ایتالیا

راهنمای سفر به جنوا در ایتالیا

     در این بررسی قصد داریم تا شما را با مناطق مختلف جنوا آشنا کنیم تا برای سفر شما به این شهر زیبا راهنمایی باشد. جنوا یکی از بزرگترین شهرهای تجاری در قرون وسطی بود. میراث این ثروت هنوز هم در دروازه ­های شهر دیده می­ شود. کلیساهای با شکوه و کلیسای غریب با فضاهای شلوغ را می توان میراث­ هایی بر شمرد که هر شهری از داشتن آنها بهره­ مند نیست. اما جنوا یک شهر در مقیاس انسانی است. این شهر برای کسانی که دارای پاهای قوی و سالم هستند مناسب است. شما این پاهای سالم و قوی را برای مقابله با نواحی که نه تنها تپه­ های شیب دار بلکه صخره­ های شگفت انگیز را پوشش می­ دهد نیاز خواهید داشت. گردشگری بی شک موضوع مهمی در این شهر نیست. در سال­ های گذشته بسیاری از گردشگرها از جنوا به عنوان پلی برای سفر به مناطق دیگر ایتالیا استفاده می­ کردند. اما در سال­های اخیر با ترویج تاریخ و فرهنگ و جاذبه­ های گردشگری به گردشگران القا شده است که این شهر مکان مناسبی برای سفری خاطره انگیز است.

• بندر قدیمی و کلیسای جامع (Old port and cathedral)

     تاریخ و ثروت جنوا در پورتو آنتیکو که از قرن پنجم قبل از میلاد فعال بوده است متولد شده است. امروزه پس از بازسازی رنزو پیانو دارای خط ساحلی، آکواریوم، چند موزه، یک استخر در فضای باز و رستوران­ ها و کافه­ های بی­شماری می­ باشد. توجه داشته باشید پلازو سن جیورجیو در پیزا  کاریکامنتو در سال 1260 ساخته شده است و بعد از آن به زندان معروف مارکو پولو تبدیل شد و در اوایل دهه 1400 اولین بانک در جهان در این ساختمان قرار داشت که در این بانک کریستف کلمبوس حساب کاربری داشت. تبدیل شدن به کلیسای جامع سفید و خاکستری ژنو که در گوشه ­ای از ناف توسط نیروی دریایی بریتانیا در سال 1941 اشغال شد. فراتر از آن یکی از جاذبه های شهر جنوا را می­توان محل زندگی کریستف کلمبوس دانست که در قرن هجدهم بازسازی شده است.

• ویا گاریبالدی (Via Garibaldi)

     ایده ه­ایی که از تماشای هنر منقرض شده رنسانس ژنو می­توانید بگیرید از هیچ اثر دیگری نخواهید گرفت. با تماشای خیابان ویا گاریبالدی شگفت زده خواهید شد. این خیابان واقعاً زیباست و در سازمان جهانی یونسکو ثبت شده است. یکی از اولین نمونه ­های برنامه ­ریزی شهری به همراه کاخ­های خانواده­ های اشرافی که در تجارت و امور مالی ثروتمند شده ­اند را می­ توان در این خیابان زیبا مشاهده کرد. در خیابان ویا گاریبالدری بسیاری از بانک­ها، موزه­ ها و گالری­ های هنری وجود دارند. دیدن این مکان می­ تواند در ذهن شما یک شهر را تداعی کند. شگفت انگیزترین و جالب ­ترین تجربه ای که می توان کرد بازدید این خیابان تاریخی است. انتهای غربی این خیابان با نقاشی­ هایی از هرکول در دیوارهای بیرونی همراه شده است. در این مکان هم چنین یک ساعت تابستانی نیز وجود دارد. نمایشگاه­ های هنری به طور منظم در این خیابان برپا می­شوند. نقاشی­ های سقف برخی خانه­ های این منطقه توسط لوکا کامبیازی کشیده شده است و نشان دهنده بازگشت یلیسس به ایتکا است.

