نقد و بررسی فیلم هر شب تنهایی

نقد و بررسی فیلم هر شب تنهایی

هر شب تنهایی یکی از آثار رسول صدرعاملی است که در سال 1386 بر پرده ی سینماهای کشور قرار گرفت. این فیلم تنها دوبازیگر اصلی دارد. لیلا حاتمی و حامد بهداد. داستان فیلم درباره ی زندگی یک مجری رادیو به نام عطیه است. او زنی مدرن و امروزی است که دچار یک بیماری لاعلاج یعنی سرطان شده است. عطیه به پیشنهاد شوهرش عازم سفر مشهد شده است. آن هم تنها برای یک روز. عطیه به این سفر اعتقاد ندارد و تنها به دلیل اصرار همسرش حاضر شده که به مشهد برود و می خواهد فقط یک روز آن جا بماند.

فیلم هر شب تنهایی را می توان فیلمی مذهبی دانست که با بسیاری از آثار مذهبی تفاوت دارد. این تفاوت ها در جای جای فیلم مشاهده می شود. در فیلم نامه ی قوی و به دور از اغراق و سفارشی سازی فیلم و بازی بازیگران خبره ی آن.

لیلا حاتمی که نقش عطیه را بازی کرده مانند اکثر بازی هایش درخشان بوده است. او شخصیت عطیه را به درستی به نمایش درآورده است. شخصیت زنی مدرن و امروزی که با ترس و ناامیدی گرفتار شده است. غم و تنهایی و احساس درک نشدن از دیگر احساساتی است که در وجود عطیه به چشم می آید. او از زندگی نا امید است و دلیلی برای ادامه ی زندگی اش نمی بیند. حتی دلسوزی ها و نگرانی های بیش از حد همسرش او را آزار می دهد و حس ترحم را در وجودش بیدار می کند. و این در حالی است که همسرش او را عاشقانه دوست دارد.

عطیه که به اصرار همسرش به مشهد آمده است، در حیاط حرم با دختر بچه ای که گم شده است ارتباط برقرار می کند. او سعی در پیدا کردن خانواده ی دختر بچه می کند. برای او غذا و لباس می خرد و با او حرف می زند و بازی می کند. این دختر بچه به نوعی باعث زنده شدن امید در وجود عطیه می شود. عطیه در ارتباط با این دختر بچه خودش و زندگی و نا امیدیش را فراموش می کند و تمام تلاشش را برای خوشحالی دختر بچه انجام می دهد.

درون مایه ی فیلم هر شب تنهایی را می توان تعالی شخصیت عطیه دانست. شخصیتی که با نا امیدی و عدم اعتماد همراه است و در انتها هر دوی این موارد را کسب می کند. شاید رویارویی عطیه با آن دختربچه دلیل همه ی این اتفاقات باشد. دختر بچه ای که نمادی از شادی زندگی است و سادگی اش به باور و اعتقاد عطیه منجر می شود. پایان بندی فیلم هر شب تنهایی نیز عالی است و بر زیبایی این فیلم افزوده است.

بی شک بازی بی نظیر لیلا حاتمی در نقش عطیه نیز از نکات چشمگیر فیلم محسوب می شود. شاید تنها بانو حاتمی می توانست چنین نقشی را با ظرافت های بازیگری خاص خود ایفا کند.