فرهنگ و رسوم در زیمباوه

فرهنگ و رسوم در زیمباوه

 زیمباوه یکی از کشورهای افریقایی است که شهرت خود را مرهون آبشار زیبای ویکتوریا می باشد. اکثریت قریب به اتفاق مردم زیمبابوه از خانواده بزرگ مهاجران بنتو زبان می باشند که اولین بار 2000 سال پیش در شرق و جنوب آفریقا به سر می بردند. این سازندگان آهن و متخصصان کشاورزی در ارتفاع بالا، درست وسط و در اطراف ارتفاعات شرقی زیمبابوه مستقر شدند. سپس آنها روند طولانی ایجاد فرهنگ شونا را که امروزه بخش بزرگی از زیمبابوه را تشکیل می دهد را آغاز کردند.

سلسله بنتو- جنگاوران زولو از شاه مسیلیکایی- تا نیمه اول قرن نوزدهم به این کشور وارد نشدند. اما آنها اکنون دومین جامعه بزرگ زیمبابوه را تشکیل می دهند. علیرغم ظهور دیرینشان، همبستگی های فرهنگی بسیاری میان دو گروه بنتو زبان وجود دارد که اکثریت قریب به اتفاق آن را تشکیل می دهند.

سایر گروه های قومی و اقلیت های زیمبابوه شامل سفید پوستان است که عمدتا از مسیحیان انگلیسی و گروه های قومی مختلف آسیایی، و بیشتر هند و چینی هستند.

پادشاهی بزرگ زیمبابوه

در حدود قرن 10، تجارت بین شونا و فنیکسیان گسترش یافت. اعتقاد بر این است که از اوایل دوره ی قرن یازدهم تا قرن اواخر آن، ویرانه های زیمبابوه بزرگ ساخته شده اند. این خرابه های زیمبابوه باستانی، یکی از قدیمی ترین و بزرگترین سازه های واقع در جنوب آفریقا است و یک چشم انداز کاملا قابل توجه است.

در بهترین حالت خود، تخمین زده می شود که خرابه های زیمبابوه بزرگ تا 20 هزار نفر جمعیت داشته است. این خرابه ها 1800 هکتار (7 کیلومتر مربع) وسعت دارند و شعاع 100 تا 200 مایل (160 تا 320 کیلومتر) را پوشش می دهند. خرابه های بزرگ زیمبابوه به طور کامل از سنگ ساخته شده اند.

مردم وادوما

در غرب زیمبابوه یک گروه کوچکی از مردم به نام مردم وادوما وجود دارد، که معمولا به عنوان "شتر مرغ" یا "قبیله دوتایی" شناخته می شوند. دلیل آن نیز این است که یک چهارم مردم وادوما با عارضه الکتروداسیت متولد می شوند، که یک نقص ژنتیکی می باشد که در آن انگشتان پا یک انگشت کم دارند و دو انگشت خارجی آن به سمت درون جهت گرفته اند.  و ظاهری شبیه به پاهای شترمرغ را نشان می دهد. از آنجا که در وادوما ممنوع است که خارج از قبیله ازدواج کنند، این نقص نیز از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.

هنر در زیمبابوه

زیمبابوه ای ها بسیاری از فرهنگ های منحصر به فرد زیمبابوه را توسعه داده اند. این حداقل هنر زیمبابوه است که مطمئنا در میان برخی از بهترین هنرهای آفریقایی پیدا خواهید کرد. مجسمه سنگی شونا در جهان مشهور است و شما می توانید آن با قیمت های بسیار بالا در بسیاری از گالری های سراسر جهان بخرید. هر قطعه یک داستان را که در ذهن مجسمه ساز است، نشان می دهد. در هیچ جای دیگری از آفریقا چنین هنر فوق العاده و سرشار از استعدادی را پیدا نخواهید کرد. در عین حال ماتابل نیز به خاطر صنایع خود در زمینه چوب، مشهور است. و دارای کارهای هنری و منحصر به فرد حکاکی زیادی است. می توانید برای پیدا کردن شاهکارهای شگفت انگیزی مانند مجسمه سنگ شونا، سراسر افریقا را جستجو کنید. البته هنر آنها تنها محدود به حکاکی نیست، زیرا مردم زیمبابوه در سفالگری، سبد بافی، کاردستی، پارچه، جواهرات و خیلی چیزهای دیگر نیز بسیار با استعداد هستند. البته به دلیل اینکه زیمبابوه در حال حاضر در حال خیزش سیاسی است بسیاری از هنرمندان آن از کشور فرار کرده اند و یا تولید محصولات خود را به دلیل شرایط فعلی محدود کرده اند.