• قهوه مانجینی (Caffè Mangini)

     غذاهای کافه جنوان به خاطر پاستاهای خوشمزه اش شناخته شده است. هیچ غذایی را بهتر از غذاهای این کافه دوست نخواهید داشت. منجینی یک نهاد است که در قرن نوزدهم تاسیس شده است. بسیاری از مردم جنوا در این مکان لذیذترین صبحانه خود را میل کرده ­اند. قهوه­ های این کافه قابل فراموش شدن نیست. لحظه به لحظه این کافه برای شما خاطره خواهد شد. این مکان یکی از بارهای بسیار معروف در سرتاسر جهان است که هر کسی آرزو دارد در این کافه غذا میل کند.

• پستو ژنو را درست کنید (Make proper pesto genovese)

     یک صبح  انریکا مونزانی که برای عشق واقعی خود زندگی می­کرد در منزل غذا خورد. او یک فینالیست در مسابقات جهانی پاستو در سال 2016 بود که امروزه شهرت جهانی پیدا کرده است. پستویی که این مرد درست کر  واقعاً عالی است. در بالکن آفتابی او می گوید که چرا ریختن پستو در مخلوط کن اشتباه است. ریحان ظریف آن را گرم می­کند. سیر کبابی، آجیل کاج، نمک درشت، ریحان و تعادل پنیر پکورینو و پارمسان در یک هاون سنگ مرمر برای ایجاد پوششی ابریشمی برای یک ماکارونی تازه عالی خواهد بود. در جنوا حتماً باید پاستا را یک بار با این چاشنی میل کنید.

• ژنوءوس (Il Genovese)

     روبرتو پانیززا پادشاه پستو در نزدیکی بازار تحت حمایت ایل ژنوئوس قرار می­گیرد تا بتواند روی کار خود تمرکز داشته باشد. او در یک رستوران مشغول به کار می­ شود. این رستوران دارای یک فضای سفید رنگ پوشیده شده با صندلی است که دارای یک پله مارپیچی می­ باشد. غذای این رستوران هم ساده است و در عین حال فریبنده می ­باشد. روبرتو که مسابقات سالانه جهانی پستو را سازماندهی می­ کند، مواد غذایی با کیفیت بالا، پنیر و دیگر مواد مورد نیاز خود را با بهترین دستورالعمل ژنو می­ دهد. یک دوره کلاس کلاسیک برگزار می­شود که نباید آن را از دست بدهید. : گنوچی با سس پستو، پانسوتی با سس گردو یا راویولی با سس گوجه فرنگی غذاهای محبوب این رستوران هستند.

• فرار به ساحل (Escape to the seaside)

     در یک شب گرم اگر از گرمای هوا خسته شدید بهتر است به ساحل بروید. برای ما تابستان به معنای نشستن در کنار ساحل با دوستان در غروب آفتاب با یک لیوان اسپریت و مخروطی از غذاهای دریایی سرخ شده است. این لذت را در کنار ساحل تجربه کنید چرا که در سایر جهان کمتر کاری است که چنین لذت بخش باشد. ماریو آخرین مکان برای ماهیگیران فعال در بوکاداس است و گردشگران را برای روزهای ماهیگیری فرا می­خواند. ماهیگیری در این ساحل بسیار لذت بخش است. باشگاه فوتبال بوکا جونیورز در بوینس آیرس توسط مهاجران ژنو تاسیس شد و پس از آن بوكاداس نامگذاری شد. پیاده روی ساحل را غنیمت بشمارید چرا که چنین مناظر زیبایی را در حین پیاده روی شاید در جای دیگری تجربه نکنید. کلبه ­های ساحلی کوچک این ساحل را برای خانواده ­ها محبوب می­ کند. شما می توانید یک یوگای طبیعی را هنگام غروب آفتاب در این ساحل تجربه کنید. اما بعد از شروع تاریکی یوگای شما به پایان خواهد رسید چرا که جمعیت جوان تر شهر برای نواختن موسیقی و برپایی مراسمات شادی در این ساحل حاضر می­ شوند و نوشیدنی­ های خوشمزه­ ای را میل می­ کنند. اگر به موسیقی و خوردن نوشیدنی­ های مختلف و تا نیمه شب بیدار ماندن علاقه دارید با آنها همراه شوید و شبی خوبی را در کنار جوانان شهر بگذرانید. جوانان جنوا از صمیم قلب شما را پذیرا خواهند بود.

