معرفی دو بیمارستان مهم اتریش

معرفی دو بیمارستان مهم اتریش

بیمارستان خصوصی صلیب طلایی وین اتریش

در این پروژه بیمارستان وینی صلیب طلایی مورد بازسازی قرار گرفته است تا فضاهای درمانی و اتاق های بستری بیشتری را در خود جای دهد. عملیات ساختمانی در ۵ مرحله انجام گرفته تا تداخلی با فعالیتهای عادی بیمارستان پیدا نکند. مسئولیت تیم طراحی، کل پروژه را شامل می شده است، از محاسبات و هزینه ها و طراحی تا بازبینی سایت و طراحی تأسیسات فنی و طراحی این پروژه بر اساس ضوابط فضاهای بهداشتی درمانی، انجام گرفته است. هدف این طرح دستیابی به احساس راحتی و امنیت برای بیمار و حفظ حریم شخصی او بوده است. راه حل ارائه شده، ایجاد فضاهای خصوصی برای استراحت و فضاهای و «گرم» به جای فضاهای «سرد» و تصور درمانی و پزشکی است.

برای تأمین خدمات درمانگاهی در همان فضا، برای هر پزشک متخصص یک اتاق کار جدید در نظر گرفته شده است. تجهیزاتی که برای کار هر یک از این متخصصین مورد نیاز است در کیوسک های درمان جای داده شده، در حالی که فضاهای عمومی مانند فضای انتظار و درمانگاه در بخش عمومی قرار گرفته است. کف فضاها با لینولئوم سبز رنگ با یک زمینه خاکستری رنگ پوشیده شده است. نورپردازی توسط لامپهای هالوژن انجام میشود. سقف کاذب ها در اتاق های درمان باز گذاشته شده اند و کانال های تأسیساتی نمایانند در حال که در فضاهای عمومی پوشیده شده اند.

در بخش زنان و زایمان تمامی فضاها مورد بازسازی قرار گرفته اند. از جمله بخش معاینه، بخش بستری، استخر زایمان و اتاق های بستری با سرویس. در این بخش کف سازی از تایل های لاستیکی با ترکیبی از رنگ های خاکستری، آبی و سبز است که کانال های تأسیساتی را می پوشاند. سقف بخش بستری به رنگ زرد کمرنگ است و نورپردازی های مخفی در آن تعبیه شده تا محیطی آرام و دلپذیر ایجاد کند. تأسیسات فنی به طور کامل در مبلمان مخفی شده، به طوری که هر دستگاه بدون بر هم زدن آرامش محیط، فضای مربوطه را تحت پوشش دارد. شدت نورهای ثقفی و دیواری قابل تنظیم است.

محیط بخش زایمان باید القا کننده مفهوم اعتماد و سادگی باشد. انتخاب مصالح و رنگ ها، شکل های مختلف سقف و نورپردازی های متنوع عناصر کلیدی در خلق چنین محیطی هستند.

بیمارستان ایالتی هارنبرگ، اتریش

این بیمارستان طوری طراحی شده است که ورودی شهر و آخرین نقطه معماری محلی باشد. این بنا بر ساختمان های پراکنده اطراف تأکید کرده و انتظام فضایی را انجام می بخشد.

در میانه سایت، جایی که ساختمان قرار گرفته است، محل طلاقی عناصر مجموعه، تبدیل به یک سازه فضایی شفاف شده اند.

طراح در این بنا یک فضای فشرده و جمع و جور و جادویی ایجاد کرده که از تمام سایت قابل رؤیت بوده و دسترسی به تمام فضاها را تامین می کند. هال در میان ساختمان قرار گرفته است در نتیجه فضاهای انتظار مجاور سرشار از نور طبیعی بوده و دیدهای متنوعی به محوطه اطراف ارائه می دهند.

نورگیری طبیعی، دیدهای مناسب، آرامش و سکوت معیارهای اصلی برای محل قرارگیری ایستگاه پرستاری و بخش های بستری را تشکیل می دهند.

علاوه بر ضوابط شهری، دسترسی های مناسب از بیرون و همچنین ارتباطات مناسب عملکردی در فضای داخلی پیکربندی کلی ساختمان را شکل داده اند. بخش خدماتی به همراه بخش بیماران سرپایی و درمانگاه در قسمت شمالی سایت قرار گرفته اند تا از دسترسی سواره بهره گیرند. در نتیجه دسترسی اتومبیل به بارانداز، بخش اورژانس و بارانداز آشپزخانه از طریق حیاط پشتی میسر می شود. یک پل عابر پیاده از روی بزرگراه عبور کرده و پارکینگ را به ورودی ساختمان که بالاتر از سطح زمین قرار دارد مرتبط می سازد. دسترسی به ورودی از طریق یک رمپ، یک آسانسور برای معلولین و یک راه پله صورت می گیرد.

مراجعین می توانند از طريق هال به تمامی طبقات دسترسی داشته باشند، به ویژه بخش بیماران سرپایی که در همکف قرار دارد. دسترسی به درمانگاه، رادیولوژی و دیگر بخش های بیماران سرپایی از طریق بخش اورژانس که در شمال مجموعه قرار گرفته است میسر می شود. بخش خدماتی در طبقه اول قرار گرفته و تمامی بال های بستری از طریق آسانسور اضطراری مرکزی از هم جدا شده اند. چهار آسانسور خدماتی و یک آسانسور برای مراجعین در وسط هال اصلی قرار گرفته و سیستم ارتباطات عمودی را کامل می کنند.