فرهنگ زیمبابوه

فرهنگ زیمبابوه از نظر آداب و رسوم غنی است و آنها بسیار دقیق هستند.

چهل و پنجاه درصد مردم زیمبابوه دارای دین مسیحی می باشند. اما همانند اکثر مستعمرات سابق اروپایی، مسیحیت اغلب با باورهای بومی مخلوط شده است.

فراتر از مسیحیت، فرقه مرواری اغلب مذهب غیر مسیحی است که شامل عبادت اجداد و شفاعت معنوی است. فرقه مرواری بی نظیر است و در محل یک غار که به عنوان صدای مراوی شناخته می شود، با انسان ها از طریق اوراکل ارتباط برقرار می کند.

زبان زیمباوه

زبان اصلی در زیمبابوه زبان انگلیسی، شونا و نیدبلی نیز زبان رایجی است و این در اسناد رسمی نیز یافت می شود. زبان انگلیسی بیشتر در مناطق بزرگ شهری به کار برده می شود، در حالی که تنها دو درصد جمعیت آن را زبان مادری خود را می دانند، به ویژه اقلیت های سفید پوست و رنگی (نژاد مخلوط). بقیه جمعیت زیمبابوه به زبان بنتوئی مانند شونا که توسط مردم شونا (76 درصد) و نیدبلی توسط مردم ماتبله (18 درصد) به کار برده می شود، صحبت می کنند.

با این حال، رسمی 16 زبان در زیمبابوه شناخته شده است و این موارد عبارتند از:

• انگلیسی
• شونا - توسط مردم ماشونا با گویش های مختلف به کار برده می شود، همچنین توسط گروه های قومی دیگر نیز به کار برده می شود
• تونگا - همچنین به عنوان زامبزی شناخته می شود، همانطور که در زامبیا و زیمبابوه توسط افرادی که در کنار و در نزدیکی رودخانه زامبی در شمال زیمبابوه و جنوب و شرق زامبیا زندگی می کنند به کار برده می شود.
• تسوانا - توسط حدود 5 میلیون نفر در زیمبابوه، بوتسوانا، زامبیا و آفریقای جنوب استفاده می شود.
• وندا - توسط مردم وندا در آفریقای جنوبی و مردم لامبا در جنوب زیمبابوه سخن گفته می شود.

ورزش در زیمبابوه

ورزش بخش مهمی از فرهنگ زیمبابوه است. فوتبال محبوب ترین ورزش است، زیرا اکثر جمعیت آفریقا آن را بازی می کنند. اتحادیه های راگبی و کریکت نیز وجود دارند، و به طور سنتی این ورزش مختص به یکی از اقلیت های سفید پوست بود، اما پس از استقلال زیمبابوه در سال 1980 این ورزش ها، به ویژه کریکت، اکنون به شدت دنبال می شود. زیمبابوه در سال های 1990 تبدیل به یک کشور ورزشی شد.

متاسفانه سیاست یک بار دیگر مداخله کرده است و تیم ملی کریکت دیگر از موفقیت های زیادی برخوردار نیست. بسیاری از کشورها به دلیل سیاست های فعلی دولت، از بازی کردن با آنها اجتناب می کنند.

زیمبابوه هشت مدال المپیک را به دست آورده است، که یکی از اینها مربوط به هاکی در بازی های المپیک تابستانی 1980 در مسکو است. در شنا نیز زیمباوه تا حدودی دارای قهرمان است و سه مدال در المپیک تابستانی 2004 در آتن و 4 مدال دیگر در المپیک تابستانی 2008 در پکن دارد.