رازهایی که باید درباره واتیکان بدانیم (2)

نکته دیگر در مورد روابط خارجی واتیکان با یگر کشورها، این است که واتیکان هیچ هیاتی برای دیپلماسی ندارد. هر دیداری که قرار باشد بین واتیکان و دیگر کشورهای جهان صورت گیرد، خود پاپ به نمایندگی از کلیسا در آنجا حضور خواهد یافت یا مقام کشور مقابل به کلیسا دعوت خواهد شد. حتما در اخبار این روزها خوانده اید که بین پاپ و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی بزودی قرار است دیداری در پیونگ یانگ صورت گیرد.
اینکه این دیدار بین پاپ و کیم جونگ ایل صورت میگیرد، بدلیل علاقه شخص پاپ به رهبر کره شمالی نیست؛ بلکه بدلیل همین موضوع است که واتیکان هیات دیپلمات ندارد.!
اگرچه طبق قانون استقلال واتیکان، این کشور تحت اختیار تام خودش به رسمیت شناخته شده و تمام درآمدهایش نیز متعلق به خودش است اما طبق قانون، این امکان وجود دارد که سالانه 8 درصد از مالیات مردم ایتالیا به این کشور اختصاص داده شود.

البته دولت ایتالیا در دادن این مقدار پول به واتیکان مختار است اما هرگاه که کلیسا به این مقدار پول نیاز پیدا کند، با یاری فشار افکار عمومی (بخاطر قشر مذهبی جامعه ایتالیا) و لابی های کلیسایی درون ساختار قدرت دولت ایتالیا، این قانون اجرا میشود.
نکته بسیار جالب دیگر این است که طبق لیست سازمان گردشگری یونسکو، واتیکان مکانی است که بعنوان گردشگری کشور واتیکان ثبت شده است. در واقعاین کشور به کل برای خودش یک جذابیت گردشگری محسوب میشود و در لیست سازمان یونسکو هم ثبت گشته است.
اما بپردازیم به آثار هنری این مکان و جذابیتی که برای هر توریستی خواهند داشت. درون کلیسا، موزه ای وجود دارد که طول آن حدودا 9 مایل است. این طور محاسبه شده است که اگر شما در حین قدم زدن درون این موزه، برای نگاه کردن هر اثر هنری (اعم از تابلوی نقاشی یا مجسمه) چیزی حدود یک دقیقه وقت بگذارید، حدود چهار سال طول میکشد تا از تمام آثار بازدید کنید. شاید باورکردنی نباشد اما وقتی به این نکته توجه کنید که در طول قرن ها از گذشت بنای این کلیسا، هر هنرمند مشهوری در خاک ایتالیا و حتی کل اروپا در کل زندگی خود آثاری را برای این مکان ساخته و به آنجا اهدا کرده است؛ دیگر این مساله را به راحتی باور خواهید کرد.

