توصیف زیبایی شناسانه پارک فناوری مالزی

توصیف زیبایی شناسانه پارک فناوری مالزی

از بالا به مجموعه همانند سه پروانه سفید بزرگ است که در منطقه جنگلی روی ساختمان شیشه ای موجود ساکن شده اند. این شباهت ارگانیک به طبیعت مالزی شاید کاملا هم بی مورد نباشد، زیرا یانگ به طور مکرر به ارگانیسم های طبیعی در کتاب ها و سخنرانی های خود اشاره می کند. سیستم طراحی اقلیمی یانگ مبنی بر ارتباط درونی تمام ضوابط و جاری در روند طراحی است که، در اینجا در مجموعه ای از سنجش ها و ارزیابی ها کشف شده است. این ها شامل وابستگی های داخلی و خارجی و مجموعه ای از واکنش های انرژی غیر فعال ارزان است.

مرکزی که برای برنامه های اجتماعی با ارتباط بصری کاربران با محیط طبیعی خارج می باشد. و این با یک سطح تماما شیشه ای عریض ۱۶ متری در فضای اداری به دست می آید که فضایی کاملا باز و با نور طبیعی و دارای پتانسیل های تهویه چند جانبه ممکن می شود.

حیاط V شکل یک شیوه سازماندهی مرکزی محسوب می شود. با هر شش ورودی اصلی که از قسمت احاطه کننده داخلی آن قابل دسترسی است. این امر دید لابی های ورودی تمام شیشه ای و شفاف را به دهلیز مرکزی گیاه کاری شده ممکن می کند. همچنین راهروها و پیاده روهایی که واحدهای اداری را به هم متصل می کنند و بالکن هایی که روی نمای خارجی سایه می اندازد، فضایی باز و آزاد را تضمین می کنند.

که البته چنین چیزی از یک سایت شهری دور از انتظار است. روی هم رفته جمع آوری این ماشین دقیق ساخت اشکال با سقف های قابل گسترش پارچه ای که هم سایه می اندازند و هم تراس های روی سقف را در مقابل شرایط آب و هوایی مختلف محافظت می کنند. نوعی معماری شفاف و توام با آرامش را فراهم می کند. مجموعه ای از باغ هایی که با چادرهایی با آب نماهای مجلل و متصل وسیع و جنگل درختان و گیاهان پوشانده شده اند.

از جمله توجهات خارجی ملاحظات اکوسیستمی سایت و خصایص آن است. یانگ دریافت که سایت یک قلمرویی دست نخورده نیست و بیشتر خاک سطحی اصلی و همه گیاهان و جانوران آن از بین رفته است.

استراتژی بانگ این است که بلافاصله تنوع زیستی سایت را به عنوان چرخه حیاتی مصنوعی دوباره سازی کند. در عمل این شامل ساخت یک حاشیه با تراکم گیاهی بالا برای سایت و استفاده از گونه های درختان بومی است که به شکل یک سپر طبیعی در مقابل تسلط رفت و آمد وسایل نقلیه در جاده و سرو صدای مزاحم رشد می کنند . این خط مشی تا داخل حیاط مرکزی و بالای تراس های سقفی سایه دار و زیر سایه بان های چادری معلق ادامه می یابد. این امر پیوستگی و تداوم فضای سبزو منظر را تضمین می کند. درست مانند اینترپرایز ۴. این مجموعه یک معماری منظر مصنوع و کوشک های کوچک است.

آب هم در پیکربندی آب نماهایی که سایت را احاطه می کنند و هم در روابط مجموعه و جمع آوری از توجهات خارجی می باشد. آب های سطحی به زمین در سطح پارکینگ ماشین ها بازگشت داده می شوند و حیاط های داخلی که گیاه کاری شده اند در موقعیت این زیر زمین قرار می گیرند. تا حداکثر تهویه و نورگیری طبیعی را تضمین کنند. قابل توجه است که آب باران سقف ها جمع آوری می شود. مخصوصا آب بارانی که از سقف سایه بان ها جمع آوری می شود برای سرویس ها، شست و شو و آبیاری فضای سبز استفاده می شود. به سیستم محیطی مفید ساختمان تحت چهار سطح از تدابیر زیر ارایه می شوند:

شیوه منفعل: انرژی ارزان بدون انرژی الکترو مکانیکی. شیوه ترکیبی: تا حدی انرژی الکترومکانیکی و مقدار محدودی انرژی. شیوه کامل: سیستم فعال / انرژی ارزان. شیوه تولیدی: تولید در محل / سیستم تولید انرژی خورشیدی یا سایر موارد استراتژی یانگ به حداکثر رساندن کاربرد شیوه انرژی فعال برای به حداقل رساندن مصرف انرژی است. باقی مانده نیاز به انرژی هم توسط سه شیوه دیگر تامین می شود. علاوه بر این شبکه آب سرد سایبر جایا بر این مبنا به کار رفته که سیستم های خنک کننده محلی مصرف انرژی را از طريق تامین همه نیازهای سرمایش سایت به طور کلی کاهش دهند.

در نهایت واکنش های انرژی ارزان غیر فعال در ارتباط با آب و هوای حاره ای و بسیار گرم، از سایه، آب نما، ترکیب بندی رنگ ساختمان و جهت یابی ساختمان و هم چنین فضای سبز و منظر تشکیل می شود. روی هم رفته سایه انداختن بر روی نقاط آفتابگیر با سه چتر پروانه ای که روی ساختمان ها گسترده شده اند و مقدار دریافت انرژی خورشیدی ساختمان ها و برایند بار تهویه هوا را کاهش می دهند بر شکل طراحی غالب است. آب نماهای پیرامون ساختمان ها در پایین آوردن دمای هوا مؤثر است. رنگ ساختمان ها عموما روشن است (سایه هایی از سفید) و از این رو هیچ گرمایی جذب نمی شود.