مکیدن انگشت دست

مکیدن انگشت دست

شیرخوار به طور اتفاقی یا در هنگام گرسنگی شروع به مکیدن انگشت می‌کند اما اگر این عمل اصلاح نشود، ممکن است کودک در سنین مدرسه و بالاتر، این رفتار را در هنگام اضطراب انجام دهد. مکیدن انگشت در دوره نوزادی یک رفتار عادتی است چرا که نوزاد همواره در جست و جوی سینه مادر است و به همین منظور عمل مکیدن را انجام می دهد. مکیدن به نوزاد حالت خوشایندی می‌دهد و باعث آرامش نوزاد می‌شود. عمل مکيدن در نوزادان امري غريزي است. ميزان احساس نياز در همه کودکان به طوريکسان ديده نمي شود. نوزادان با مکيدن پستان مادر، احساس آرامش و ا طمينان خاطر مي کنند. به همين دليل مکيدن انگشت در کودکاني که از شير مادر تغذيه مي کنند، به ندرت ديده مي شود و تنها ممکن است به هنگام گرسنگي این کار را انجام دهند.

این رفتار برای نوزاد، عمل لذتبخش شیر خوردن را به خاطر می آورد. بنابراین نوزاد به طور اتفاقی یا در هنگام گرسنگی شروع به مکیدن انگشت می‌کند. بنابراین مکیدن انگشت در سنین نوزادی نمی‌تواند نشانه اضطراب باشد بلکه یک نوع عکس العمل جستجو است که می‌تواند به صورت عادت در طولانی مدت اتفاق بیافتد. مکیدن انگشت نوزاد شیرخوار نباید غیرطبیعی تلقی ‌شود؛ این مطلب بدان معنا نیست که این عمل نباید اصلاح شود بلکه باید در این موقع از پستانک استفاده کرد یا به صورت آرام انگشت بچه را از دهان خارج کرده و با رسیدگی بیشتر مادر و تغذیه به موقع نوزاد، وی را از مکیدن انگشت دور کرد. در واقع مکيدن انگشت براي کودک، تداعي کننده مکيدن پستان مادر است. به همين دليل است که کودک در لحظات بحراني و به هنگام خستگي و بي حوصلگي، مواقعي که احساس ضعف و ناتواني و عدم اطمينان مي کند و در هنگام خواب، براي کسب آرامش، انگشت خود را در دهان برده و با شدت تمام آن را مي مکد. اگر این عمل نوزاد اصلاح نشود، ممکن است کودک این رفتار خود را تکرار کند و یا هرگاه که دچار اضطراب شود، اقدام به مکیدن انگشت کند حتی در موقع خوابیدن نیز انگشت خود را بمکد، بهتر است از همان سنین نوزادی به گونه‌ای که نوزاد اذیت و آزار نشود، رفتار او اصلاح شود تا بعدها تبدیل به عادت نشده و جدایی سخت‌تر نشود.  بسیاری از مادران برای بازگیری کودک از مکیدن انگشت در سنین بالاتر انگشت را تلخ می‌کنند یا از مواد تند و آزار دهنده استفاده می‌کنند که باید مادران را از این عمل باز داشت. استفاده از آبلیمو، مواد گیاهی و همچنین مالیدن موادی که کودک به آنها علاقه ندارند بر روی انگشت کودک می‌تواند در باز داشتن  کودک از مکیدن انگشت مؤثر باشد. مکیدن گاهی ناشی از پرخاشگری فرد در مقابل فشار روانی جهت تنش‌زدایی و عمل مکیدن میان کودکانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند یا حین تولد وزن آنها کمتر از حد نرمال داشته باشد، دیده شده است.

در این زمینه باید والدین را آگاه کرد که این یک عادت طبیعی است و با مختصر مراقبت مشکل برطرف می‌شود و تنبیه، تذکر و تحقیر کودک نه تنها فایده‌ای ندارد بلکه موجب تشدید رفتار می‌شود و مقابله با آن از طریق مالیدن مواد بد مزه و تلخ به انگشتان یا استعمال دستکش‌های مختلف و یا بی‌حرکت کردن آرنج و بستن آنها نه تنها تأثیری ندارد، بلکه ممکن است وضعیت را نامطلوب کند و ضربه‌ی عاطفی دیگری بر کودک وارد کند.