در تاریخ ایتالیا هم که تا دلتان بخواهد هنرمند تربیت شده اند و اکثرا نیز صبغه دینی و مذهبی داشته اند. به همین دلیل است که واتیکان با وجود اهمیت مذهبی و حتی گاها سیاسی خود، مقصد مهم دوستداران هنر و تاریخ هنر نیز محسوب میشود. در یک کلام میتوان گفت اگر بخواهید تاریخ هنر مسیحیت را خوب بشناسید، واجب است که به موزه کلسیای واتیکان سری بزنید و بیش از چهار سال از عمر خود را به بازدید این مکان اختصاص بدهید.
ایوانی در این کلیسا قرار دارد که به ایوان «نیایش» مشهور است. باز هم اشاره میکنم که اگر سریال پاپ جوان را مشاهده کنید، در اولین سکانسس این سریال جود لاو در نقش پاپ جدید مقابل هزاران نفر در حال سخنرانی کردن است. این سخنرانی را جود لاو در ایوان نیایش انجام میدهد. این سریال در واقع با نمایی از همین ایوان آغاز میشود که برای کسانی که با واتیکان آشنا هستند، دلیل این امر کاملا مشخص است.
پاپ هنگام قدم گذاشتن به ایوان نیایش شروع به خواندن دعای مشهور به (به شهر و به دنیا) میکند. این دعایی است که برای آغاز سخنرانی های پاپ قرائت شده و سپس میلیون ها نفر در سرتاسر جهان از طریق رسانه های اختصاصی واتیکان، این سخنرانی را گوش خواهند کرد که اتفاق بزرگ و تاثیر گذاری نیز محسوب میشود.

جمعیت هشتصد نفره کشور واتیکان بیشترین و بهترین آمار با سوادی را در کل دنیا دارند. هر هشتصد نفر و به عبارت بهتر صد در صد جمعیت این کشور با سواد هستند. زبان هایی که شما در این خاک خواهید شنید، ایتالیایی، فرانسوی، انگلیسی و صد البته لاتین خواهد بود اما واتیکان تنها کشوری است که هیچ زبانی را بعنوان زبان رسمی خود انتخاب نکرده است.
شاید تا کنون همواره چهره ای مهربان و دوست داشتنی از پاپ را دیده اید و هر از گاهی نیز اخبار نگران کننده ای راجع به اتفاقات ناگواری همچون سو استفاده های جنسی در کلیسا به گوش شما رسیده باشد. اما در کنار این مسائل باید بدانید که نوع حکومت این کشور «اتوکراسی» است که به معنای استبداد و دیکتاتوری محض است. در این جا کلیسا و در واقع پاپ حرف اول و آخر را میزند. مجلسی نیز تحت عنوان مجلس کوریا وجود دارد که در تصمیم گیری های کلیسا نقشی را بر عهده دارند که در مقابل تصمیم های اساسی و اصلی شخص پاپ هیچ حرفی برای گفتن ندارند.

همانطور که اشاره شد زبان لاتین یکی از زبان های مرسوم و قابل پذیرش در کشور واتیکان است. اما این نکته هنگامی جالب تر میشود که بدانیم در این جا، عابر بانکها نیز گزینه هایی به زبان لاتین دارند. زبان لاتین برای قرائت کردن انجیل کتاب دینی مسیحیان بسیار لازم است و به همین دلیل است که تاکید اصلی در این کشور بر یادگیری زبان لاتین است و نه زبان ایتالیایی که پایتختش یعنی شهر رم، تمام خاک واتیکان را در محاصره خود گرفته است.
گارد واتیکان همان تعداد نگهبان و نیروی شبه نظامی هستند که بیشتر مسئولیت محافظت از شخص پاپ را دارند و با توجه به جو آرامی که واتیکان دارد خیلی مجبور نیستند وارد عمل شوند و حضورشان صرفا جنبه ای فرمال دارد تا کسی خیال نکند پاپ تنها و بی پناه است.
اما گارد واتیکان که نمیتواند تمام نقاط شهر را تحت نظارت خود داشته باشد. به همین دلیل است که درون واتیکان سیتی آمار دزدی و کیف قاپی بسیار بالاست. اکثر کسانی که به این شهر رفته اند یا خود قربانی کیف قاپی قرار شده اند و یا اینکه با این قضیه از نزدیک روبرو شده اند. اما این یک مورد منفی کوچک باعث نمیشود آن همه جذابیت فوق العاده را در نظر نگیریم و به همین دلیل است که بازدید کردن از خاک این کشور زیبا، کلیسای ست پیترو و آثار هنری شگفت انگیزی که قرن ها تاریخ را در دل خود دارند، یکی از کارهای جذابی است که هر انسانی میتواند در زندگی خود انجام دهد.

