آشنایی با فعالیت صیادان در تالاب انزلی

آشنایی با فعالیت صیادان در تالاب انزلی

تالاب انزلی به دلیل دارا بودن شرایط طبیعی خاص، مناسب ترین منطقه تخم ریزی و پرورش بچه ماهیان فلس دار است. کمپانی لیانازوف با آگاهی از این مسئله برای دست یابی به منابع غنی آبزیان درصدد برآمده بود که بهره برداری از ماهی های حلال انزلی را به خود اختصاص دهد.

آمار صید ماهی که در سال ۱۵-۱۹۱۴ م، توسط وارثان لیانازوف صید شده نشان دهنده بیشترین مقدار صید در ماه های فوریه، مارس، آوریل و مه است که به ترتیب 10، 5/9، 5/27 ،29 درصد کل صید است. صید ماهی سفید نیز در ماه های مذکور بالاترین درصد خود 35، 40، 48، 6/12، 9/2 درصد كل صید سالانه ماهی های فلس دار را شامل می شده است. در سال ۱۹۱۴ م، تعداد ۴۱ هزار ماهی سفید در کرانه های نزدیک مصب کانال انزلی توسط تورهای دریایی صید شده بود. در ادامه با آژانس مسافرتی چهارفصل همراه باشید تا در مورد فعالیت صیادان ایران بیشتر بدانیم.

کمپانی لیانازوف برای بهره برداری بیشتر از منابع با ارزش تالاب انزلی قوانینی مقرر کرده بود که در محل عبور کشتی ها که به وسیله علائم دریایی (مایاک) مشخص شده اند دام های صیادی را مستقر نکنند و مالاها (صیادان) حق صید ماهی های سوف، ماهی سفید، اسبله، کپور و اردک ماهی را در ماه های مه، ژوئن، اگوست و اوایل سپتامبر را نداشتند. و در طول تاریخ صیادی روش های صید نیز تغییر کرده است. برای نمونه، ممنوع شدن صید ماهی به وسیله «شیل» بود زیرا از این طریق صد درصد ماهی ها به دام می افتند. تغییرات دیگر عبارت است از: احداث «کولهام» و اجاره رودخانه های ضلع جنوبی تالاب انزلی به خوانین و سرمایه داران، پراکنش صیادان در طول مسیر روگاها (رج مالا)، تشکیل شرکت های تعاونی «آستان های صید»، صید توسط صیادان آزاد یا صیادان دامگستر (دام مالا) و گروهی از صیادان که جذب آستان ها نشده بودند به ناچار به صید در دریا رو آوردند.

ظاهرا نماینده وارثان لیانازوف تلاش زیادی در مورد غیرحلال نمودن ماهی سوف انجام دادند اما موفق نشدند. سرانجام، به یک مقام مذهبی با عنوان شریعتمدار که از عمال کنسول روس در  گیلان بود، متوسل شده و اعلامیه ای به امضای وی رساندند. او ماهیان بدون فلس را حرام و ماهیان فلس دار را حلال اعلام کرد.

ظاهرا عوامل حکومت ایالتی از جمله سردار منصور، حاکم انزلی، نیز در دادن امتیاز صید ماهیان فلس دار به کمپانی لیانازوف دخالت داشته اند، صیادان انزلی با دریافتن واقعیت، نامه ای به ظهیرالدوله حکمران گیلان نوشته از حاکم انزلی شکایت کردند. سردار منصور، حاکم انزلی، صید ماهی های حلال را به مبلغ بیست و دو هزار تومان از لیانازوف اجاره کرده و درحدود هشتاد هزار تومان به صیادان، اجاره داده بود به شرطی که ماهی سوف را مجانا به اداره شیلات تحویل دهند.

طبق یادداشت های رابینو، در 3 شوال ۱۳۲۴ ق/۲۱ نوامبر ۱۹۰۶ م، مالاچی های (صیادان) انزلی در تلگرافخانه متحصن شده و ادعا کردند هرچه صید کرده اند متعلق به خودشان است. در طول این درگیری ها در ۳۰ نوامبر همان سال، یک صیاد کشته شد و تلاش مقام های حکومتی و مذهبی برای برقراری آرامش، بی نتیجه ماند.