مناطق دیدنی شهرستان نطنز

مناطق دیدنی شهرستان نطنز

نطنز در فاصله ی 120 کیلومتری اصفهان قرار دارد و یکی از مناطق تاریخی و گردشگری است که سالانه گردشگران بسیاری از این شهر دیدن می کنند. در اینجا به معرفی برخی از مناطق دیدنی این شهر می پردازیم:

روستای تاریخی ابیانه

 ابیانه در دامنه ی کوه کرکس با فاصله 40 کیلومتری از شمال غربی نطنز با شرایط آب و هوایی مناسب و معتدل قرار دارد. ابیانه که از روستاهای پلکانی ایران به شمار می رود از نمونه های بی نظیر اماکن بومی محسوب می شود. لباس های سنتی مردان و زنان این روستا که متعلق به دوران صفویه و ایل بختیاری است طرفداران زیادی پیدا کرده است. ابیانه به خاطر خانه های سرخ رنگش که بیان کننده ی سبک معماری این روستا است شهرت دارد.

آتشکده ی نطنز

این آتشکده که بخش زیادی از آن فروریخته، متعلق به دوره ی ساسانیان است. رسیدن به آتشکده سخت می باشد و تنها راه رسیدن به آن عبور از باغ های شهر است. ناگفته نماند که از قسمت بالایی مسجد جامع شهر امکان دیدن آتشکده وجود دارد. در دوره های قدیم موبدان ساسانی با روشن کردن آتش در این بنا به دعا کردن می پرداختند زیرا آتش را نماد پاکی می دانستند. این آتشکده جزو ارزشمند ترین آثار باستانی ایران است که در سال 1311 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است.

گنبد باز (شکارگاه عباسی )

 این بنای هشت ضلعی که ساخته شده از خشت و گل است گنبد باز یا بازوند نامیده می شود. این بنا متعلق به دوران شاه عباس است که در سال 1336 به عنوان یکی از بناهای تاریخی ایران به ثبت ملی رسیده است. علت نامگذاری این بنا به نقل از عده ای این بوده است که در سال 1001 هجری قمری هنگام عبور شاه عباس صفوی از این مکان، باز شکاری شاه عباس که به دنبال شکار بوده، گم می شود و بعد از مدتی بر اثر سرما می میرد. شاه عباس صفوی به دلیل علاقه ی شدید به این پرنده دستور ساخت این بنا را می دهد و آن را گنبد باز می نامد. برای مشاهده ی این بنا که در بالای کوه کرکس قرار گرفته است، باید مسیری را از کوه بالا بروید تا بتوانید از این بنای شاهکار دیدن کنید.ناگفته نماند که در گذشته شاهان صفوی برای تفریح و شکار از این بنا استفاده می کردند.

مسجد جامع نطنز

مسجد جمعه که نام دیگر این بنای باشکوه است در بین بوستان های نطنز با مناره ای بلند جلب توجه می کند. این مسجد در چندین دوره مورد بازسازی قرار گرفته است و براساس کتیبه های موجود اصلی ترین دوره ی ساخت آن به دوره ی ایلخانان بر می گردد. این بنا را به دلیل مجاورت با بقعه ی شیخ عبدالصمد اصفهانی بقعه ی اصفهانی نیز می نامند. بخش های مختلف مسجد جامع شامل چندین نماز خانه, قنات ها,مناره و گنبد و کتیبه های به جا مانده از دوره های مختلف تاریخی مانند سال های 389,707 و 617 هجری قمری می شود. در حال حاضر محراب این مجموعه یعنی همان محراب بقعه ی شیخ عبدالصمد و محراب مسجد به ترتیب در موزه های ویکتوریا آلبرت و موزه ی ملی لندن نگه داری می شوند. این مجموعه شامل یک شبستان هشت ضلعی گنبد دار به همراه آرامگاه شیخ عبدالصمد از بناهای قرون اولیه ی اسلامی است که با معماری زیبای اسلامی نظر گردشگران را جلب می کند. این مسجد در سال 1311 در زمره ی آثار ملی ایران ثبت گردیده است.