فرودگاه استنستد به عنوان یک اثر معماری
فرودگاه استنستد دارای دو ویژگی قابل توجه برای طراحان انواع ترمینال است: الف) بنایی یک طبقه و ب) فضایی دربردارنده شبکه ای از ستون ها و بدون ایجاد تزاحم در جریان حرکت مسافر.
کانسپت طرح نورمن فاستر طی سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ بر مبنای نظریه زیبایی شناسی و نیز با توجه به خواسته های ارائه شده از سوی طرح جامع انگلستان به شکل خنثی و با الگوی ترمینال ماهواره ای شکل گرفت. سادگی کلاسیک و تعادل زیبای کانسپت طرح، آن را از یک مکعب در زمینی سبز به ساختاری دارای نظام و قواعد خاص خود ارتقا می دهد. فروشگاه ها، غرفه ها، نقاط کنترل بليط و گمرک در منابع نور طبیعی با جداره ها و پوشش هایی در سایه روشن های گوناگون رنگ خاکستری، ترکیب های مطلوبی برای هریک از ستون ها و همچنین سازه سقف پدید آورده اند.
استنستد ترمینالی بارز در میان نمونه های معاصر است. در این فرودگاه, رنگ، سطوح داخلی و نیز سازه نمایشی (مانند درود کاه کانسای مسافران را از زمین به آسمان هدایت می کند. جزییات ترمینال استنستد ناشی از دستورالعمل ها و دقت شرکت فاستر به عنوان معمار و خالق طرح است:
-یک ترمینال امن و راحت
-قابلیت فازبندی مراحل ساخت ترمینال
-یک ترمینال مدرن با قابلیت تطابق با بزرگ ترین نمونه هواپیماهای قرن بیست و یک تا ۸۰۰ نفر سرنشین
-در نظر گرفتن مسایل اقتصادی با کاهش حداقل ۱۰ هزینه نمونه های مشابه.
به این ترتیب, تلاش آگاهانه ای مبنی بر کاهش هزینه ها به هنگام برآورد قیمت، انعطاف پذیری، افزایش تسهیلات سفر و طرح توسعه آینده، راه حل "ترمینالی یک طبقه" را ارائه داد.
دفتر فاستر با ایفای نقش اصلی در طراحی این فرودگاه، انواع فعالیت ها شامل بخش های اخذ بلیط، باجه های تلفن و نمایشگرها را متمرکز بر كل ترمینال نمود و ترمینال را در یک طبقه طرح کرد تا نمودی مدرن پیدا کند. اما این کلیت در پنج سال اول راه اندازی، مشکلاتی را در حراست ترمینال به وجود آورد.
یک طبقه بودن, ترمینال استنستد را از دیگر فرودگاه های بزرگ متفاوت می نماید. با توجه به اینکه سازماندهی یک طبقه, همواره برای فرودگاه های کوچک محلی مورد استفاده قرار می گیرد. بی تردید پیچیدگی فرودگاههای بین المللی، ترمینال مسافری را به سوی دو یا سه طبقه شدن پیش می برد. اما فاستر و شرکا طرح را به سوی یک ترمینال یک طبقه هدایت کردند. به این ترتیب اقتصادی بودن ساخت، انعطاف فضایی و فراهم نمودن خواسته های کارفرما از یک سو و از سوی دیگر سکون، زیبایی و شبکه ای از قوس های شفاف در این فرودگاه شکل گرفت.
طرح ترمینال استنستد تحت تاثیر دو عامل اصلی می باشد؛ اول, شکل گیری ساختمان یک فرودگاه بر طبق اصول اولیه و دوم, رابطه بین ساختمان و آن چه که آن را احاطه کرده است (محیط و طبیعت اطراف ساختمان). طرح و نقشه فرودگاه به صورتی تنظیم شده است که مسافران به راحتی و با کمک فضای هدایت گر آن از سالن اصلی به محل پرواز منتقل می شوند. اگرچه سادگی و ظرافت استنستد باعث آسیب پذیری آن در قسمت مدیریت و به کارگیری فضاهای داخلی شده است، چیزی از زیبایی قابل توجه و ویژگی های کاربردی آن نمی کاهد.
از دیگر عوامل موثر در کانسپت فاستر می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
-حرکت خطی از میان ساختمان ترمینال بدون تغییر سطح و جهت
-باز بودن فضا و اجازه دید مستقیم به باند از میان ترمینال و در طول سالن اصلی
-بهره گیری از نور خصوصا نور خورشید برای حیات بخشیدن به فضاهای داخلی و تعریف مسیرها و در نهایت
-بهره برداری از سازهای معمارانه برای حضور در ساختمان و اعمال مقیاس و تناسب
نظر خود را اضافه نمایید
ارسال نظر به عنوان مهمان