قلب و مرکز پایتخت اتحادیه ی روسیه

میدان سرخ مسکو

به میدان سرخ، که قلب و مرکز پایتخت اتحادیه ی روسیه است، خوش آمدید.  میدان سرخ در جلوی جداره ی شرقی کرملین قرار دارد و از سه طرف توسط ساختمان های موزه ی تاریخی ایالت، دپارتمان GUM و کلیسای جامع سنت باسیل احاطه شده است. این میدان برای قرن ها، میدان مرکزی کشور بوده و شاهد تمامی فراز و نشیب ها، حوادث مهم تاریخی و سیاسی و همچنین شاهد تغییر و تحولات قرن ها و نسل های مختلف در روسیه می باشد.

تمامی ماجرا زمانی شروع شد که شاهزاده ی مسکو، ایوان سوم، دستور داد تمام ساختمان چوبی جلوی ساختمان کرملین را برداشته و محل را خالی کنند تا کرملین از آتش سوزی های پی در پی در امان باشد. در نتیجه یک منطقه ی عظیم در جلوی جداره ی شرقی کرملین شکل گرفت. در این محل اجازه ی تجارت های خردی به افراد داده می شد. جالب است بدانید نام اصلی این میدان تورگ (torg) به معنای تجارت بوده است. ساختمان های چوبی اطراف اغلب دچار آتش سوزی می شدند فلذا نام دیگر این میدان پوژار (pozhar) به معنای آتش نیز می باشد. در قرن شانزدهم این میدان را ترویتسکایا نامیده بودند چرا که کلیسایی به همین نام در ضلع جنوبی میدان قرار داشت. کلمه ای تحت عنوان سرخ (red) در اواخر قرن هفدهم به دستور سزار آلکسی به کار برده شد. معنای اصلی این کلمه در روسی زیبایی و جذابیت است . طی مدت کوتاهی میدان به مرکز حیات شهر تبدیل شد. این میدان نقش مکانی را داشت که در آن حکم های امپراطوری و اعلامیه ها به عموم اعلام می شد و قرارها و بحث بر روی مسائل اساسی در آنجا صورت می گرفت. مراسم های مذهبی و سیاسی خاص و تاج گذاری سزارها از جمله وقایعی بود که در این میدان به وقوع می پیوست.

در قرن بیستم میدان سرخ و همچنین ساختمان کرملین به سمبل و نمادی برای دولت تبدیل شدند. از سال 1918 رژه های نظامی و نمایشگاه هایی از کارگران در اینجا اتفاق می افتد. اینجا همان جایی است که رژه ی بسیار معروف هفتم نوامبر سال 1941 اتفاق افتاد و شرکت کنندگان و پیشگامان راهی جبهه شدند. همچنین رژه ی پیروزی در تاریخ 24 جون سال 1954 نیز در این میدان صورت گرفت. از سال 1990، میدان سرخ مکانی برای اجرای جشنواره ها، نمایشگاه ها و کنسرت ها بوده است.

زمان های مختلف تاثیرات مختلفی بر روی میدان به جای گذاشته است. قرن پانزدهم میلادی دیوار کرملین به همراه برج های نیکولسکایا، سنات و سپاسکایا؛ قرن شانزدهم میلادی محل اجرای کلیسای جامع سنت باسیل؛ قرن نوزدهم بنای یادمان مینین و پوژارسکی، ساختمان موزه ی تاریخی و ساختمان GUM، و قرن بیستم آرامگاه لنین ششم  و نکروپلیس در کنار دیوار کرملین از تغییرات دوره ای مختلف می باشند.