آشنایی با موزه هنری زیرزمینی هلسینکی

آشنایی با موزه هنری زیرزمینی هلسینکی

• تاریخچه ساختمان موزه

     پنج سال پیش از آن که پایتخت فنلاند برای برگزاری المپیک تابستانی 1940 آماده شود مقامات محلی به سه معمار جوان اجازه دادند تا یکی از ساختارهای موقت را طراحی کنند که بازدیدکنندگان بازی­ها از آن خوششان می آمد. این بنا در واقع نوعی جلب توجه بود. در نتیجه یک مرکز خرید کارآمد طراحی شد که شامل دفاتر، رستوران­ها و حتی سینما بود. در این ساختمان گردشگران و مسافران می­توانستند به راحتی ساعت­ها قدم بزنند و از امکانات آن استفاده کنند و لذت ببرند. ساختمان به زودی با عنوان لاسیپالاتسی (Lasipalatsi) یا پلیس پلیس (Palace Palace) طراحی و ساخته شد. این ساختمان دارای پنل­های بسیار بزرگی بود که توجه همه را به خود جلب می­کرد. در واقع به نظر نمی رسید که طراحان و سازندگان این ساختمان قصد داشته باشند که این ساختمان را به عنوان یک ساختمان موقت طراحی کنند. در تاریخ یکم سپتامبر سال 1939 نیروهای آلمانی به لهستان حمله کردند و جنگ جهانی دوم را آغاز کردند.

 به طور کاملاً اتفاقی و ناخواسته این ساختمان از نابودی کامل نجات پیدا کرد. همان طور که مایکل هانت در اخبار ارتنت (Artnet News) می­نویسد دوران جنگ­های المپیک و هم چنین مشکلات مالی بعد از جنگ، مقامات فنلاند را از انحلال کاخ شیشه­ ای و جایگزینی با ساختار جدیدی که مخصوصاً برای برگزاری بازی­های المپیک 1952 در هنگ کنگ برگزار شد ممنوع کرد. تخریب­های ناشی از جنگ هزینه بازسازی را کاملاً از بین برد. اما لاسیپالاتسی این وضعیت را تحمل کرد و در نهایت تبدیل به یک علامت محلی محبوب شد.

• محبوبیت در نزد مردم

     مردم محلی به این ساختمان بسیار علاقه داشتند و روزانه از آن دیدن می­کردند و به گردشگران نیز توصیه می­کردند که از این بنای شگفت انگیز بازدید کنند. با این حال تا دهه 1980 این ساختمان به مکانی برای بررسی امور مالی شهرستان تبدیل شده بود.

• تبدیل شدن به موزه

     امروز ساختمان لاسیپالاتسی یک بار دیگر محبوبیت خود را در بین مردم بدست آورده است و به محلی سود آور تبدیل شده است. به لطف تلاش­های  اموس اندرسون (Amos Anderson) مددکار و روزنامه نگار که 60 میلیون دلار برای تاسیس موزه اموس رکس (Amos Rex) پرداخت کرده است این ساختمان به یک مجتمع هنری آکادمیک تبدیل شده است. اولیور وین رایت گاردین گزارش می­دهد که این موزه جدید توسط شرکت معماری هلسینکی (JKMM) طراحی شده است. بنابراین می­توان از طراحی و تزئینات این موزه اطمینان خاطر پیدا کرد که با بیشترین دقت انجام شده است.

