مراسم عروسی در بختیاری ها

مراسم عروسی در بختیاری ها

در انتخاب همسر پسران هیچ حق و حقوقی نداشتند و والدین برای آن ها دختر را انتخاب می کردند. آن ها نمی توانستند بگویند که فلان دختر را پسندیدم چون او را نا فرنگ می نامیدند. والدین برای پسر و دختر خود همسر انتخاب می کردند و درباره او با فامیل مشورت می کردند. در صورتی که تایید می شد، از جانب کدخدای ده، به خواستگاری او می رفتند. در صورتی که پدر و مادر دختر پسر را تایید کردند، در جلسه ای دیگر خانواده دانماد، یک دست لباس، یک انگشتر و کیسه ای حنا به خانه عروس می بردند. در دوران نامزدی پسر و دختر حق دیدن یک دیگر را ندارند و شاید برای اولین بار در حجله هم دیگر را ببینند.

شیرینی اشکنون

این مراسم عقد کنانی است که بعد از مراسم نامزدی انجام می شود. فامیل های عروس و داماد به مراسم عقد می آیند و نوازندگان با ساز و دهل که در زبان بختیاری به توشومال معروف هستند، می آیند. مراسم عقد کنان گاهی به چند روز متوالی می انجامد و توشومال ها هر روز در حال نواختن هستند. در این مراسم زن ها، دست مال بازی و مرد ها به چوب بازی، می پردازند. در این مراسم شیر بها تعیین شده که آن را بزرگان روستا و یا فامیل تعیین می کنند. در هنگام شیر بها همه باید سکوت کنند که گاهی منجر به دعوا و زد و خورد هم می شود. بعد از انتخاب مبلغ شیر بها همه دست می زنند و ملای روستا قباله ازدواج را می نویسد و خطبه را می خواند. داماد برای بله گرفتن از عروس باید پولی به عنوان زیر لفظی به عروس بدهد. در صورتی که مبلغی حاضر نبود، او باید حیوان، طلا و یا خانه ای به عروس بدهد.

عروسی

عروسی آن ها دو تا سه روز به طول می انجامد و در صورتی که داماد از نظر مالی غنی باشد تا 10 شبانه روز ادامه پیدا خواهد کرد. مراسم عروسی با عقد کنان هیچ تفاوتی ندارد، فقط بحث شیر بها در بین آن وجود ندارد. در حال حاضر عشایر برای راحتی کارشان، عقد و عروسی را یک جا می گیرند.