سبک و متد بازیگران در سریال بانشی

سبک و متد بازیگران در سریال بانشی

سریال «بانشی» یکی از سریال های محبوب امریکایی است که به دلیل داستان جذاب و صحنه های زد و خورد خود، توانسته در دورانی که سریال های بی نظیری در دنیا تولید میشوند، جایی برای خود باز کند.

بانشی داستان یک کلانتر است که میخواهد یک شهر پر از خشونت و فساد را از شر تبهکاران خلاص کند و در این مسیر، اتفاقات بسیار زیادی رخ میدهد و حتی بارها هم جان خودش به خطر می افتد.

در بانشی ما شاهد حضور شخصیت های زیادی هستیم که هر کدام ویژگی های مختلف خود  را دارند. در هر سریالی، یکی از مهم ترین مواردی که سازندگان سریال باید به آن حسابی توجه کنند، همین مساله شخصیت پردازی است. به هر حال برای ساخت یک سریال جذاب نیاز است که دنیای ویژه آن سریال خلق شود و این مساله هم نیازمند طراحی شدن تعدادی شخصیت جذاب  و با شخصیت پردازی های عمیق است تا مخاطب را تا قسمت آخر سریال با اثر و البته با شخصیت ها همراه کند.

در سریال بانشی ما شاهد بازی های خوب و البته متفاوتی از بازیگران هستیم. این سریال داستان تازه ای ندارد. همان داستانی است که دهه ها در سینمای امریکا تکرار شده است. مخاطب سینما در دهه ها 1930 به بعد هم فیلمهایی را دیده است که داستان در غرب وحشی می گذرد و یک کلانتر به شهر یا روستایی میرود تا گاو چران های شرور را جای خودشان بنشاند و مردم آنجا را از دست زورگویان نجات دهد. همین داستان باز هم در بانشی اتفاق می افتد. حتی در کارگردانی اثر هم (بجز بازیگردانی) ما شاهد هیچ مورد درخشانی نیستیم. حتی بارها اتفاق می افتد که کارگردانان سریال با بدسلیقگی تمام، از نماهایی استفاده کرده اند که حتی مخاطب عادی سریال را هم به خنده وا می دارد. مثلا در یکی از سکانس های جنگل که یک صحنه تعقیب و گریزی را شاهد هستیم، از نمای «اسنوری کم» استفاده شده است. این نما که دو دهه پیش در سینما باب شده بود و کسانی مانند دارن آرنوفسکی از این نما استفاده میکردند، اکنون دیگر نمایی کلیشه ای و تکراری محسوب میشود و استفاده از این نما در صحنه تعقیب و گریز بانشی بسیار مضحک و خنده دار به نظر می رسد.

در کنار داستان تکراری و کارگردانی نسبتا ضعیف این سریال، تنها عاملی که باعث میشود مخاطب با سریال بانشی همراه شود، بازی های خوب بازیگران این سریال است. شخصیت اصلی این فیلم که بانشی نام دارد و یک کلانتر شجاع و بی کله است و با بازی خوب «آنتونی استار» برای مخاطبان این سریال حسابی جذاب و دوست داشتنی است.

او به خوبی توانسته است که شمایل یک قهرمان امریکایی را در بازی خود به نمایش بگذارد. تیپ و قیافه او، بدنی که اگرچه قوی و عضلانی است اما در مقابل بسیاری از دشمنانش نحیف و کوچک به نظر می رسد، چشمان نافذ و البته مهربان بانشی و از همه مهم تر، بازی درون گرایانه اش از نکات جذاب بازی اوست. بانشی به قدری در این فیلم درون گرایانه و متفکر است که هنگام مبارزات و زد و خوردهایش، باورمان نمیشود او همان کلانتز مهربان و آرام چند دقیقه پیش است.

آنتونی استار دقیقا همان قیافه ای است که با حضورش، موفقیت یک فیلم یا سریال تضمین میشود. قیافه ای که برای مثال، تام کروز هم با داشتنش در بازیگری موفق شده است. اینها با یک چهره صمیمی، شوخ و البته مهربان و دوست داشتنی، همیشه میتوانند نقش منجیان امریکایی را به خوبی ایفا کنند. در سری فیلمهای ماموریت غیر ممکن هم که تام کروز ستاره این مجموعه است، تام کروز با داشتن یک چهره مهربان، مصمم و شوخ خود را به این مجموعه تحمیل کرد به گونه ای که اگر شماره ای از سری فیلمهای ماموریت غیر ممکن بدون حضور تام کروز ساخته شود، مطمئنا بسیاری از طرفداران این فیلم را عصبانی خواهد کرد.

این نوع از چهره، چیزی است که بازیگران توانمندی مانند تام هاردی، برد پیت و یا حتی مت دیمون از داشتنش محروم هستند. آنتونی استار در بازی های بدنی خود و همچنین تمرکز بر روی نگاههای خود حین دیالوگ برقرار کردن، نشان داد که بازیگر مستعد و توانمندی است و اگر او را به زودی در فیلمهای درجه یک هالیوودی ببینیم، خیلی متعجب نخواهیم شد.

در کنار آنتونی استار، شخصیت دیگری هم که نقش دوست و یار همیشگی کلانتر بانشی را بر عهده دارد از بازیگرهای مهم این سریال است. او که جک نامیده میشود و «دیوید کلارک» هم نقش او را بازی کرده است، نقش متفاوتی را در این سریال بر عهده دارد. شخصیت جک یک مرد مبدل پوش بسیار باهوش است. او یک هکر توانمند است که به خاطر ظاهر و نوع آرایشش بارها توسط دیگران مورد آزار کلامی قرار میگیرد اما به قدری قلدر و یکه بزن است که هر بار این اتفاق می افتد، مخاطب منتظر یکی از صحنه های زد و خورد جذاب این سریال است.

دیوید کلارک با بازی برون گرایانه و تغییر فازهایی که در بازی اش انجام داده به خوبی توانسته نقش جک را ایفا کند. جک هم مانند بانشی یک مرد متشخص است که هر بار از کوره در می رود میتواند یک شهر را به هم بریزد. متعادل کردن فازهای مختلف روحی و روانی این شخصیت کار بسیار سختی بوده است اما کلارک توانسته از پس آن بر بیاید. یکی از ضعف هایی که بسیاری از بازیگران دچارش هستند و همین هم باعث می شود تا پایان عمر نقش شخصیت های مکمل را بازی کنند و هیچوقت نقش اول یک فیلم نشوند، همین عدم توانایی در ایجاد تعادل بین فازهای روحی و روانی یک شخصیت است.

بازیگر باید بتواند در لحظه ای که مشغول گفت و خند است، ناگهان عصبانی شود و با خشمی مهارناپذیر پرخاش کند. اما این که از مرحله اول به مرحله دوم برسد، کار فوق العاده سختی است که حتی بسیاری از کارگردانان هم در راهنمایی کردن بازیگرانشان وا می مانند و این تغییر فاز را به عهده خود بازیگر می گذارند. در بانشی ما شاهد بازی های خوب این دو ستاره بازیگری هستیم و در واقع همین دو نفر هستند که سریال را سر پا نگاه می دارند و مخاطب را مجبور میکنند که همراه این سریال بشود.