پیوند قرنیه | آشنایی با بیماریهای چشم

پیوند قرنیه

قرنیه، لایه جلوی چشم است که به تمرکز دادن نور کمک کرده و می تواند باعث دید واضح شود. اگر این لایه آسیب ببیند باید تعویض شود. جراح تمام بخش های قرنیه چشم هایتان را با لایه ی بافتی سالم جایگزین می کند. پیوند قرنیه، کراتوپلاستی نامیده می شود و باعث برگشت دید و بهبود ظاهر قرنیه آسیب دیده می شود.

چه کسانی به پیوند قرنیه احتیاج دارند؟

وقتی نور از میان قرنیه ی اسیب دیده عبور کند، باعث به وجود آمدن تصویر بهم ریخته و تاری می شود. پیوند قرنیه بسیاری از مشکلات چشمی را تصحیح می کند:

-زخم قرنیه ناشی از آسیب یا عفونت

-خراش قرنیه ناشی از عفونت ها

-قوز قرنیه

-نازک شدن، کدر شدن و تورم قرنیه

-بیماری های ارثی قرنیه 

جراحی به چه صورت خواهد بود؟

قبل از انجام جراحی، جراح احتمالا تعدادی تست های ازمایشگاهی برای بررسی سلامت کلی بدن شما انجام خواهد داد. شاید لازم باشد مصرف بعضی از داروهای معینی را قطع کنید، مثلا مصرف آسپرین چند هفته قبل از عمل باید قطع شود. روز قبل از جراحی، قطره های انتی بیوتیک برای شما تجویز می شود تا از عفونت پیشگری شود. در اکثر مواقع جراحی تحت بی حسی انجام می شود، بدین صورت که شما در حین عمل بیدار هستید اما بخش مورد جراحی بی حسی شده و شما می توانید بعد از عمل به خانه بروید. جراحی معمولا نیم ساعت الی یک ساعت به طول می انجامد.

بهبود بعد از جراحی:

احتمالا باید چشم جراحی شده ی شما به مدت یک الی چهار روز بسته بماند تا بهبود لایه ی بالایی قرنیه شما کمک کند. چشم های شما احتمالا تا مدتی قرمز و به نور حساس خواهد بود. برای چند روز امکان دارد که درد داشته باشید. متخصص برای شما قطره هایی برای کاهش التهاب و پایین اوردن ریسک عفونت تجویز می کند یا داروهایی برای کاهش دادن درد. روز بعد جراحی و هم چنین تا چند هفته بعد، چشم هایتان مورد معاینه قرار خواهد گرفت.

شکایات احتمالی:

پیوند قرنیه، یک عمل نسبتا ایمن است ولی در هر جراحی همیشه خطراتی وجود دارد. از هر پنج جراحی، در یکی از آنها احتمال پس زده شدن بافت پیوند زده شده توسط سیستم ایمنی بدن وجود دارد. گاهی با استفاده از دارو، مشکل حل می شود و گاهی هم باید پیوند قرنیه ی دیگری انجام شود.

مشکلات دیگری که امکان دارد رخ دهند:

-عفونت

-خون ریزی

-افزایش فشار چشمی (آب سیاه)

-کدر شدن لنز (آب مروارید)

-تورم قرنیه

-جدا شدن شبکیه (زمانی که بخش پشتی چشم شما از محل طبیعی خود جدا می شود)