ریفلاکس معده (GERD)

ریفلاکس معده (GERD)

چطور سوزش سر دل و GERD رخ می دهد
بیماری ریفلاکس معده (GERD) وقتی رخ می دهد که مکررا، اسید معده به داخل مری(اندامی لوله ای شکل و توخالی که دهان و معده را به هم وصل می کند) برگشت می شود. این برگشت مایعات اسیدی (ریفلاکس اسید) می تواند پوشش داخلی مری شما را تحریک کند.
بسیاری از افراد گاه به گاه، ریفلاکس اسید را تجربه می کنند. GERD حالت خفیف و ملایم ریفلاکس اسید است که حداقل دو بار در هفته رخ می دهد و یا ریفلاکس اسیدی متوسط تا شدید که حداقل یک بار در هفته رخ می دهد.
اکثر مردم می توانند عارضه GERD را با ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی و استفاده از داروهای بدون نیاز به نسخه،کنترل کنند. اما برخی از افراد مبتلا به GERD ممکن است نیاز به داروهای قوی تر و یا انجام عمل جراحی برای کاهش نشانه ها و علائم را داشته باشند.

علائم و نشانه ها
علائم و نشانه های مشترک GERD عبارتند از:
• احساس سوزش در قفسه سینه (سوزش سر دل)، معمولا بعد از غذا خوردن، که ممکن است در شب بدتر باشد.
• درد در قفسه سینه
• دشواری در عمل بلع
• قی کردن غذا یا مایعات ترش
• حس وجود یک توده در گلو
اگر ریفلاکس اسید شبانه دارید، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
• سرفه مزمن
• لارنژیت(التهاب حنجره)
• ایجادآسم جدید و یا بدتر شدن آسم قدیمی
• اختلالات خواب
چه مواقعی بایستی به پزشک مراجعه کنید؟
اگر درد قفسه سینه دارید، به خصوص اگر دچار تنگی نفس و یا درد فک و بازو نیز شده اید، اقدامات فوری پزشکی را انجام دهید. این وضعیت ممکن است علائم و نشانه های حمله قلبی باشد.
به ملاقات پزشکتان بروید در صورتی که:
• علائم شدید یا مکرر GERD را تجربه کنید.
• به مدت بیش از دو بار در هفته از داروهای بدون نسخه برای سوزش سر دل استفاده کرده اید ولی نتیجه ای را در بر نداشته است.

علل
GERD بدلیل بروز مکرر ریفلاکس اسید است.
هنگامی که شما بلع می کنید، یک نوار دایره ای عضلانی در اطراف قسمت پایین مری شما (اسفنکتر تحتانی مری) شل می شود تا اجازه ورود غذاها و مایعات به معده را بدهد. سپس این اسفنکتر، دوباره بسته می شود.
اگر این اسفنکتر به طور غیر طبیعی ضعیف یا شل شود، اسید معده ممکن است به داخل مری وارد شود. این برگشت دائمی اسید باعث تخریب پوشش داخلی مری گردیده ،که اغلب سبب ایجاد التهاب در آن ناحیه می شود.
عوامل خطر
شرایطی که خطر ابتلا به GERD را افزایش می دهد عبارتند از:
• چاقی
• فتق هیاتال
•بارداری
• اختلالات بافت همبند، مانند اسکلرودرمی
• تاخیر در تخلیه معده
عواملی که می توانند ریفلاکس اسید را تشدید کنند عبارتند از:
•سیگار کشیدن
• خوردن وعده های بزرگ غذایی و یا صرف غذا در اواخر شب
• خوردن غذاهای خاص (مثل غذاهای چرب یا سرخ شده)
• نوشیدن برخی نوشیدنی ها مانند الکل یا قهوه
• مصرف داروهای خاص مانند آسپیرین 

عوارض جانبی
با گذشت زمان، التهاب مزمن در مری شما می تواند سبب:
• باریک شدن مری. آسیب به قسمت پایینی مری در اثر اسید معده، سبب ایجاد بافت اسکار(جای زخم) می شود. این بافت اسکار تشکیل شده، باعث تنگی و باریک شدن مسیر عبور غذا می شود و همچنین منجر به بروز مشکلاتی در عمل بلع می گردد.
• یک زخم باز در مری.اسید معده می تواند بافت مری را از بین ببرد و باعث ایجاد یک زخم باز در آن ناحیه شود. این زخم می تواند خونریزی کند و باعث ایجاد درد و ایجاد مشکل در عمل بلع شود.
• تغییرات پیش ازسرطان در مری .آسیب ناشی از اسید معده، می تواند باعث ایجاد تغییراتی در بافت مخاطی مری بشود. این تغییرات با افزایش خطر سرطان مری همراه است.

تشخیص
آندوسکوپی
پزشک شما ممکن است بر اساس یک معاینه فیزیکی و تاریخچه علائم و نشانه های شما، GERD را تشخیص دهد. برای تأیید تشخیص GERD و یا برای بررسی عوارض جانبی، پزشک ممکن است توصیه به آندوسکوپی نماید.
آندوسکوپی نواحی فوقانی. پزشک شما یک لوله نازک و انعطاف پذیر با نور و دوربین (آندوسکوپ) را به داخل گلو وارد می کند تا داخل مری و معده تان بررسی شود. نتایج آزمایشات در زمان وجود ریفلاکس، معمولا می توانند طبیعی باشند، اما آندوسکوپی ممکن است التهاب مری یا سایر عوارض را تشخیص دهد. همچنین آندوسکوپی می تواند برای برداشت نمونه ای از بافت (بیوپسی) مورد استفاده قرار گیرد تا برای عوارض و بیماری های خاصی مورد آزمایش قرار گیرد. 

