نیویورک

پارک مرکزی نیویورک

همچون یک آبادی سرسبز در وسط شهر، یکی از جاذبه های گردشگری نیویورک بشمار می رود. این پارک مرکزی در سال 1847 افتتاح شد و توسط فردریک لواولمستد و کالورت واوکس طراحی شد. این پارک مساحتی برابر با 840 جریب فرنگی دارد. این پارک یک نشان ملی است که هر ساله میزبان 35 میلیون بازدیدکننده از سراسر جهان می باشد. این پارک در طول سالها بسیار متنوع و گسترده شده است. هزاران فعالیت مختلف هنری و ورزشی در این پارک به انجام می رسد. تورهای متعددی در پارک وجود دارند که شامل اسب و کالسکه، دوچرخه، پیاده، وسپا و سه چرخ می باشد. بازدید کنندگانی هم که در قالب تور نیامده اند می توانند بصورت مستقل به دوچرخه سواری، پیاده روی، دو و حتی سوارکاری در قسمت هایی از پارک بپردازند.

در میان چمن ها، باغچه ها، زمین های بازی، سرگرمی های آبی، باغ ها، محوطه های چوبی و پل های این پارک هزاران جاذبه ی مختلف برای بازدید وجود دارد. قلعه ی بلودر یک ساختمان افسانه ای است که ویووهایی از تراس های قلعه را به نمایش گذاشته است. بلاکهاوس ساختمانی است از یک دژ نظامی که از جنگ سال 1812 باقی مانده است. در ین پارک تعداد بسیار زیادی مجسمه وجود دارد. در میان آنها مجسمه شکسپیر، آلیس دذ سرزمین عجایب، بالتو و قدیمی ترین یادمان عمومی آمریکای شمالی قرار دارد. کودکان می توانند در چرخ و فلک پارک مرکزی که به تاریخ سال 1871 باز می گردند، بازی کنند. در تابستان ها در آمفی تئاتر موجود در فضای باز پارک اجراهای مختلفی به نمایش گذاشته می شود.  



چمنزار بزرگ پارک که در محدوده ای حدود 55 جریب فرنگی را پوشانده است بسیار زیبا و خواستنی است. چندین دریاچه در این پارک وجود دارند و همچنین مخزن آب بزرگی در این پارک وجود دارد که توسط خطوط دویدن، محاط شده است. در این پارک منطقه حفاظت شده حیات وحش نیز وجود دارد، جایی که گیاهان و درختان بصورت طبیعی رشد کرده اند و زیر لندسکیپ و ساخت مناظر مصنوعی نرفته اند. در این منطقه می توانید به وضوح امنیت، آرامش و سکوت خاصی را بیابید.


در میان فواره های موجود در پارک، فواره ی بتسدا وجود دارد که بصورت مجسمه ی یک فرشته است. در زمستان ها شما می توانید در پارک به اسکی روی برف بپردازید و در تابستان ها استخر لاسکر برای شنا برای عموم باز می باشد.
شما می توانید به ماهیگیری در این دریاچه بپردازید (بگیرید و رها کنید). برای این کار از قلاب های ماهیگیری مرکز دیسکاوری دانا استفاده می کنید. شما همچنین می توانید سوار بر قایق بشوید و به گردش بپردازید. این جا، جایی است که خانواده ها بسیار می توانند در آنجا تفریح داشته باشند. باغ وحش های حیوانات برای کودکان و خانواده ها و باغ وحش حیوانات خانگی نیز در اینجا وجود دارد. در این پارک، کنسرت ها، فستیوال ها و مراسم زیادی برگزار می شود .

برج امپایر استیت در نیویورک

به برج امپایر استیت که شهرتی جهانی دارد خوش آمدید. این برج در مرکز شهر منهتن قرار دارد. آسمان خراشی 102 طبقه که یک ویووی 360 درجه از نیویورک را برایتان فراهم می کند. هیچ سفری به نیویورک بدون بازدید از امپایر استیت، سفر کاملی نیست. مشابه با خود شهر نیویورک، ساختمان امپایر استیت نمادی برای آمریکا محسوب می شود و یکی از هفت عجایب دنیای مدرن می باشد. بالا بروید و در بالاترین نقطه آن از ویوی بی نظیر نیویورک که تا هشتاد مایل دورتر را راحت می توان دید، لذت ببرید. از جمله، پارک مرکزی، منتهن، نیوجرسی، کاتکتیکات و حتی خارج از پنسیلوانیا و ماساچوست.

