تهران

برج آزادی در تهران

برج آزادی یکی از نمادهای پایتخت ایران و به طور کلی نماد ایران در جهان است. این برج با این که قدمت زیادی ندارد اما شاهد بسیاری از وقایع سیاسی و اجتماعی مهم ایران در اطراف خود بوده است. با این که برج آزادی تهران را تقریبا تمام مردم ایران می شناسند، اما همه با تاریخچه و بخش های مختلف آن آشنایی ندارند. اگر شما به این موضوع علاقه دارید، در این مقاله با ما همراه باشید تا در مورد این برج مهم ایران اطلاعات بیشتری کسب کنید.

همان طور که می دانید برج آزادی در تهران و در میدانی به نام میدان آزادی قرار گرفته است. اما سال ها پیش و در زمان قبل انقلاب، این برج نام های متفاوتی داشته است و در میان مردم به برج شهیاد و آریامهر شناخته می شده است. این برج در ابتدا برای یادبود جشن های 2500 ساله ی شاهنشاهی ساخته شده است و هم اکنون به یکی از مهم ترین جاذبه های پایتخت تبدیل شده است. گفتنی است که برج آزادی در اسفند ماه سال 1350 در آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.

تاریخچه ی برج آزادی به پنجاه سال پیش برمی گردد. داستان ساخت آن نیز مربوط به زمانی است که قرار بوده است در ایران در سال 1350 جشن های 2500 ساله برگزار شود. به همین دلیل مسئولان کشور به فکر ساختن سازه ای افتاده اند که در بدو ورود به تهران به چشم بیاید و علاوه بر نمایش فرهنگ و تاریخ ایران، به عنوان نمادی برای تهران و ایران مدرن نیز مطرح شود. از این رو در سال 1345 مسابقه ای از سوی سران کشوری طراحی شد و برای طراحی این برج فراخوانی منتشر شد. در مدت کوتاهی پس از این فراخوان طرح های بسیاری به دست داوران رسید و در نهایت از میان تمام طرح ها، طرحی از یک دانشجوی 24 ساله که در رشته ی معماری و در دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل می کرد، برگزیده شد. او کسی نبود جز حسین امانت که در نهایت طراح برج آزادی تهران نام گرفت.

پس از انتخاب طرح، شرکت مپ شروع به ساخت آن کرد و در نهایت برج آزادی ساخته شد و سنگ بنا و لوح یادبود آن نیز به وسیله ی محمدرضا شاه و عباس هویدا در جای خود قرار گرفت. سپس در مهر ماه سال 1350 این برج با حضور جمع کثیری از مهمانان داخلی و خارجی و به وسیله ی محمدرضا شاه پهلوی و فرح افتتاح شد. چندین سال پس از ساخت و افتتاح برج آزادی، یعنی در سال 1353 تصمیم به ساخت موزه ای در زیر این برج گرفته شده است و جالب این که طراحی فضای موزه نیز به عهده ی حسن امانت گذاشته شد.

همان طور که گفته شد، برج آزادی نقش مهمی در جریانات مهم سیاسی و اجتماعی ایران داشته است و در زمان انقلاب نیز به محلی برای تجمعات سیاسی مردم تبدیل شده است. به همین دلیل است که نام برج نیز پس از پیروزی انقلاب اسلامی به برج آزادی تغییر پیدا کرده است. هم اکنون نیز این بنا محلی برای تجمعات مردم و راهپیمایی ها و سخنرانی های مختلف می باشد.

از دیگر ویژگی های مهم برج آزادی می توان به معماری آن اشاره کرد که تطابق زیادی با معماری ایرانی دارد و در آن از بادگیر، بازار ایرانی، باغ ایرانی، طاق، چهار طاقی و انواع کاشی کاری ها استفاده شده است. ارتفاع برج آزادی از سطح زمین 45 متر است و از چهار طبقه تشکیل شده است. در این برج کتابخانه، سالن نمایش، موزه، سالن تشریفات، نگارخانه ی اقوام، سالن ایران شناسی و ... یافت می شود. در اطراف برج نیز جاذبه های دیگری وجود دارد که می تواند برای شما دیدنی و جالب باشد.