درمان
جراحی GERD
جایگزینی برای اسفنکتر مری
پزشک شما احتمالا توصیه می کند که ابتدا سعی کنید تغییراتی را در شیوه زندگی خود ایجاد کنید و یا داروهای بدون نسخه را امتحان نمایید. اگر در عرض چند هفته احساس تسکین و بهبودی نکنید، پزشک ممکن است یک سری دارو تجویز، و یا جراحی را توصیه کند.
داروهای بدون نسخه
گزینه ها عبارتند از:
• آنتی اسیدها که اسید معده را خنثی می کنند. آنتی اسیدها، ممکن است بهبودی سریع را فراهم کنند. اما داروهای ضد اسید به تنهایی نمی توانند یک مری آسیب دیده با اسید معده را درمان کنند. استفاده بیش از حد از برخی از آنتی اسیدها، می تواند باعث عوارض جانبی مانند اسهال و یا گاهی اوقات مشکلات کلیوی گردد.
• داروهای کاهش دهنده تولید اسید. این داروها که به عنوان بلاک کننده های گیرنده H2 شناخته می شوند شامل سایمتیدین (Tagamet HB)، فاموتییدین (Pepcid AC)، نزاتییدین (Axid AR) و رانیتیدین (Zantac) می باشند. مسدود کننده های گیرنده H-2 به عنوان آنتی اسیدها، به سرعت عمل نمی کنند، اما در عوض اثر آنها طولانی تر می باشد و ممکن است تولید اسید در معده را تا حدود 12 ساعت کاهش دهند. البته ترکیبات دارویی قوی تر با نسخه پزشک قابل تهیه هستند.
• داروهایی که تولید اسید را بلاک می کنند و وضعیت ملتهب مری را بهبود می بخشند. این داروها که به عنوان مهار کننده های پمپ پروتون شناخته می شوند، قوی تر از مسدود کننده های H2-receptor هستند و امکان بهبود بافت آسیب فرد بیمار را فراهم می آورند. داروهای مهارکننده پمپ پروتون شامل لانزوپازول و امپرازول هستند. 

داروهای تجویزی
درمان های تجویزی و قوی تر برای GERD عبارتند از:
• بلوک کننده های قوی ترگیرنده H-2 . این دسته داروها شامل فیتوتییدین (پپیدید)، نیازیتیین و رانیتی دیین (زانتیک) است. این داروها به طور کلی قابل تحمل هستند، اما استفاده طولانی مدت ممکن است با افزایش اندکی در خطر کمبود ویتامین B-12 و شکستگی های استخوان همراه باشد.
• مهار کننده های قوی تر پمپ پروتون. این داروها عبارتند از اسموپرازول (نکسیم)، لنسپروزول (Prevacid)، اومپرازول (Prilosec، Zegerid)، پانوترازول (پروتونیک)، رابپرازول (Aciphex) و دگزلنسپورازول (Dexilant). اگر چه این دسته داروها به طور کلی تحمل پذیر هستند، ولی ممکن است باعث اسهال، سردرد، تهوع و کمبود ویتامین B-12 شوند. استفاده مزمن و طولانی مدت ممکن است خطر شکستگی لگن را افزایش دهد.
• دارو برای تقویت اسفنکتر تحتانی مری. داروی باکلوفن ممکن است با کاهش مکرر در میزان شل شدگی اسفنکتر مری، به کاهش وقوع عارضه GERD کمک کند.عوارض جانبی ممکن است خستگی یا حالت تهوع باشد. 

جراحی و سایر روش ها
GERD معمولا با دارو کنترل می شود. اما اگر داروها به شما در تسکین و بهبودی این عارضه کمک نمی کند و یا شما مایل به مصرف داروها به مدت طولانی مدت نیستید، پزشک شما ممکن است موارد ذیل را توصیه کند:
• Fundoplication. جراح بالای معده شما در اطراف اسفنکتر تحتانی مری را به منظور سفت کردن عضلات آن ناحیه و جلوگیری از ریفلاکس معده، بخیه می زند. عمل Fundoplication معمولا با روش حداقل تهاجمی (لاپاروسکوپی) انجام می شود. بسته شدن قسمت بالای معده در این روش، می تواند جزئی و یا کامل باشد.
• دستگاه LINX. یک حلقه از دانه های مغناطیسی کوچک در اطراف محل اتصال مری و معده جاگذاری و بخیه زده می شود. جاذبه مغناطیسی بین این دانه ها به اندازه کافی قوی است تا محل اتصال بین معده و مری را برای جلوگیری از ریفلاکس کردن اسید معده بسته نگه دارد، ولی در مقابل به اندازه کافی ضعیف است تا مواد غذایی بتوانند از داخل آن عبور کنند. دستگاه لینکس می تواند با استفاده از روش جراحی حداقل تهاجمی(لاپاروسکوپی) در محل مورد نظر کاشته شود.