گالری اوفیتزی در فلورانس

گالری اوفیتزی در فلورانس

گالری اوفیتزی در فلورانس از دیگر جاذبه های گردشگری این شهر تاریخی و کهن می باشد. همانطور که می دانید فلورانس شهری است که زادگاه هنرمندان نامی همچون میکل آنژ و پیکاسو بوده است. در این گالری نیز می توانید شاهکارهایی از بزرگمردان عرصه ی هنر و معماری ببینید. این گالری را همچون صندوقچه ای پراز جواهر یاد می کنند که در آن می توانید آثاری از میکل آنژ، رافائل و پیکاسو را ببینید. برای شروع بازدید از این موزه باید در صف های ورودی امنیتی بایستید و پپس از آنکه پلکان های رنسانسی را طی کردید به ورودی اصلی موزه می رسید. در اینجا نقاشی های سقفی وجود دارد که برای مدت زمانی شما را متوقف و متعجب خواهد کرد.

این موزه گویی هزاران اتاق تو درتو است که در هرکدام از آنها آثار هنری بی نظیری به نمایش درآمده است. فرم این موزه U شکل است. قابل توجه شما که هیچگاه این ساختمان به قصد کاربری موزه ساخته نشده است. بلکه از ابتدا آفیس  و دفتر خاندان سلطنتی مدیچی بوده است. بدین صورت که «کوزیمو مدیچی» دستور به ساخت ساختمانی عظیم در کنار کاخ وکیو می دهد و این کار را به معمار محبوبش یعنی «جورجو وازاری» می سپارد. ساختمانی که محلی می شود برای میزبانی حاکمان، اجلاس اصناف فلورانسی، یک تئاتر بزرگ و اداره های قضایی. در واقع کلمه ی اوفیتزی در زبان ایتالیایی به معنای اداره ها می باشد.

همانطور که گفته شد تعداد زیادی اتاق در طبقات این موزه وجود دارد. در این میان تالارهای طبقه ی بالا مخصوص خاندان دوک بزرگ بوده است. بگونه ای که برخی مهمانان خاص و خدمتکاران دسترسی به آن داشتند. اینجا کم کم تبدیل شد به جایی که خانواده ی دوک، مجموعه های شخصی و خصوصی خود را در آنجا می گذاشتند. مهمانان این امکان برای آنها وجود داشت که به طبقه های بالاتر بروند و شکوه و قدرت هنری این مرز و بوم را از نزدیک ببینند. خانواده ی مدیچی بسیار هنردوست بوده اند و علاقه ی زیادی به جمع آوری نسخ خطی، سنگ های قیمتی، سکه و پرتره های حکاکی شده سنگی کوچک داشتند. یکی از اتاق های این ساختمان متعلق به فرانچسکوی اول بود که در آن اشیای بسیا بامزه و عجیبی وجود دارد. بوئونتالنتی برای او یک اتاق هشت ضلعی طراحی کرد تا مجموعه ای آثار هنری خود را در آنجا بگذارد. امروزه این اتاق را باارزش ترین و از طرفی قدیمی ترین بخش مجموعه می دانند. اتاقی که نقش قلب گالری را ایفا می کند. شکل و ظاهر این ساختمان از سال 1584 تغییر نکرده است.

عنوان این موزه به سال 1769 برمی گردد زمانی که «پیتر لئوپولد» گالری اوفیتزی و گنج های داخل آن را به روی عموم باز کرد. او حتی فکرش را نمی کرد که روی این موزه در صدر موزه های پربازدید جهان قرار بگیرد. اگر اهل هنر و دوستدار هنر هستید حداقل باید دو بار به اینجا بیایید تا بتوانید مروری سرسری به تمام آثار موجود در اینجا داشته باشید.

و اما بازدیدهای شما در این موزه از آثاری از نقاشان گوتیک همچون «جوتو» و «چیمابوئه» شروع خواهد شد. این ها آثار با ارزشی را از خود به جای گذاشته اند. در تالار اول که پای می گذارید انگار در کلیسایی قدیمی با نور اندک وارد شده اید. از آثار نقاشی تالار رنسانس مانند «پائولو اوچلو» و «ماساچو» دیدن کنید.در کنار اینها می توانید از پرتره «دوک‌ اوربینو» اثر «پیرو دلا فرانچسکا» دیدن کنید و از تماشای پرتره «فدریکو دا مونته‌فِلترو» که یکی از شگفت‌انگیزترین پرتره‌های رنسانسی محسوب می‌شود، لذت ببرید. کمی آن‌طرف‌تر از این تابلوی دو لتی، به بزرگترین تالار موزه خواهید رسید که نقاشی‌های خیره‌کننده و بی‌نظیری از «ساندرو بوتیچلی» در آن به نمایش درآمده است. تالارهایی در این موزه وجود دارند که اخیرا مورد بازسازی قرار گرفته اند و نورپردازی بهتری در آنها به کار رفته است که این آثار گرانبها را بهتر به نمایش گذاشته اند.

همانطور که گفته شد آثار گرانبهایی از هنرمندانی همچون میکل آنژ و رافائل و داوینچی در این موزه وجود دارد. قطعا برای همه دیدن آثار این بزرگان از نزدیک، یک آرزوست. اثر توندو دونی (Tondo Doni)، میکل آنژ و پرتره های رافائل در تالارهای 35 و 66 وجود دارند. در کنار این ها تنها نقاشی روی چوب کامل شده از داوینچی نیز داخل این موزه نگهداری می شود. نام این نقاشی عروج است و نقطه ی اوج هنر رنسانسی را نشان می دهد. به گفته ی وازاری این موزه یک مدرسه ی جهانی برای هر نقاش به حساب می آید.

دیگر اینکه می توانید از پنجره های بزرگ و عریض این موزه به بیرون نگاه کنید و از چشم اندازها و ویووهای اطراف لذت ببرید. کلیسای سن مینیاتو، باغ های باردینی و پل وکیو بر روی رودخانه ی آرنو را از این موزه می توانید نگاه کنید. تمام آنچه تاکنون گفته شد تنها یک چهارم از تمام موزه بود و هنوز سه راهروی طولانی دیگر با کلی آثار ارزشمند تاریخی و هنری در آنها مانده است.

قطعا رفتن به این موزه باید در صدر بازدیدهای شما قرار بگیرد. بهترین زمان برای رفتن به این موزه بعد از ظهر ها می باشد مخصوصا بعد از ساعت چهار که بسیاری از توریست ها موزه را ترک می کنند. از زمان خود در این موزه نهایت استفاده را بکنید و پرتره ها و مناظر تپه های دورست را تماشا کنید. این را در نظر بگیرید که شما پای در اتاق های خصوصی خاندان سلطنتی مدیچی گذاشته اید.

گالری اوفیتزی در فلورانس از پربازدیدترین موزه های دنیا به شمار می رود. آمار بازدیدهای سالانه ی این موزه به 1.5 میلیون نفر رسیده است پس کاملا طبیعی است که در صف های طولانی انتظار قرار بگیرید. آخر هفته ها، سه شنبه ها و صبح ها شلوغ ترین تایم های این موزه هستند. پیشنهاد ما این است که از قبل بلیط های خود را رزرو کرده باشید تا در صف های طولانی انتظار قرار نگیرید. با این کار مدت زمان بیشتری را می توانید در موزه بمانید. البته راهروی وازاری به دلیل نوسازی و مرمت تا سال 2018 بسته بود که الان باید بتوانید از این تالار نیز دیدن کنید.