پارک آبشار، یکی از جاذبه های گردشگری تهران

تهران به عنوان پایتخت ایران، شهری بزرگ و مدرن است که تفریح گاه های زیادی دارد. از جمله ی این تفریح گاه ها می توان به پارک های متعدد و بزرگ و کوچک تهران اشاره کرد که بسیاری از مردم اوقات فراغتشان را در آن می گذرانند. در این مقاله قصد داریم با یکی از این پارک ها آشنا شویم که به دلیل تازه ساخت بودن، در تهران کم تر شناخته شده است ولی بسیار زیبا و خاص است. این پارک یکی از پارک های کوهستانی محسوب می شود که برای کوه نوردی و پیاده روی نیز بسیار مناسب است.

پارک آبشار در غرب تهران و در نزدیکی پارک جنگلی لتمان کن، قرار گرفته است. این پارک در بالای پارک جنگلی چیتگر نیز هست و منظره ی مناسبی به دریاچه ی چیتگر نیز دارد. از آن جایی که در داخل این پارک کوهستانی، آبشاری مصنوعی وجود دارد، به پارک آبشار مشهور شده است.

همان طور که گفته شد این پارک کوهستانی است و مسیری چوبی برای صعود به بالاترین ارتفاعات این پارک ساخته شده است. در طول این مسیر برکه های زیبایی در پارک ایجاد شده است و آبشارهای مصنوعی متعددی نیز در طول مسیر مشاهده می شود که اندازه های مختلفی دارند. یک آبشار مصنوعی بسیار بزرگ نیز در داخل پارک وجود دارد که مهم ترین جاذبه ی این پارک است. این آبشار از بالاترین طبقه ی پارک به پایین فرو می ریزد و منطقه ای بسیاری دیدنی ایجاد می کند.

از آن جایی که این پارک در ارتفاع قرار دارد و از طبقات متعددی تشکیل شده است، شما منظره ی جالبی از شهر تهران را نیز مشاهده خواهید کرد. هر چه بالاتر می روید و ارتفاع شما از سطح زمین بیشتر می شود، این منظره نیز جذاب تر می شود و وسعت بیشتری از تهران را دربرمی گیرد.

این پارک یکی از بهترین انتخاب ها برای کوهنوردی های سبک است. در واقع شما اگر به کوهنوردی و پیاده روی علاقه دارید و نمی خواهید از شهر نیز خارج شوید، می توانید به پارک آبشار سر زده و همین طور که از مناظر زیبای اطرافتان و آب و هوای خوب کوهستانی این پارک استفاده می کنید به ورزش نیز بپردازید. در این پارک امکانات دیگری چون آلاچیق هایی که در محیط زیبای پارک قرار گرفته شده اند، وجود دارد. شما می توانید به همراه خانواده و یا دوستانتان در این آلاچیق ها استراحت کرده و برای پیک نیک هایتان به این پارک بیایید.

این پارک برای بازی کودکان نیز زمین های بازی خاصی دارد که می توانند در آن ها با وسایل مختلف ورزشی و در هوای پاک بازی کنند. در این پارک کافه ها و رستوران هایی نیز وجود دارد که می توانید غذایتان را در آن ها سرو کنید. صبحانه های این کافه رستوران ها نیز بسیار لذت بخش هستند و شما می توانید لذت سرو یک صبحانه ی خوب را در هوای خوش و منظره ی زیبای دریاچه ی چیتگر تجربه کنید. برای دسترسی به این پارک باید به اتوبان شهید خرازی رفته و به سمت خروجی آبشار بروید.

اولین موزه ی ساعت ایران

یکی از جالب ترین و دیدنی ترین موزه های تهران، موزه ی تماشاگه زمان است که اولین موزه ی ساعت ایران می باشد. این موزه در خیابان زعفرانیه ی تهران واقع شده است و محیط بسیار جالبی دارد. موزه ی تماشاگه زمان در باغی سرسبز و بزرگ واقع شده است و ساختمان های آبی رنگی در داخل آن قرار دارد.

معماری ساختمان این موزه و تزئینات به کار رفته در آن بسیار جالب توجه و دیدنی است. همان طور که گفته شد این ساختمان ها گچ کاری های آبی رنگی دارند و با آیینه کاری، مقرنس کاری و گره چینی تزئین شده اند. در داخل این موزه کلکسیونی از انواع ساعت ها و دیگر وسیله های سنجش زمان جمع آوری شده است. شما می توانید در این موزه ساعت هایی قدیمی از ایران و کشورهای دیگری چون فرانسه، سوییس، انگلیس و آلمان را مشاهده کنید.

