معرفی و بررسی فیلم ایت (2)
بعد از مطرح کردن معرفی و بررسی فیلم ایت (1) و این ایراد اساسی در فیلم که مضمون واحدی ندارد و مخاطب در بسیاری از صحنه ها نمیداند که بترسد یا بخندد، به بررسی مشکلات دیگر فیلم میپردازیم. شخصیت پردازی فیلم یکی دیگر از نقاط ضعف ایت است.
موقعی که بیلی کوچک قصد دارد که قایق خود را از دلقک بگیرد، دلیل او برای انجام دادن این کار خطر ناک این است که خیال میکند برادر بزرگترش بخاطر گم شدن قایق او را تنبیه خواهد کرد. در حالیکه ما در صحنه قبل متوجه رابطه احساسی عمیق میان این دو برادر شده ایم و حتی میدانیم که برادر بزرگتر بسیار مهربان هم است. پس دلیلی که فیلمنامه نویس های این اثر (که یک تیم سه نفره نوشتن فیلمنامه را بر عهده داشته اند) برای شروع حادثه اصلی فیلم تراشیده اند، اصلا دلیل قانع کننده ای نیست و فیلم به دلیل همین شروع ضعیف تا پایان نمیتواند دل مخاطب خود را بدست بیاورد.
دیگر شخصیت های ایت هم خیلی چفت و بست درستی ندارند. پسر چاقی که فقط و فقط کتاب میخواند و دائما مانند یک دانش نامه به دیگران اطلاعات میدهد شاید قدری جذاب باشد اما زمانی که با شخصیت او کاملا آشنا میشویم در می یابیم که او یکی از کلیشه ای ترین شخصیت های فیلم است. کسی که به ظاهر فرد بی عرضه و کتک خوری است و انگار به هیچ دردی هم نمیخورد، ناگهان به خاطر قدرت درونی خود (دانش و اطلاعات) گره داستان را باز میکند و به یک قهرمان بدل میشود.
شخصیت های قلدری که به دیگران زور میگویند به قدری خشن و بی رحم هستند که در لحظاتی مخاطب خیال میکند شاید آنها هیولای اصلی فیلم باشند و انگار که دلقکی که در ابتدای فیلم دیده ایم کاره ای نیست. این قضیه را به دیگر شخصیت های این فیلم نیز میتوان تعمیم داد. البته ناگفته نماند شخصیت دختر نوجوان زیبایی که در میان این همه پسر قرار گرفته و دل دوتا از شخصیت های اصلی فیلم را برده است تا حدودی شخصیتی خاص و ممتاز در فیلم دارد. او در کنار زیبایی اش، تا حدودی مبهم و مرموز به نظر میرسد و با توجه به نقش پدرش در داستان، این مرموز بودن دختر به فیلم کمک کرده است. شکل ظاهری او و البته بازی خوب بازیگر هم همگی باعث شده اند که مخاطب اگر هم فیلم را دنبال میکند، یکی از مهمترین دلایلش همین شخصیت باشد.
در فیلم کلیشه های دیگری نیز وجود دارد. شهر کوچک و خلوت از جمله چیزهایی است که در اکثر فیلمهای ترسناک وجود دارد. لحظاتی فضای فیلم طوری پیش میرود که انگار به جز شخصیت های فیلم و هیولای منشا شر و ترس، کس دیگری در این شهر زندگی نمیکند.
برگشتن به تاریخ گذشته هم از دیگر مسائل تکراری در فیلم ایت است. این فیلم در سال 2018 اکران شد اما داستان فیلم در سال 1988 میگذرد. این برگشتن به عقب، تمهیدی است که در بسیاری از فیلمهای ترسناک مورد استفاده قرار میگیرد. شاید به دلیل اینکه برگشتن به گذشته نوعی از ابهام را با خود دارد که در ناخودآگاه مخاطب رخنه کرده و ترس را بر وجود او غالب میکند. اما باز هم باید به این نکته اشاره کرد ترسی که در فیلم وجود دارد آنقدر هجوآلود است که استفاده از چنین عنصری هم کمکی به فیلم نمیکند.
نکته بعدی، جلوه های ویژه کامپیوتری ضعیف در فیلم ایت است. در سالهای اخیر، سینما به قدرتی رسیده که میتواند زیباترین و رئالیستی ترین صحنه ها را هم به کمک جلوه های ویژه تولید کند. اما این جلوه ها در فیلم ایت به قدری ضعیف و آماتوری است که بیننده خیال میکند شاید سال تولید فیلم هم همان سال 1988 بوده است. بالاخره فیلمی که میخواهد هیولایی فانتزی و متکی بر جلوه های ویژه نمایش دهد نباید اینقدر بد و آماتوری در این زمینه عمل کند.
صحنه ای که دختر نوجوان از داخل دریچه فاضلاب صدایی را میشنود و برای پیدا کردن منبع این صدا به سوراخ شیر نزدیک میشود و ناگهان حجم عظیمی از موهای دراز از کانال خارج شده و به دور دست و پای او میپیچد از ضعیف ترین صحنه های فیلم است. حتی اگر هم اشاره شود که این فیلم، فیلم پر خرجی نبوده است و کارگردان میخواسته صرفا با تکیه بر گریم و جلوه های ِویژه میدانی کم خرج این فیلم را بسازد؛ باید پرسید پس دلیل به تصویر کشیدن چنین صحنه هایی چیست؟ به هر حال زمانی باید یک فیلمساز از صحنه ای مانند صحنه پیچیده شدن موهای شیطانی به دور بدن دختر نوجوان استفاده کند که تکنولوژی و ابزار لازم را برای ساخت درست این چنین صحنه ای داشته باشد.
مورد بعدی درباره فیلم ایت استفاده نسبتا مناسب از رسانه است. در بعضی از فیلمهای ترسناک تاریخ هم استفاده از رسانه کارکرد خوبی داشته است و در ایت هم، این استفاده را تا حدی میتوان پذیرفت. برای مثال در سکانسی که پسر بچه یهودی به همراه پدرش داخل کنیسه مشغول خواندن تورات است، ما تابلوی نقاشی ترسناکی را بر دیوار مشاهده میکنیم. اتفاقا این صحنه یکی از صحنه های جالب فیلم است که کارگردان در کل نتوانسته از آن استفاده مفیدی بکند. نقاشی ترسناکی که به نوعی مظهر شر در فیلم ایت است و ما آن را میبینیم. این استفاده از نقاشی ترسناک اگر واقعا قبل از مواجه با همان دلقک خنده رو اما خطر ناک فیلم قرار میگرفت، فیلم ایت به فیلم قوی تری در ترساندن بیننده تبدیل میشد.
در کل شاید فیلم ایت بتواند بعضی از مخاطبین کودک و نوجوان را با خود همراه کند اما مطمئنا فیلم ماندگاری نخواهد بود. فیلم ایت اصالتی را که باید ندارد و بسیاری از صحنه ها و سکانس هایش تکرار فیلمهای قبلی در ژانر هارور است. به همین دلیل شاید نتوان کسی را از دیدن این فیلم منع کرد (به خاطر شهرتی که به دست آورده است) اما به هیچ وجه هم نمیتوان تماشای ایت را به کسی توصیه کرد.
مطالب مرتبط:
نظر خود را اضافه نمایید
ارسال نظر به عنوان مهمان