رازهایی که باید درباره واتیکان بدانیم (1)

حتما با کشور واتیکان آشنایی دارید. اما اگر آشنایی شما هم با واتیکان در این حد است که واتیکان کشوری در میان پایتخت کشور ایتالیاست؛ پیشنهاد میشود که این مطلب را بخوانید.
11 فوریه سال 1929 بود که واتیکان اعلام استقلال کرد. ایتالیا کشوری است که بیش از دیگر کشورهای اروپایی مذهب برایش اهمیت دارد. مردم ایتالیا بسیار خانواده دوست هستند و تعالیم دین مسیحیت و مذهب کاتولیک هم به همین ترتیب برایشان بسیار مهم است. شاید اگر شما به کشوری مانند انگلیس یا اسپانیا بروید خیلی رنگ و بوی مذهب را در زندگی روزمره انسانها نبینید اما در ایتالیا اوضاع کاملا متفاوت است. مردمی مذهبی که غیر ممکن است یکشنبه ها را در کلیسا سر نکنند. حتی در شهری مانند میلان که مهد مد و فشن است، باز هم کلیسا و مسیحیت رنگ و بوی خاصی دارند.

اما رم که از زمان کنستانتین بعنوان مهد مسیحیت انتخاب شد و بعد از رسمی شدن این دین، رم هم پا به پای مسیحیت رشد کرد و بالیدن یافت، هنوز هم مذهب را در تار و پود خود نگاه داشته است. با قدم زدن در نقاط مختلف این شهر، مجسمه و تابلوهای نقاشی و دیوار نگاری های قدیمی را پیدا خواهید کرد که نشانه از توجه ویژه مردم این شهر برای مذهب کاتولیک دارد.
به همین دلیل هم بود که در 11 فوریه آن سال در توافقنامه ای تحت عنوان « توافق نامه لاتران» بین رهبریت کلیسای کاتولیک و دولت وقت کشور ایتالیا، مقرر شد تا استقلال این کشور داخل شهر رم حفظ شود و از آن پس بود که از این منطقه، تحت نام کشور واتیکان یاد شد.
44 هکتار مساحت و جمعیتی حدود 800 نفر! این ارقام را بگذارید کنار این که پایتخت این کشور هم واتیکان نام دارد و طول شهر حدودا یک کیلومتر و عرض آن نیز، 850 متر می باشد. مطمئنا این ارقام باعث حیرت و شاید هم خنده خواننده میشود. اما با هر احساسی که نسبت به این ارقام پیدا خواهید کرد، مجبور خواهید بود تا این کشور را به رسمیت شناخته و با خواندن ادامه مطلب، احتمالا مشتاق به سر زدن به آن بشوید.

مهمترین مکان در کشور واتیکان و سپس واتیکان سیتی، کلیسای مشهور «سن پیترو» است. این کلیسا را زمانی میکل آنژ بنیان گذاشت و اکنون مقر رهبری پاپ و برگزاری مراسم اصلی کاتولیک های سراسر جهان است. شاید بهتر باشد برای آشنایی بیشتر با این کلیسا و حتی شهر واتیکان، سریال پاپ جوان را مشاهده کنید. این سریال ساخته پائولو سورنتینو کارگردان شهیر سینمای ایتالیاست و جود لاو امریکایی نیز در آن نقش پاپ را بازی کرده است.در سریال پاپ جوان شما بسیاری از سوراخ سنبه های کلیسای سن پیترو را خواهید یافت و همچنین با نحوه اداره کردن این کلیسا و همچنین شهر واتیکان بیشتر آشنا خواهید شد. اما اگر فرصت تماشای این سریال را ندارید، شما را به خواندن ادامه این مطلب دعوت میکنم.

