همه چیز در مورد کاخ امپراطوری ژاپن
مجمع الجزایر ژاپن کشوری در اقیانوس آرام در آسیای شرقی است که یکی از قدرتهای اصلی اقتصادی جهان و سومین اقتصاد بزرگ جهان از نظر تولید ناخالص داخلی است. ژاپن یک کشور پادشاهی است که بر مبنای قانون اساسی ژاپن اداره میشود. ژاپنیها کشورشان را نیپون کوکو خطاب میکنند که به معنی خاستگاه خورشید است. مطالعات باستان شناسی سابقه سکونت انسان در این کشور را از دوران پارینه سنگی پسین میداند. ژاپن کشوری کوهستانی است و بیشتر جزایر آن آتشفشانی و به شدت زلزله خیز هستند.
آمارها نشان میدهد که سالانه حدود ۱۵۰۰ زمین لرزه در ژاپن روی میدهد. مجمع الجزایر ژاپن با این که از نظر وسعت کشور کوچکی است اما از موقعیت استراتژیک و مهمی برخوردار است. مجاورت آن با روسیه از مهمترین عناصر جغرافیای ـ سیاسی ژاپن به ویژه پس از جنگ دوم جهانی است. از طرف دیگر این کشور بر سر راه کوتاهترین و مهمترین خطوط مواصلاتی بین آمریکای شمالی و خاور آسیا در اقیانوس آرام قرار گرفته است و کشتیهایی که از سواحل غربی ایالات متحده به مقصد چین، هنگ کنگ، و کشورهای جنوب شرقی آسیا حرکت میکنند، معمولاً در بنادر آن پهلو میگیرند. به این جهت، ژاپن بین اقیانوس آرام و کشورهای روسیه و چین یک حائل است.
گر چه گفته میشود که نخستین انسانها بیش از ده هزار سال قبل در شبه جزیره ژاپن سکونت داشتهاند اما خاستگاه واقعی مردمان امروز ژاپن هنوز ناشناخته است. آغاز تاریخ ژاپن با مردمانی از نژاد آینو و مغول به سدههای پیش از میلاد مسیح باز میگردد و از آن زمان تاکنون تنها یک سلسله امپراتوری بر این سرزمین فرمانروایی کرده است. به طور کلی میتوان تاریخ ژاپن را به چهار دوره تقسیم کرد: دوران کهن، دوران امپراتوری، دوران شگونها و دوران مدرن. کشت برنج و استفاده از ابزار فلزی حداقل از سیصد سال قبل از میلاد مسیح در ژاپن آغاز شده است. سیستم حکومتی متمرکز بر امپراتور بین قرنهای چهارم و هفتم با پایتختی که در استان امروزی نارا قرار داشته بسط و توسعه یافته است.
آغاز بهار سال ۶۶۰ پیش از میلاد هم زمان بود با مراسم تاج گذاری امپراتور جیمو تنو در یاماتو (استان کنونی نارا). او نخستین امپراتور ژاپن بود. مورخان آن را آغاز امپراتوری ژاپن میدانند. در این دوره آئین بودائی در این سرزمین رخنه کرد و به سرعت انتشار یافت. اصلیترین عامل پیشرفت آن تبلیغات غیر آزارنده و مسالمتآمیز، پرهیزکاری و اطاعت و انقیاد نسبت به حکومت بود. هم زمان با به سلطنت رسیدن امپراتریس سویکو، نایب السلطنه او موسوم به امیر شوتوکو_تیشی که مدت ۲۹ سال زمامدار واقعی ژاپن بود، کوشش بسیاری در ترویج آیین بودا انجام داد و به دستور وی معابد بسیاری در سرتاسر ژاپن ساخته شد.
کوشش او در این زمینه به حدی بود که به او لقب آشوکای ژاپن دادند. در سال ۶۴۵ میلادی شورش عظیمی در ژاپن رخ داد که در تاریخ این کشور به نام اصلاح بزرگ از آن یاد میشود. دو تن از شورشیان به نام باسامی کامتاری و امیر ناکا قدرت را قبضه کردند و سرانجام ناکا تحت عنوان سلطان تنجی به سلطنت رسید و عامل ایجاد وحدت در سراسر کشور گردید. وی بر خلاف گذشته که امپراتور فقط ریاست قبایل را بر عهده داشت حکومت را مرکزیت قدرت کشور گردانید و این قدرت تمامیت خواهی را در سراسر امپراتوری برقرار کرد. به حکم وی حکام ایالات و ولایات موظف به پرداخت خراج سالانه شدند. بدین ترتیب دوره سیاسی تاریخ ژاپن سپری گردید و دوره امپراتوری آغاز شد. فرهنگ بودایی با نفوذ قوی چین در قرن هشتم رشد و شکوفایی یافت. سپس پایتخت به شهر کنونی کیوتو یعنی جایی که قواعد اشراف سالاری در مدتی مدید در آن تداوم داشت انتقال یافت. افسانه گنجی که گفته میشود کهنترین رمان جهان است در این محدوده زمانی نگاشته شده است.