ساختمان موزه در واقع خانه ی حسین خداداد بوده است. او یکی از بازرگانان و صنعتگران ایران در دوره ی قاجار بوده است. مساحت این ساختمان 700 متر است و در داخل باغی به بزرگی 600 هزار متر مربع قرار گرفته است. البته این ساختمان در ابتدا متعلق به داماد ناصرالدین شاه یعنی معیرالممالک بوده است که بعدها توسط حسین خداداد خریده شده و تغییرات زیادی در بنای آن ایجاد شده است. گویا حسین خداداد علاقه ی زیادی به معماری داشته است و از این رو بهترین استادکاران معماری را به خانه ی خود دعوت می کند و در نهایت به کمک آن ها ساختمانی با معماری چشم گیر می سازد. برخی از بهترین معماران ایرانی بر روی این خانه، طراحی و تزئینات آن کار کرده اند که از جمله ی آن ها می توان به استاد کاشی، مهندس ابتکار، حاج رمضان عباسیان، عبدالکریم نوید تهرانی، استاد فرهاد یحیی پور و حاج علی شیخی اشاره کرد.

گفته می شود که کار تزئینات گچ بری خانه ی حسین خداداد دوازده سال طول کشیده است و در نهایت این خانه در سال 1356 به یکی از زیباترین خانه های تهران تبدیل شده است. اما حسین خداداد تنها یک سال در این خانه ساکن بوده است و درست قبل از انقلاب ایران مجبور به ترک ایران و مهاجرت به آمریکا شده است. پس از مهاجرت او این خانه و دیگر اموالش توسط بنیاد مستضعفان مصادره شده است و در نهایت در سال 1378 به عنوان موزه ی ساعت شروع به کار کرده است. بنابر آن چه گفته شد، بازدید از ساختمان این موزه نیز خالی از لطف نیست و می تواند برای هر فردی به خصوص علاقمندان به هنر معماری بسیار جالب باشد. بنابراین حتی اگر به اشیای تاریخی نیز علاقمند نباشید می توانید به این موزه رفته و از دیدن زیبایی های بی نظیر ساختمان آن و محوطه ی سرسبزش لذت ببرید.

قبل از این که وارد ساختمان موزه شوید، در محوطه ی باغ این موزه با انواعی از ساعت های آفتابی مواجه خواهید شد. ساعت های آفتابی نوع خاصی از ساعت ها هستند که در گذشته برای سنجش زمان استفاده می شده اند. اولین ساعت های آفتابی در حدود 5500 سال پیش اختراع شده اند و شیوه ی کار آن ها به این صورت است که با تابش آفتاب سایه ای ایجاد می کنند که زمان را مشخص می کند.

ساعت های آبی نوع دیگری از ساعت ها هستند که در محوطه ی این موزه موجود می باشند. روش کار این ساعت ها نیز به این صورت است که درون آن ها مقداری آب ریخته شده و از مجرایی این آب قطره قطره خارج می شود. مقدار آبی که درون مخزن باقی می ماند، ساعت را به نمایش می گذارد. ساعت های آبی مکانیکی نیز وجود دارند که شما می توانید نمونه ای از آن ها را در این موزه مشاهده کنید. ساعت روغنی، قایق اژدها، ساعت طنابی، ساعت شنی و ساعت شمعی نیز از دیگر ساعت هایی هستند که در باغ موزه قرار داده شده اند و روش کار آن ها نیز به خوبی در کنار آن ها شرح داده شده است.

پس از این که وارد ساختمان موزه شوید نیز با دیدنی های بسیاری مواجه خواهید شد. این دیدنی ها هم از نوع انواع ساعت ها و اشیای تاریخی هستند و هم معماری های زییای داخل ساختمان موزه. در این موزه علاوه بر ساعت هایی از قرون مختلف و کشورهای مختلف، ابزار تعمیر ساعت نیز یافت می شود. برخی از این ابزارآلات عبارت اند از: چاقوی ساعت سازی، عقربه کش، سوزن روغن زنی، آچار ساعت سازی، سمبه و سمبه دان، ابزار باز کردن قاب پشت ساعت، چفت، سوهان، فرچه، انبردست و ...

