معرفی و بررسی فیلم از گور برخاسته اثر گونزالو ایناریتو

گونزالو ایناریتو پس از ساختن فیلم مرد پرنده ای یا همان بردمن، رفته رفته از سینمای اصلی خود فاصله گرفت و تلاش کرد تا فرم ها و ژانرهای تازه را هم امتحان کند. او با ساختن فیلم از گور برخاسته، به همه نشان داد که توان ساخت یک فیلم مهیج و اکشن را هم دارد و میتواند با ساخت چنین فیلمی، سود سرشاری را عاید تهیه کنندگان هالیوودی کند.

ایناریتو با ساختن فیلم مرد پرنده ای حسابی مورد انتقاد طرفداران سیستم فیلمسازی هالیوود قرار گرفته بود و حالا قصد داشت که با ساختن یک فیلم هالیوودی خوب این کار خود را جبران کند.

از گور برخاسته با بازی لئوناردو دی کاپریو و تام هاردی، داستان مردی را بر پرده به تصویر می کشد که برای یافتن فرزند و همسرش، سفری را آغاز میکند. این فیلم در واقع بر اساس اسطوره «بازگشت قهرمان» ساخته شده است که در آن قهرمان فیلم، سفری پر خطر را آغاز میکند و در پایان دست پر به خانه بازمی گردد.

شخصیتی که لئوناردو دی کاپریو نقش آن را بازی می کند، مردی است که به قبیله خود و البته خانواده اش وفادار است و در طول سفر هم تلاش میکند با رعایت اصول اخلاقی خود و نشکستن خط قرمزهای شخصی اش، دشمنان خود را از مقابل خود بردارد. در این فیلم ایناریتو فرم خاصی از فیلمبرداری صحنه های اکشن را به مخاطبین سینما نشان داد.

برای مثال در بعضی صحنه های تیر اندازی که دی کاپریو اسلحه در دست گرفته و می خواهد به سمت دشمنانش شلیک کند، دوربین با حرکتی از پیش تعیین شده آرام آرام به دور او می چرخد و هر قدر که ریتم فیلم و سرعت حرکت کردن و ماشه چکاندن دی کاپریو بیشتر می شود، دوربین هم با سرعت بیشتری به دور دی کاپریو می چرخد تا اینکه دقیقا در نوک اسلحه فیکس میشود. دیدن چشم های تیز شده دی کاپریو که مقابل مگسک اسلحه اش قرار دارد و نوک اسلحه که هر لحظه آماده شلیک کردن است، لحظه مهیج و زیبایی را در فیلم خلق کرده است. هر بار که در فیلم جنگ و تیراندازی را شاهد هستیم، ایناریتو یک سورپرایز بصری برایمان تدارک دیده است و تنوع این صحنه های کشت و کشتار به قدری بالاست که مخاطب از دیدن این لحظات خسته نمی شود.

ما در فیلم از گور برخاسته شاهد یک نوع اکشن ناب هستیم. اولا که این فیلم در استودیو ضبط نشده است و در طبیعت بکر آمریکای شمالی مقابل دوربین رفته است. این اقدام شجاعانه ایناریتو که تمام صحنه های خشن و بی رحم این فیلم، در طبیعت بکر و وحشی آمریکای شمالی اتفاق می افتد، خود به خود هیجان فیلم را حسابی بالا برده است. این همان کاری است که مثلا کریستوفر نولان هم در فیلمهایش انجام  میدهد و ترجیحش بر این است که به جای فیلم ساختن در استودیو، به لوکیشنی واقعی رفته  و هرچقدر هم که هزینه را بالاتر برده و حتی ریسک های جانی داشته باشد، در عوض ارتباط بسیار بهتر و نزدیک تری با مخاطب فیلم برقرار میکند.

در این فیلم البته بعضی صحنه ها نیز وجود دارد که از نظر علت و معلولی در فیلم نامه ضعف دارند و در واقع ایناریتو به قدری در ساخت و پرداخت صحنه های اکشن فیلم خود غرق شده است که خیلی به این جزئیات توجهی نکرده است. مثلا در صحنه ای که دی کاپریو با یک خرس گریزلی درگیر میشود و چند دقیقه اکشن ناب را در این لحظات شاهد هستیم، در پایان دی کاپریو خودش و خرس را از بالای آبشار به پایین پرت میکند، از لابلای شاخه های درختان دراز این جنگل به پایین سقوط میکنند و در نهایت دی کاپریو موفق می شود لحظه به زمین خوردن روی خرس باشد و به این ترتیب خرس را بکشد و خودش زنده بماند. حتی در آخر این صحنه او با پوست این خرس یک لباس زمستانی خوب هم برای خودش تهیه میکند.

ساخت چنین صحنه ای که یک نفر اینقدر فانتزی موفق می شود خودش و خرس را از چنین ارتفاع ترسناکی به پایین پرتاب کند و در آخر هم زنده بماند و حتی با پوست خرس برای خودش لباس درست کند، قدری باور ناپذیر است. هرچقدر هم که فیلم نامه نویسان از گور برخاسته بر روی شخصیت دی کاپریو کار کرده باشند باز هم این که یک انسان از چنین قدرت جسمانی برخوردار باشد خیلی منطقی به نظر نمی رسد.

یا مثلا نوع ارتباط وی با همسرش یک راه حل بوده است برای اینکه نویسندگان فیلمنامه، موفق شوند هرجا که گیر کردند از این رابطه استفاده کنند. فیلم از گور برخاسته به این خاطر که حاوی صحنه های مبارزه بسیاری زیادی است و هر بار که دی کاپریو در طول سفر خود به افرادی بر میخورد، درگیر یک مبارزه بسیار مهیج و اکشن با آنها می شود، فیلمنامه نویسان بلافاصله یک فلاش بک از همسرش می آورند تا مثلا او انرژی و قدرت خودر ا بازیابی کند و موفق شود دشمنان خود را از پای در بیاورد.

حتی در بسیاری از صحنه ها، دی کاپریو به شدت کتک میخورد و شدت جراحاتش به قدری است که احتمال می رود که دیگر زنده نماند، اما همین که همسر مهربان خود را به یاد می اورد که به او میگوید برخیزد و نباید کم بیاورد، این مرد بلافاصله بلند شده و قوی تر از قبل با دشمنان خود می جنگد.

دیدن چنین صحنه هایی که خیلی هم تکرار شونده هستند، تا حدودی اصالت هنری فیلم را زیر سوال می برند. مخاطب شاید بار اول یا دوم بتواند این موضوع را بپذیرد اما وقتی که این موارد بارها در فیلم تکرار میشوند ممکن است بیننده فیلم را حسابی از داستان این اثر دل زده کنند.

اما نقطه اوج فیلم از گور برخاسته، سکانس پایانی مبارزه دی کاپریو و تام هاردی است. این مبارزه به قدری طبیعی، خشن و بدون جلوه های ویژه و حتی بدلکار ساخته شده است که مطمئنا تا مدتها به یاد مخاطب می ماند. اکشنی که ایناریتو در این سکانس خلق میکند، حتی میتواند کسانی را هم که مخالف خشونت در سینما هستند به خود جلب کند. چند دقیقه اکشن نفس گیر که اینتاریتو با کارگردانی این چند دقیقه، نشان میدهد که چرا اینقدر در سینما محبوب است. او با از گور برخاسته او ثابت کرد که یک فیلم ساز همه فن حریف و توانمند است.