واتیکان در واقع هنوز هم جزئی از خاک کشور ایتالیاست اما در اصل اختیار و قدرت تام دارد. تمام درآمدهایش برای خودش است و هزینه های جاری و سالیانه را نیز خودش میپردازد. این کشور برای خودش سیستم بانکی مستقل، اداره پست مستقل، رادیو، رصد خانه، تلویزیون، مراکز خرید بزرگ و چیزهای دیگری دارد که باعث میشود بعنوان یک کشور مستقل و آزاد به حیات خودش ادامه دهد.
سن پیترو در واقع نام یک آرامگاه است و کلیسایی بنام بازیلیکا در آن قرار دارد اما امروزه، تحت عنوان کلیسای سن پیترو مشهور گشته است. این مجموعه در قرن چهارم پس از میلاد مسیح ساخته شد. در قرن شانزدهم میلادی بازسازی شد و تحت شرایط خاص تری از آن پس نگاهداری شد. البته اصطلاح بازیلیکا مخصوص به این بنا نیست و عموما در دین مسیحیت، به کلیساهای مهم این عنوان اطلاق میشود اما واقعیت این است که بازیلیکای اصلی واتیکان و دین مسیحیت همین بازیلیکا است که مهمترین جاذبه کشور واتیکان و یکی از مهمترین مقاصد اصلی دوست داران کشور ایتالیاست.
اگر قصد بازدید از این کلیسای بزرگ و بسیار دیدنی را دارید، باید بدانید که ورود به آن خیلی هم راحت نیست. این کلیسا از شش ورودی تشکیل شده است که فقط سه تا از آن ورودی ها برای عموم ساخته شده است. سه ورودی دیگر نیز طبعا برای ورود مهمانان مهم و همچنین خود پاپ و دیگر کارکنان کلیسا ساخته شده است و شرایط ویژه تری هم دارد.

این شهر مذهبی هم مانند بسیاری از دیگر مناطق و شهرهای مذهبی دنیا از دادن مالیات معاف است. در سال هرچقدر که پول لازم باشد به این شهر وارد یا از آن خارج شده و در کل نظارتی بر روند مالی و اقتصادی این کشور از طریق دولت ایتالیا و دیگر دولت های جهان انجام نمیشود.
واتیکان تمبرهای مخصوصی دارد که عموم مسیحیان جهان و یا حتی علاقمندان به این کشور و فرهنگ آن این تمبر ها را خریداری کرده و از آن به عنوان تزئین استفاده میکنند. البته لازم است اشاره کنم که این تمبرها فقط جنبه تزئینی ندارند چرا که سیستم پست کشور واتیکان بدلیل سرعت و مسئولیت پذیری اش در ایتالیا و دنیا مشهور و محبوب است. بنابراین با داشتن تمبرهای واتیکان حتی میتوانید از خدمات بی نظیر اداره پست این کشور هم بهره مند شوید.
اما به هر حال این کشور بدلیل کمی جمعیت و همچنین کوچک بودن مساحتش، محدودیت ها و ضعف هایی نیز دارد. برای مثال این کشور هیچ ارتش و یا نیروی مسلح دیگری ندارد. عده ای نگهبان داخل این خاک هستند که از بنای کلیسا محافظت میکنند و عبور و مرور آن را کنترل و از هرج و مرز در واتیکان جلوگیری میکنند. اما هیچ ارتش و سپاهی در این خاک وجود ندارد. در اصل حفاظت از واتیکان طبق همان توافق نامه یاد شده بر عهده دولت ایتالیا قرار داده شده است و در هنگام بروز جنگ یا حادثه تروریستی، ارتش یا پلیس ایتالیا موظف هستند که وارد عمل شوند.
اما در مورد روابط خارجی واتیکان با دیگر کشورهای دنیا نکات جالبی وجود دارد. اولا اینکه صدور پاسپورت برای اعضای این کشور و کلیسا، خود پاپ و دیگر مهمانان خارجی،مستقیما از طرف خود واتیکان صادر میشود. بنابراین اداره ای هم تحت عنوان گذرنامه واتیکان سیتی وجود دارد که برای ورود به این کشور پاسپورت صادر مینماید.

