تحلیل و بررسی فیلم من مادر هستم

تحلیل و بررسی فیلم من مادر هستم

من مادر هستم فیلمی است به کارگردانی فریدون جیرانی که در سال 1389 ساخته شد اما از اکران آن جلوگیری شد. سرانجام با تلاش های فراوان فیلم من مادر هستم در سال 1391 اکران شد. پس از اکران نیز این فیلم با حاشیه های زیادی روبه رو شد و پس از اعتراضات شدید از اکران آن در قم، مشهد و تبریز جلوگیری به عمل آمد. با گسترش اعتراضات تصمیم گرفته شد که حذفیات جدیدی بر روی فیلم اعمال شود. به همین دلیل بدون این که فیلم در شهرهای دیگر از اکران برداشته شود، با حذفیاتی روبه رو شد و پایانش نیز سانسور شد.

از بازیگرانی که در فیلم من مادر هستم به ایفای نقش پرداختند می توان باران کوثری، حبیب رضایی، هنگامه قاضیانی، فرهاد اصلانی، امیرحسین آرمان،  پانته‌ آ بهرام، هدایت‌ الله سجادی و کریم عباسی را نام برد.

داستان این فیلم درباره ی دختری است که از سطح اجتماعی بسیار خوبی برخوردار است. نام این دختر آوا (با بازی باران کوثری) است. او نوزده سال دارد و عاشق پسری به نام پدرام (با بازی امیرحسین آرمان) است که قصد ازدواج کردن با او را دارد. آوا به شدت مدرن زندگی می کند و زیر بار محدودیت های خانوادگی نمی رود. پدر و مادر آوا دچار اختلافات شدیدی هستند و قصد جدا شدن از یکدیگر را دارند. اما در همین زمان ماجراهایی اتفاق می افتد که مسیر داستان را به کلی عوض می کند. آوا توسط فردی به نام سعید (با بازی حبیب رضایی) که دوست صمیمی و خانوادگی شان هست مورد تجاوز قرار می گیرد. یکی از نکات تکان دهنده ی فیلم شاید این موضوع باشد که آوا سعید را عمو صدا می کند. او در نهایت نمی تواند با این موضوع کنار بیاید و به همین دلیل سعید را به قتل می رساند. اما ناهید (با بازی هنگامه قاضیانی) که مادر آوا است، این قتل را به گردن می گیرد... در ادامه ی ماجراهای فیلم باران کوثری به قتل اعتراف می کند و اعلام می کند که از سعید باردار نیز شده است...

در خلال فیلم ابعاد دیگری از شخصیت های فیلم و گذشته ی آن ها به خصوص نوید (با بازی فرهاد اصلانی) که پدر آوا است و سیمین (با بازی پانته آ بهرام) که همسر سعید است، مشخص می شود.
شاید برای شما جالب باشد که بدانید کل فیلم نیز از زبان سیمین روایت می شود. وقتی که در یک بیمارستان روانی بستری است و ماجراهایی را که او را به جنون کشانده اند برای روانشناسش، و در حقیقت برای مخاطبان بازگو می کند.

درون مایه ی من مادر هستم نا به سامانی و تنش در کانون خانواده است. تنشی که باعث از هم گسیختن خانواده شده و در نهایت اثراتی چون تجاوز، قتل، انتقام و غیره را در پی خواهد داشت. تمام شخصیت های فیلم من مادر هستم زندگی خانوادگی نا آرامی داشته اند و هر یک درگیر اختلافاتی هستند. این شخصیت ها که نه به طور کامل سیاه هستند و نه سفید، از نقاط قوت فیلم نامه ی من مادر هستم به حساب می آیند. هر یک از شخصیت های این فیلم به خوبی پرداخته شده اند و وجودشان در فیلم برای تحقق یک هدف و ارائه ی یک پیام بوده است به طوری که حذف هچ یک از آن ها امکان پذیر نیست.
البته ذکر این نکته نیز ضروری است که بازیگران این فیلم نیز مانند همیشه درخشان عمل کرده اند و توانسته اند تاثیرات مثبتی را بر فیلم بگذارند. در این میان باران کوثری و فرهاد اصلانی بیش از پیش خوب بوده اند و حتی می توان گفت فراتر از خود ظاهر شده اند.

درون مایه و محتوای من مادر هستم عالی است و سعی در تاکید بر کانون گرم خانواده دارد. چیزی که این روزها کمتر دیده می شود. جیرانی در این فیلم نمونه ای از جامعه ی امروزی را به نمایش گذاشته است و در این کار بسیار موفق بوده است. جامعه ای مدرن با روابط تغییر شکل یافته نسبت به سال ها پیش. این موضوع نیز امروزه در فیلم ها کمتر مشاهده می شود. در واقع می توان گفت بسیاری از کارگردانان امروزی در فیلم هایشان یا بسیار غلو می کنند و یا این که دست به خود سانسوری می زنند و همین امر فضای فیلمشان را از واقعیت جامعه دور می سازد.

شاید اگر مخالفان افراطی این فیلم، یک بار به طور دقیق آن را مشاهده می کردند  مفهوم و محتوایی که جیرانی قصد انتقال آن را داشته متوجه می شدند. و آن وقت به جای مخالفت باید از تمام عوامل این فیلم تشکر می کردند نه این که آن را مبتذل و اشاعه دهنده ی فساد و فحشا بخوانند.