این برج در شهر منهتن قرار دارد. مشاهده و بازدید از رصدخانه ی طبقه ی هشتاد و ششم را نبابد هرگز از دست داد. برای بازدید از این بنا نیازی به هیچ گونه بلیط فردی برای ساختمان امپایر استیت نمی باشد. تنها با داشتن پاس می توان از آن بازدید کرد.

انواع پاس:

•    در صف دفتر بلیط بازدید از ساختمان امپایر استیت بگردید.
•    دور زدن ترافیک: برای داشتن فضای بیشتر و معطلی کمتر، بازدیدتان را بین ساعت 8 تا 11 هماهنگ کنید.
•    دو نوع رصدخانه وجود دارد: یکی در فضای باز بر طبقه 86 که می توان با شرایط راحتی از آن بازدید کرد و دیگری بر طبقه 102 که طبقه آخر می باشد و باید بلیط های ویژه از کیوسک ساختمان امپایر استیت تهیه کنید.
•    نمایشگاه تاریخ ساختمان اپمایر استیت را از دست ندهید.
•    این برج تا ساعت دو نصفه شب باز می باشد، از آخر شبتان نهایت لذت را ببرید.


تعدادی حقایق جالب در مورد ساختمان امپایر استیت وجود دارد. ساختن این برج یک سال و چهل و پنج روز طول کشیده است. این ساختمان حدودا 1454 فوت معادل 381 متر بلند است. هر ساله تعداد چهار میلیون نفر از برج امپایر استیت دیدن می کنند. روز ولنتاین تنها روزی است که زوج ها می توانند در طبقه ی آخر این برج مراسم خود را جشن بگیرند.
این ساختمان در کنار مجسمه آزادی نمادی دیگر برای نیویورک و آمریکا به شمار می رود. یک آنتن چشمک زن برای هواپیماها در نوک برج وجود دارد.

پل بروکلین در نیویورک

از اولین پل فولادی دنیا دیدن کنید.

پل بروکلین در بین سالهای 1869 و 1883 ساخته شده است. این پل، منهتن را به مشهورترین بخش نیویورک یعنی بروکلین وصل می کند. پل بروکلین یکی از مشهورترین و شاخص ترین نماد شهری نیویورک محسوب می گردد. شهر بروکلین حتی در زمان ساخت پل، یک شهر مستقل بود. این پل تحت سرمایه گذاری ساکنان هلندی در قرن هفدهم صورت گرفت. در حقیقت این شهر یکی از بزرگترین شهرهای کشور بود. در سال 1898، پانزده سال بعد از گشایش پل، شهروندان تصمیم گرفتند که بخشی از نیویورک شوند.

ساخت این پل در سال 1869 شروع شد و تکمیل آن چهارده سال طول کشید؛ در برهه ای از زمان که همه ساخت همچنین پل بزرگی را حماقتی بیش نمی دانستند. نیروی اداره کننده کل پروژه جان روبلینگ، یک مهاجر آلمانی بود که برای دولت پروسی قبلا بعنوان سازنده پل و راه، کار کرده بود. او ایده ی ساخت پل در قسمت شرقی رودخانه را زمانی مطرح کرد که با قایق موتوری رودخانه را تا انتها رفته بود و در آخر در یخ گیر افتاده بود. جان روبلینگ هیچ گاه نتوانست پلی را ببیند که طراحی کرده بود، او بعد از آسیب دیدن در یک تصادف جان خود را از دست داد. او تنها کسی نبود که زندگی اش را در راه ساخت و ساز از دست داد. بیست نفر از کل شصت نفری که برای ساخت پل کار می کردند در هنگام کار بر اثر سوانح جان خود را از دست دادند. پسر جان روبلینگ، واشنگتن روبلینگ بعد از فوت پدر رهبری و لیدری تیم را به عهده گرفت اما او نیز از بیماری رنج می برد و در زمان افتتاح پروژه در تخت بستری بود. در آن روز ه در تاریخ 24 می 1883 بود نزدیک به 150هزار نفر از پل عبور کردند.



