چرا تغذیه نوزاد با آغوز تاکید می شود؟

چرا تغذیه نوزاد با آغوز تاکید می شود؟

شیری که پستان ها در دو سه روز اول پس از زایمان تولید می کنند، آغوز یا ماک یا کلستروم نامیده می شود که غلیظ و زرد رنگ و یا به رنگ روشن و سرشار از مواد ایمنی بخش است و نوزاد را در برابر عفونت ها محافظت می کند به حدی که آن را اولین واکسن نوزاد می نامند. در مقایسه با شیری که پس از آن تولید می شود، دارای مقدار بیشتری پروتئین است و ویتامین های محلول در چربی و برخی مواد معدنی مثل سدیم  و مقدار کمتری چربی و ویتامین های محلول در آب است. گرچه حجم آغوز محدود است و در هر نوبت شیر دهی ممکن است حتی بیش از یک یا دو قاشق مرباخوری در هر پستان نباشد، اما نیاز نوزاد هم در همین حد است. جریان شیر از روز سوم تا ششم بعد از زایمان برقرار می شود.
تغذیه با شیر مصنوعی چه مضراتی دارد؟

ترکیب شیر مصنوعی یکسان است و مانند شیر مادر تغذیه نمی کند. هورمون ها، آنزیم ها، انواع و نحوه جذب آن ها و صد ها فاکتور ایمنی بخش موجود در شیرمادر، در شیر مصنوعی وجود ندارد. بعلاوه کودکان از فواید شیرمادر در ارتقا بهره هوشی و هم چنین از فواید عاطفی تغذیه با شیر مادر  و امنیت روانی ناشی از آن در دوران بلوغ محروم می شوند و این امر بر تکامل روانی اجتماعی کودک در آینده اثر می گذارد. احتمال آلوده شدن هنگام تهیه و طرز تهیه نادرست یعنی رقیق یا غلیظ درست کردن شیر مصنوعی کودک را با بیماری و دریافت ناکافی یا زیاد مواد مغذی و در نتیجه کاهش رشد، اشکال دیگر سو تغذیه، گرسنگی، بیقراری و ..مراجعه می کند. برخی دیگر از خطرات تغذیه با شیر مصنوعی عبارتند از: ابتلا شیرخوار به بسیاری از بیماری ها، اسهال و استفراغ، دل درد درد های قولنجی، عفونت های گوش و ادراری، مننژیت، اگزما، آسم و... احتمال ابتلا به چاقی،  بیماری های قلبی عروقی و بیماری قند نیز در بزرگسالی بیشتر می شود. ضمنا مادر هم از فواید شیردهی محروم می شود. هزینه خرید شیر مصنوعی چندین برابر هزینه مورد نیاز برای تغذیه صحیح مادر است، علاوه بر این ها استرس و هزینه بیشتر بیمار شدن کودک نیز  بر خانواده تحمیل می شود.
آیا می توانم به شیرخوار پستانک بدهم؟

رایج ترین و بدترین راه آرام کردن شیرخوار دادن پستانک به اوست. مکیدن از نیازها و غرایز طبیعی کودک است. شیرخوار این نیاز خود را با مکیدن پستان مادر ارضا می کند و اگر انگشتان دستش را بمکد خیلی بهتر از وابسته شدن به پستانک است. پستانک به سهولت آلوده می شود و شیر خوار را بیمار می کند، تمیز کردن و ضدعفونی کردن آن ساده نیست، در بلند کردن به شکل و حالت فک و دهدان و دندان های کودک لطمه می زند. برخی از عوارض پستانک و سرشیشه عبارتند از: سردرگمی شیرخوار در مکیدن و امتناع او از گرفتن پستان مادر، کوتاه شدن طول مدت مکیدن در شبانه روز سبب کاهش مدت تغذیه انحصاری با شیر مادر و کل مدت تغذیه با شیر مادر و قطع شیردهی می گردد، افزایش احتمال حاملگی زودرس مادر و افزایش احتمال ماستیت و آبسه پستان در برخی مادران، عفونت گوش میانی، عفونت قارچی دهان و برفک و پوسیدگی دندان و رشد دندان نامناسب شیرخواران که برخی از این اثرات نامطلوب دایمی است و اصلاح پیامدهای  آن در مراحل بعدی زندگی بی نهایت مشکل است.