چه مناطقی در شهر رم وجود دارد که قلب شما را به تپش خواهند انداخت

ایتالیا به چندین و چند دلیل، یکی از جذاب ترین و دوست داشتنی ترین کشورهای ایتالیاست. برای مثال در همین کشور خودمان، فقط کافی است ببینیم که هر ساله چه تعداد ایرانی فقط برای ویزای توریستی این کشور اقدام میکنند، چه تعدادی تلاش میکنند که برای فرصتهای شغلی به آنجا مهاجرت کنند و هر ساله در فصول تحصیلی، چندین هزار دانشجوی ایرانی برای ادامه تحصیل به این کشور که در نقشه اروپا همانند یک چکمه است، سفر میکنند.

پایتخت ایتالیا شهر رم است. شهری که مرکز ایالت لاتزیو است و در طول قرن های بسیار، شاهد عجیب ترین، تلخ ترین و اعجاب انگیزترین اتفاقات تاریخ بشریت بوده است. در این شهر جنگهای عظیمی بین امپراتوری های مختلف روم و ایران، روم و کارتاژ و غیره رخ داده است. گلادیاتورهایی در این شهر زیسته اند که برگی از تاریخ روم را به خود اختصاص داده اند، رم یکی از شهرهای مهم در دو جنگ جهانی بوده است و هم اکنون نیز به دلایل بسیاری، باز هم اهمیت خود را در معادلات جهانی حفظ کرده است.
کلوسئوم که به آمفی تئاتر فلاویان معروف است و همچنین انجمن شهر رم اولین مقاصد بازدید شما میتوانند باشند. چیزی حدود 12 یورو برای تماشای این مکان های فوق العاده زیبا و با اهمیت (از نظر هنری و تاریخی) لازم دارید و راههای راحت تری مانند خرید اینترنتی حتی قبل از سفر نیز برای شما وجود دارد که دیگر هیچ بهانه ای برای نرفتن به کلوسئوم شگفت انگیر و انجمن مهم رم نداشه باشید.

بنایی به نام گاریبالدی وجود دارد که میتواند گزینه مهم و بعدی شما باشد. این بنا در منطقه ای موسوم به گاریبالدی قرار دارد و در یکی از غربی نواحی شهر رم برپا شده است. باغ موسوم به باغ پرتقال نیز در همان حوالی است و در کل رفتن با گاریبالدی و باغ پرتقال میتواند روح شما را تازه کند. خصوصا پس از اینکه تازه از کلوسئوم که خونین ترین و بی رحم ترین منطقه به جا مانده از رم باستان بازگشته اید و حالا با رفتن با گاریبالدی که مکانی آرام و فوق العاده روماتیک است، احتمالا در ناخودآگاه خود نفس راحتی خواهید کشید و احساس آسودگی خاصی خواهید کرد.
پانتئون دیگر مکانی است که اگر از آن بازدید نکنید در واقع انگار که به شهر رم نرفته اید. پانتئون جایی است که در افسانه های رومی به آتنا یکی از الهه های مهم این فرهنگ تعلق داشته و مردمان آن زمان، برای پرستش آتنا و درخواست دعاهای خود از این الهه، به پانتئون میرفته اند. بازسازی های فراوانی بر این معبد انجام شده است که باعث شده شما حین ورود به آن، تحت تاثیر بکر بودن و غول پیکر بودن آن قرار بگیرید.