جان این پل را طوری طراحی کرده بود که به طور باورنکردنی قوی و مستحکم باشد. یک شبکه کابلی از چهار کابل بسیار قوی به قطر 28 سانتی متر پل را از ریزش نگه می دارند. حتی اگر این چهار کابل بسیار قوی نیز پاره شوند، دیگر کابل های نگه دارنده سازه را مهار خواهند کرد. جان ادعا می کرد که این پل حتی بدون کابل نیز فرو نمی پاشد، صرفا خمیدگی پیدا می کند. با این وجود حتی بعد از افتتاح آن، نیویورکی ها از عبور کردن بر آن واهمه داشتند و می گفتند پل به اندازه کافی محکم نیست. برای اثبات اینکه این شک ها تماما غلط هستند کاروانی از حیوانات سیرک شامل بیست ویک فیل در سال 1884 از پل عبور داده شدند.


پل بروکلین در جایگاه یکی از بزرگترین شاهکارهای مهندسی قرن نوزدهم قرار دارد. این پل هنوز هم مشهورترین و محبوب ترین پل نیویورک است. دهانه ها (طاق ها)ی برج در شرق دریاچه بین بروکلین و منهتن قرار دارد و طول آن تقریبا 1.8 کیلومتر می باشد. دهانه بین دو برج این پل برابر با 486 متر می باشد. همین امر پل را بزرگ ترین پل معلق دنیا کرده بود.

مهمترین ویژگی این پل، دوتا برج سنگی است که کابل های معلق به آنها مهار شده اند. برج ها با قوس های بلند گوتیکی به ارتفاع 84 متر ساخته شده بودند و در زمان ساخت آنها بزرگترین نشانه ی شهری در نیویورک بودند. جان ادعا می کرد که این دو برج سنگی، پل را به یادمانی تاریخی تبدیل خواهند کرد. ادعای او به واقعیت پیوست وقتی که در سال 1964 این پل به یادمانی ملی تبدیل شد.

در کنار این پل، در قسمتی بالاتر یک پل عابر پیاده وجود دارد. این پل الحاقی این فرصت را به شما می دهد که بدون مزاحمت ترافیک موجود در لاین پایین پل را طی کنید. و در عین حال که از پل می گذرید از ویوو و منظره های ناب رودخانه و منهتن لذت ببرید و غرق در زیبایی این صحنه ها شوید. این ویووها به تنهایی هر ساله میلیون ها توریست و بازدیدکننده را به پل جذب می کند.

یادبود و موزه ی 11 سپتامبر در نیویورک

سایت مرکز تجارت جهانی یک مکان بسیار مهم برای تمام آن کسانی است که می خواهند به کشته شدگان و قربانیان حادثه یازده سپتامبر ادای احترام کنند. حادثه ی بسیار شوم فروریختن برج های دوقلوی نیویورک.

یادمان یازده سپتامبر:

زمینی به مساحت تقریبی 64752 متر مربع در بخش های پایینی منهتن شامل پلازای یادمانی که نشانگر قربانیان حادثه ی یازده سپتامبر 2001 و همچنین حمله ی تروریستی 26 فوریه سال 1993 به این مکان می باشد.

یادمان یازده سپتامبر در دهمین سالگرد این حادثه که در یازدهم سپتامبر سال 2001 بود با حضور خانوادگان قربانیان برگزار شد. این یادمان از روز بعد به بازدید عموم مردم درآمد. این یادمان شامل نام  3000 قربانی در حادثه ی یازده سپتامبر می باشد که در برج تجارت جهانی و پنتاگون جان خود را از دست دادند، و همچنین در حمله ی تروریستی 26 فوریه ی 1993 که شش نفر در آن حادثه مردند. دو استخر منعکس کننده که نام قربانیان بر وجوه برنزی آنها هک شده است بر روی سایت اصلی و فونداسیون دو برج قبلی ساخته شده اند. به داخل این استخرها، بزرگترین آبشار مصنوعی کشور سرازیر می شود.



