نقد فیلم وارونگی

نقد فیلم وارونگی

وارونگی عنوان فیلمی است که در سال 1394 ساخته شده است. تهیه کننده و کارگردان این اثر بهنام بهزادی است که از آثار دیگر او می توان به فیلم های سینمایی تنها دو بار زندگی می کنیم و قاعده ی تصادف اشاره کرد.

سحر دولتشاهی، علی مصفا، ستاره پسیانی، علیرضا آقاخانی، شیرین یزدان بخش، مجتبی نم نبات و رویا جاوید نیا از بازیگرانی هستند که در وارونگی حضور داشته اند.
داستان این فیلم درباره ی خانواده ای متشکل از دو خواهر به نام های نیلوفر و هما (با بازی رویا جاوید نیا)، یک برادر به نام فرهاد (با بازی علی مصفا) و یک مادر است. شخصیت اصلی این فیلم دختری به نام نیلوفر (با بازی سحر دولتشاهی) است که مجرد بوده و با مادرش (با بازی شیرین یزدان بخش) زندگی می کند. نیلوفر در گذشته با فردی به نام سهیل در رابطه بوده است که بر اثر اتفاقاتی از هم جدا شده اند. اکنون پس از مدت ها سهیل دوباره نشانی نیلوفر را پیدا کرده است و در پی برقراری رابطه با او است. در همین حین بیماری مادر نیلوفر که مشکلات قلبی و تنفسی دارد، شدت می گیرد و دکترش توصیه می کند که محل زندگی اش باید از تهران به شهری مانند شهرهای شمال کشور منتقل شود. این موضوع پیامدهای بسیاری برای این خانواده به خصوص نیلوفر دارد که اتفاقات بعدی داستان را رقم می زند. در واقع تمام این اتفاقات در شروع فیلم رخ می دهند و این نشان دهنده ی این موضوع است که اصل داستان چیز دیگری است ...

شخصیت اصلی فیلم وارونگی نیلوفر است و از آن جایی که این فیلم یک اثر شخصیت محور است، قرار است در تمام آن با شخصیت، زندگی و دغدغه های نیلوفر رو به رو شویم. نیلوفری که با مشکلات و بحران های زیادی در طول فیلم مواجه می شود و از سوی نزدیک ترین افراد زندگی اش نادیده گرفته می شود. همه برای او تصمیم می گیرند و او را در جریان قرار نمی دهند و این نیلوفر است که باید در چنین موقعیتی از خود دفاع کند و برای گرفتن حقش در مقابل دیگران بایستد.

کارگردان این فیلم به خوبی با بیان جزئیات زیادی از شخصیت نیلوفر، موفق به خلق این شخصیت شده است و درونیات و حالات روحی او را به خوبی برای مخاطب به نمایش گذاشته است. از این نظر می توان فیلم وارونگی را اثری موفق دانست. اثری که با بازی خوب بازیگرانش تکمیل شده است. سحر دولتشاهی مانند همیشه خوب بازی کرده است و دیگر بازیگران نیز اجرای قابل قبولی داشته اند.

بحران اصلی فیلم که شخصیت اول آن را درگیر می کند و شروعی برای مشکلات پیش روی اوست، همان تغییر محل زندگی اش برای نگه داری از مادر است. بحرانی که در ادامه منجر به نداشتن حق انتخاب و نادیده گرفتن فردیتش توسط خواهر و بردارش می شود. و در نهایت این نیلوفر است که می تواند از پس مشکلاتش بر بیاید و مستقل بودنش را به خواهر و برادرش ثابت کند. در واقع می توان گفت که شخصیت نیلوفر از ابتدای فیلم تا انتهای آن از نوعی خامی به پختگی می رسد و این چیزی است که در فیلم به خوبی قابل مشاهده است.

همه ی این نکات دست به دست هم داده اند تا از وارونگی فیلمی درخور بسازند که مخاطب از تماشای آن لذت ببرد. فیلمی که در جشنواره های مختلفی شرکت کرده و جوایزی را نیز نصیب خود کرده است.