در این موزه برخی از ابزارهای خاص نجومی برای حساب روز و ماه و سال نیز یافت می شود. اسطرلاب یکی از این ابزار قدیمی نجومی است که در این موزه وجود دارد. کره ی سماوی و کره ی آسمان از دیگر وسایلی هستند که برای سنجش زمان استفاده می شده است و در این موزه موجود می باشد. شما می توانید به موزه ی تماشاگه زمان رفته و بسیاری از این وسایل خاص و تاریخی را مشاهده کنید. در این موزه امکانات تفریحی و خدماتی دیگری چون کافه، رستوران و نمازخانه نیز یافت می شود.

محله ی دربند در تهران

معمولا اسم تفریح و خوش گذرانی در شهر تهران، با دربند گره خورده است. دربند نام محله ای در شمال تهران است که طبیعتی زیبا دارد و از شلوغی های شهر به دور است. این محله از کوهستانی زیبا و رودخانه ای روان برخوردار است که گشت و گذار در آن می تواند ساعت خوشی را برای شما و خانواده ی شما فراهم کند. در این مقاله قصد داریم با دربند و برخی از جاذبه های گردشگری آن آشنا شویم.

دربند محله ای کوهستانی و خوش آب و هوا است که ارتفاع آن از سطح دریا 1700 متر است. در این منطقه میدانی به نام سربند وجود دارد که در آن مجسمه ی یک کوهنورد واقع شده است. ارتفاع این مجسمه سه متر است و یکی از نمادهای تهران است. در منطقه ی تفریحی دربند، رستوران ها و مغازه های زیادی وجود دارد، در این منطقه امام زاده ابراهیم، سورتمه ی دربند، آبشار دوقلو و پناهگاه شیرپلا نیز قرار دارد.

محله ی دربند قدمت تاریخی زیادی دارد و ساختمان ها و اماکن تاریخی نیز در آن یافت می شود. حمام و آب انبارهای مختلف برخی از این ساختمان های تاریخی هستند. در این محله همچنین کاخ سعدآباد واقع شده است که همه ی این ها نشان دهنده ی قدمت این محله هستند. همان طور که گفته شد یکی از نمادهای مشهور دربند مجسمه ی مرد کوهنورد است که در میدان سربند وجود دارد. ساخت این مجسمه در سال 1341 توسط یکی از مجسمه سازان معروف ایران به نام لعل ریاحی انجام شده است و گفته می شود که هزینه ی ساخت آن ده هزار تومان بوده است.

یکی دیگر از امکانات تفریحی و پرطرفدار دربند تله سیژ آن است که در حدود چهل سال پیش ساخته شده است. با استفاده از این تله سیژ می توانید به مناطق مرتفع دربند رفته و از دیدن مناظر کوهستانی اطراف لذت ببرید. بسیاری از گردشگران و مردم تهران نیز از مناسق کوهستانی و خوش آب و هوای دربند برای پیاده روی استفاده می کنند. وجود رودخانه ی دربند در این مکان نیز می تواند خستگی راه کوهنوردان را کاهش دهد و مکان مناسبی را برای این ورزش مفید و عالی فراهم کند. برای پیاده روی و کوهنوردی مسیرهای ویژه ای نیز در منطقه ی دربند وجود دارد که یکی از راه های آن در انتها به قله ی توچال ختم می شود.

همان طور که گفته شد در این منطقه انواع رستوران ها و کافه ها با منوهای متنوع غذایی وجود دارد. بسیاری از رستوران ها به صورت سنتی و بر روی تخت هایی غذای شما را سرو می کنند و شما می توانید در حین میل کردن غذایتان از محیط زیبا، هوای باز و طبیعت نیز لذت ببرید. غذاهای خیابانی نیز برخی از تفریحات خوشمزه ی دربند را تشکیل می دهد. جگرکی ها، بلالی ها، باقالی فروشی و لبو فروشی های متعدد از جمله ی این غذاهای خیابانی هستند. در دکه های دربند نیز انواع تنقلات از جمله لواشک های خوشمزه یافت می شود که در میان مردم طرفداران زیادی نیز دارد.