 اطراف این استخرهای دوقلو را درخستانی شامل 400 راس درخت بلوط سفید آمریکایی دربر گرفته است. یک درخت گلابی خاص وجود دارد که از قبل نیز در آنجا بود. این درخت در جریان حادثه شکسته و سوخته شد اما بعد از آن دوباره رشد کرد و جان گرفت. سایت یادمان هر روزه از ساعت 7:30 تا 21:00 بدون هیچ هزینه ای به روی عام باز می باشد. صبح ها بهترین فرصت برای بازدید می باشند چراکه کاملا ساکت و آرام است و سیل عظیم سر وصدای شهری مزاحمت ایجاد نمی کند. در عصر تعداد بازدیدکنندگان کم است و در شب بعد از تاریکی، آبشارها که به داخل یادمان می ریزند، نام هک شده ی قربانیان انگار بر طلا حکاکی شده است. منظره ای بسیار دیدنی و تاثیر گذار در شب دارد.



موزه ی یازده سپتامبر:
موزه ی یازده سپتامبر در تاریخ 21 می 2014 به روی عموم باز شد. این موزه شامل کلکسیونی با بیش از 23000 تصویر، 500 ساعت ویدیو و 10000 وسیله و اثر مصنوعی می باشد. آتریوم ورودی موزه ی 9/11 شامل دو سه شاخه ی فولادی از نمای برج تجارت جهانی شماره یک (برج شمالی) می باشد که باقی مانده و آن را به داخل موزه انتقال داده اند. دیدن این سه شاخه ها بدون پرداخت هزینه ورودی موزه امکان پذیر می باشد.

نمایشگاههای تاریخی موزه، وقایع حادثه یازده سپتامبر را پوشش می دهد و به کاوش و بررسی مود جهانی منجر به این حوادث می پردازد. نمایشگاه یادمانی، تصویر تمام 2977 نفری که جان خود را از دست دادند را به نمایش می گذارد و در عین حال این امکان وجود دارد که شما در مورد زندگی این افراد بیشتر بدانید. در هال فونداسیون شما می توانید دیواری را ببینید که مربوط به فونداسیون یکی از برج ها می باشد. و همچنین یک ستون فولادی 36 فووتی در آنجا وجود دارد که پوشیده از آگهی و اعلامیه های فردای آن حادثه می باشد.

بازدیدکنندگان به طور متوسط دو ساعت را در موزه می گذرانند. این موزه روزانه از ساعت 9 صبح باز می باشد. یکشنبه تا سه شنبه این موزه تا ساعت 18 و بقیه ایام هفته تا ساعت19 برای بازدید عموم باز است. هزینه های ورودی برای بزرگسالان 24 دلار، برای نوجوانان از سن 7 تا 12، 15 دلار، و برای جوانان، دانشجویان و سالمندان 20 دلار می باشد. سربازان با پرداخت 18 دلار می توانند از موزه بازدید کنند، موزه برای خانواده قربانیان رایگان می باشد. انجمن خانواده های یازده سپتامبر، موزه ی تکریم را سرهم کردند تا بین کسانی که می خواهند در مورد آن روز بیشتر بدانند و با کسانی که در روز آن حادثه حضور داشتند ارتباط برقرار کنند. نمایش ها شامل گزارش های مستقیم خانواده های قربانیان و هم شامل مانده ها و وسایل و چیزهای باقیمانده از سایت و ساختمان بود. بعضی از آنها از خانواده های قربانیان به قرض گرفته شد.
از زمانی که موزه ی تکریم در سال 2006 افتتاح شد، خانواده ها، بازماندگان، نجات دهندگان و ساکنین منهتن دانستنیهای شخصی شان را در تورها و بازدیدها به اشتراک گذاشته اند.   

این موزه هر روز از ساعت 10 صبح تا 18 باز می باشد، جز روزهای یکشنبه که تا ساعت 17 امکان بازدید وجود دارد. هزینه های ورودی به موزه تکریم 15 دلار برای بزرگسالان، 5 دلار برای کودکان سن 8 تا ده سال و 10 دلار برای سالمندان و دانشجویان می باشد.