نقد فیلم تیک آف

نقد فیلم تیک آف

تیک آف فیلمی است به کارگردانی احسان عبدی پور که در سال 1394 ساخته شده و در سال 1395 به اکران رسیده است. احسان عبدی پور تا کنون کارگردانی فیلم های دیگری مانند تنهای تنهای تنها، آرماندو و پاپ را نیز بر عهده داشته است. یکی از نکات جالب فیلم تیک آف این است که مهتاب کرامتی، بازیگر مطرح سینمای ایران از سرمایه گذاران این فیلم بوده است.

از جمله بازیگرانی که در این فیلم حضور دارند می توان به مصطفی زمانی، پگاه آهنگرانی، رضا یزدانی، سوگل قلاتیان، حمزه مقدم، غلامرضا فرج زاده، رامتین بالف، کوروش گلعین و امیرمسعود پناهی اشاره کرد.

داستان فیلم تیک آف درباره ی خانواده ای است که در جنوب ایران زندگی می کنند. پسری به نام فائز (با بازی مصطفی زمانی)  و خواهرش آتنا (با بازی پگاه آهنگرانی) که به تنهایی در بوشهر زندگی می کنند. پدر این خانواده سال ها پیش تمام دارایی خانواده را بر سر میز قمار از دست داده است و مادرشان نیز از این مصیبت دق کرده است. فائز راوی داستان است و تا جایی که فیلم به قسمت های اصلی خود برسد روایت قصه را بر عهده دارد. از آن جا به بعد فیلم بدون راوی پیش می رود و وقابع را برای مخاطبش بیان می کند.

داستان اصلی فیلم مربوط به وقتی است که فائز و آتنا به بهانه ی بازگشت دوستشان شیرو (با بازی رضا یزدانی) دور همی شبانه ای را تدارک دیده اند و همراه با دوستانشان به بطری بازی روی می آورند. این بازی به مرور جدی شده و هیجان های زیادی را به مخاطب وارد می کند. ایده ی چنین فیلمی به شدت بکر و تازه است اما فیلم نامه ی آن به خوبی ایده اش نیست. روایت قصه ی اصلی به شدت دیر شروع می شود و فیلم پر است از خرده روایت ها و داستان های دیگر.

شخصیت های فیلم نیز به خوبی شکل نگرفته اند و این موضوع به شدت به بازیگران تیک آف مربوط است. بازیگرانی که همگی سرشناس هستند اما به هیچ وجه بازی خوبی در تیک آف نداشته اند. رضا یزدانی که هیچ تلاشی برای ارائه ی یک بازی خوب نداشته و پگاه آهنگرانی نیز به شدت ضعیف عمل کرده است. حتی لهجه ی جنوبی و بوشهری را نیز در بعضی از سکانس ها فراموش می کند و در دقایقی همان دختر تهرانی می شود.

در این میان بازی مصطفی زمانی از همه بهتر است و او از پس یاد گرفتن لهجه ی جنوبی نیز برآمده است. دیگر المان های زندگی جنوبی نیز توسط کارگردان فیلم به خوبی در فیلم به تصویر کشیده شده است. فرهنگ این خطه، شوخی هایشان و نحوه ی صحبت ها و بیانشان از جمله مواردی است که در فیلم تیک آف عالی هستند.

با همه ی این ها فیلم تیک آف یک نمونه از فیلم های متوسط رو به خوب است. و با این که روایت قصه ی اصلی خیلی دیر شروع می شود و بخش های ابتدایی فیلم کمی خسته کننده است، می تواند مخاطبان خودش را تا انتها با قصه اش درگیر کند. قصه ای پر از هیجان و ماجراجویی که در سینمای ایران تازه است. شاید تماشای این فیلم برای شما که از دیدن فیلم ها و درام های ایرانی که همیشه در فضاهای آپارتمانی و تکراری ساخته شده اند جذابیت بیشتری داشته باشد و تنوعی برای مخاطبان ایرانی داشته باشد.