سلطان تنجی را باید بنیادگذار این دوره ژاپن دانست. وی امپراتوری بسیار مقتدر بود. شهر کیوتو پایتخت ژاپن در دوره امپراتوری او به عظمت رسید. هم چنین برخی از پادشاهان این دوره به علت گرایش به آئین بودا و تعصب در این دین دست از زندگی مجلل و اشرافی خود برداشتند. هنوز هم ژاپن امپراتور دارد. این امپراتور مانند پدران خود در گذشته درون کاخ زندگی میکند. در حال حاضر امپراتور آکیهیتو و همسر ایشان کوکومیچیکو هم در گئی رینکان و هم در این قصر اقامت دارند.
خانواده سلطنتی در زمان آکیهیتو، پسر هیروهیتو، چهرهای دوستانهتر از خود نشان داده و به نماد وحدت مردمی تبدیل شده اند. نقشی که بر اساس قانون اساسی وظیفه این خانواده است. جاذبه گردشگری کشور ژاپن را که با قدرت سعی و کوشش در حفظ سنت ها در آن پرداخت شده است را میتوان به کاخ امپراتوری توکیو اشاره کرد. کاخ سلطنتی کیوتو ژاپن مجموع کاخ سلطنتی ژاپن است. هر چند که امپراتور ژاپن در کشور اقامت نمی کرد. بعدها امپراتور در کاخ سلطنتی توکیو از سال 1869 اقامت گزید و سپس در سال 1877 دستور به مرمت و حفاظت از کاخ سلطنتی کیوتو را صادر کرد.
امروزه این مکان برای بازدید عموم آزاد است. کاخ سلطنتی رسما از اواخر قرن دوازدهم در همین مکان واقع شده است. این قصر مانند بسیاری از قدیمی ترین و مهم ترین ساختمانها در ژاپن توسط آتش ویران شد و چند بار در طول دوره از تاریخ خود بازسازی و مرمت شده است. گفته می شود که این قصر تاکنون هشت بار ویران و مجدداً بازسازی شده است. در این بنا معماری های گوناگونی از قرن دوازدهم و دورههای پس آن به چشم می خورد. هنگامی که در شهر توکیو به سر میبرید بازدید از کاخ امپراطوری توکیو می تواند هیجان انگیزترین بازدید شما در شهر باشد. این کاخ در قلب توکیو با وسعت ۳٫۴۱ کیلومتر مربع قرار گرفته است.
این مساحت برای شهری که قیمت زمین در آن جزو گرانترین های جهان است باور نکردنی است. اگر فردی علاقه مند به تاریخ، فرهنگ و طبیعت هستید کاخ جذابیت های زیادی برای شما خواهد داشت. کاخ امپراطوری در مکانی ساخته شد که سابق کاخ ادو در آن قرار داشت. در سال ۱۸۶۸ پایتخت از شهر کیوتو به توکیو انتقال یافت. امپراتور ژاپن ناگاوکا کیو از این تاثیری که فرهنگ چین بر ژاپن گذاشته بود ناراضی بود. همین سبب شد تا پایتخت خود را به شهر کیوتو که همان کیوتوی امروزی است منتقل کند. با این حال ساختار این شهر نیز مانند شهر نارا و متاثر از ساختار شهرهای چینی است اما معماری معابد و خانههای این شهر نمونههایی از هنر اصیل و بومی ژاپن هستند.
هیچ یک از کاخ های ادو امروزه باقی نماندهاند. تنها باقی مانده های آن کفهای اصلی، دیوارها، برجهای مراقبت و دروازه های ورودی هستند. در باغ های شرقی پایه های برج مراقبت را می بینید که سال ۱۶۳۸ ساخته شده و در آن زمان بلندترین برج مراقبتی بود که در ژاپن ساخته شده بود. متاسفانه برج بیست سال پس از ساخته شدن در آتش سوزی مهیب شهر از بین رفت و هیچ گاه بازسازی نشد.
نظر خود را اضافه نمایید
ارسال نظر به عنوان مهمان