اگر از علاقمندان به بازی های کامپیوتری هستید و بازی «خدای جنگ» را انجام داده اید، مطمئنا با داستان کریتوس و معبد پانتئون آشنایی دارید. میتوانید با تعریف کردن این داستان و نشان دادن عکسهای این معبد، بلافاصله اطرافیان خود را به بازدید از پانتئون مجاب کنید.
این معبد با معماری خاصی که به معماری یونانی کلاسیک مشهور است ساخته شده و پایه ها و ستون های عظیم الجثه آن، ممکن است در دیدار اول برایتان سرگیجه آور هم باشد.
بجز پانتئون، فواره معروف به فواره تروی دیگر جایی است که با اطمینان میتوان دیدنش را به دیگران هم توصیه کرد. حتما با قضیه تروی آشنایی دارید. حتی اگر فیلم آن را هم ندیده باشید حتما داستان آن اسب بزرگ چوبی را شنیده اید که یونانی ها برای فتح تروی به داخل قلعه آنها فرستاد و شبانه، سربازانی که در این اسب عظیم مخفی شده بودند خارج شده و تمام افسران و مقامات عالی رتبه تروی را کشتند.

این فواره با داشتن مجسمه زیبایی که یادآور همان اسب غول پیکر است و آبی که با قدرت به سمت آسمان شلیک میشود مقصد بی نظیر دیگری است که فقط در شهر رم میتوان آن را یافت و برای دیدنش لازم است مانند تمام عشاق ایتالیا شوق رفتن به آن را در دل خود داشته باشید.
منطقه دیگر، واتیکان و موزه آن و همچنین کلیسای سن پیترو است. اصلا مگر میشود شما به کشور ایتالیا و شهر رم بروید، اما یک توک پا وارد خاک کشور واتیکان نشوید؟!
واتیکان کشوری خود مختار و مستقل است که تحت محاصره رم به زندگی روزانه خود میپردازد. کلیسای بزرگ سن پیترو که میکل آنژ فقید معمار اصلی اش بوده، این روزها مکان اصلی پاپ برای مدیریت واتیکان است. این کلیسا همچنین موزه ای دارد که طبق آمارها، اگر بخواهید هر کدام از نقاشی ها و مجسمه های آن را حدود شصت ثانیه نگاه کنید چهار سال طول خواهد کشید. بنابراین اگر مکان های قبلی را خیلی سرسری و هول هولکی رفته اید، برای واتیکان وموزه اش باید درست حسابی وقت بگذارید وگرنه؛ اگر نروید خیلی بهتر است.

شما با رفتن به کشور هشتصد نفره واتیکان، علارغم اینکه با هنر کشور ایتالیا آشنا میشوید، مسیحیت را نیز از نزدیک خواهید دید و حتی میتوانید از عابر بانکهایی پول دریافت کنید که گزینه هایش به زبان لاتین هستند. چیزهایی که هیچ جای دیگری غیر از واتیکان آنها را به شما عرضه نخواهد کرد.
موزه واتیکان پنج گالری دارد و مجموعا از هزار و چهار صد راهروی زیبا و هنرمندانه تشکیل شده است. بازدید کردن از این هزار و چهارصد راهرو هم خیلی برایتان هزینه مالی نخواهد داشت اما اگر قصد بازدید متمرکزی را دارید، توصیه میشود که بلیط آن را اینترنتی بخرید. در این صورت چند دقیقه در وقت شما صرفه جویی میشود. باید بدانید همین چند دقیقه هنگامیکه داخل موزه شوید و برای دیدن بیشتر قسمت ها و راهروهای پیچ در پیچ آن وقت کم بیاورید، اهمیت خود را نشانتان خواهد داد.
در رم مجموعه موزه هایی نیز وجود دارند که به موزه کاپیتول مشهورند. کاپیتول در زبان ایتالیایی به معنی پایتخت است. این موزه ها نیز توسط میکل آنژ افسانه معماری و طراحی شده اند و همین یک دلیل میتواند مهم ترین دلیل باشد برای توصیه بازدید کردن از این مکان. اصلا مگر شما تا پایان عمر چند بار دیگر فرصت این را خواهید یافت که از آثار و مکان هایی بازدید کنید که حاصل کار دست میکل آنژ بوده اند. پس سر زدن به موزه های کاپیتول را هم به دفترچه یادداشت خود برای برنامه سفر به شهر رم اضافه کنید.