های مختلف را تأمین می کند.

استفاده از اسکلت بتنی در این ساختمان باعث شده که تا این زمان این ساختمان نیاز زیادی به مرمت و مقاوم سازی پیدا نکند و از قطب های درمانی استان به شمار رود.

با توجه به ساختمان های بررسی شده و نوع کاربری آنها می توان به این نکته پی برد که در اکثر این ساختمان ها مسئله عملکرد و هماهنگ شدن با آن در اولویت اول قرار گرفته است.

در کاربری های اداری با توجه به نیاز تأسیس سازمان هایی با عملکرد اجتماعی و نیاز به دعوت مردم به درون این بناها جداره این ساختمان ها اغلب جداره و دیواره شهری را نیز می ساختند و به صورتی بارز و مشخص در فضای شهری عمل می کرده است. در این نوع از بناها نیز توجه به مسئله عملکرد مشهود است و کلیه سازماندهی ها در جهت رفع نیازهای عملکردی شناخته شده تا آن زمان بوده است. در نمای این ساختمان ها اغلب از مصالح جدید تری از جمله سنگ، سیمان و غیره استفاده می شده است.