گالری­های زیر زمینی گسترده در مساحت 350/23 فوت مربع این موزه در حال گسترش هستند. در حالی که پنجره­ های کابلی با طرح­های هندسی ساده پوشانده شده­ اند و چشم اندازی را برای تماشای فضاهای نمایشگاه از بالا فراهم می­آورند. باید خوشحال باشیم چرا که در آینده­ ای نزدیک می­توانیم از این موزه و گالری­های زیبای آن دیدن کنیم. موزه­ ای که نه تنها آثار آن بلکه ساختمان آن تاریخی شگفت انگیز دارد و تنها می­توان یک نیروی الهی را در تاسیس این موزه دخیل دانست. پس باید مشتاقانه تا افتتاح این موزه صبر کرد. بخش عمده این موزه زیر یک میدان در کنار لاسیپالاتسی قرار گرفته است. جیوواننا دونمال یکی از ایستگاه­های اصلی اتوبوس هلسینکی بوده است که امروزه تمام آثار این ترمینال شهری از بین رفته و جایگزین پنجره­ های کوهستانی اموس رکس قرار گرفته­ اند. موزه طراحی شگفتی دارد.

اگر از بالا به داخل موزه نگاه کنید حس یک گنج زیر زمینی به شما داده می­شود. هنگامی که از پایین به بالا نگاه می­کنید هیجان یک کشف شگفت انگیز را تجربه خواهید کرد. اسمو  جاکسی (Jaaksi) یکی از شریکان بنیان گذار (JKMM) بیان می­کند که بزرگترین چالش هنگام ساخت موزه این بود که موزه در مناطق مختلف شهر قابل مشاهده باشد. تا در معرض دید همگان بوده و گردشگران را به سمت خود بکشاند.

این موضوع با ندجا سایج (Nadja Sayej) طراح ساختمان در میان گذاشته می­شود. سایج می­گوید ما می­خواستیم میدان را بشکافیم تا بتوانیم به زیر زمین دسترسی پیدا کنیم. در بین کار با یک گورستان پر از جسد رو به رو شدیم که این بسیار وحشت آور بود.  این اجساد در کنار ساختمان بودند و مراحل کار ما را به تعویق انداختند. در نتیجه سختی کار دو چندان شد. اسمو  جاکسی در مصاحبه با دانمال والپیپر (Dunmall Wallpaper) اضافه می­کند که لاسیپالاتسی با وجود وضعیت پیش بینی شده خود که به عنوان یک ساختار موقت ساخته شده بود اما بسیار قابل توجه بود.

به گونه­ ای که می­توان گفت شاید طراحان و سازندگان این ساختمان قصد چنین کاری نداشته ­اند و گویا از آینده این ساختمان اطلاع داشته­ اند. با وجود این که معماران معماری این ساختمان را در طول پروژه جدید بازسازی کردند جذابیت عجیب و غریب آن همچنان پا بر جا است. در داخل این ساختمان ستون­های بسیار زیبایی وجود دارد که با رنگ دیوار و سقف هماهنگ هستند. باید به طراحان این ساختمان بابت خلق چنین اثری آفرین گفت. یادداشت­های وین رایت در خارج این ساختمان دیده می­شوند. این ساختمان برای عدم مشکل در هوا رسانی دارای هواکش­های مدرنی است.

علاوه بر این ساختمان نورگیرهایی برای ورود نور دارد که در راستای تابش نور خورشید قرار گرفته ­اند. به نظر می­رسد این ساختمان شبیه یک فانوس دریایی باشد که دارای سیستم تهویه می­باشد. یکی از ویژگی­های برجسته لاسیپالاتسی نمایش بیوگرافی موزه رکس است که یک دهه قبل را نشان می­دهد که چگونه این ساختمان طراحی و ساخته شده تا این موزه در آن جای بگیرد. در واقع شما با مشاهده این نمایش سرگذشت 10 سال آخر این بنا را درک خواهید کرد. این ساختمان به شکلی پر جنب و جوش بازسازی شده است. در این موزه 590 صندلی وجود دارد که همه با روکش قرمز روشن پوشانده شده­ اند. چراغ­های این مکان زیبا در سقف قرار گرفته­ اند. چراغ­ها به شکل دایره بوده و تمام موزه را روشن می­ کنند.

این چراغ­ها از نوع UFO هستند که تابشی فوق العاده قوی دارند تا بازدیدکنندگان در این فضا با کمبود نور مواجه نشوند. هنتنت نیوز هانت می­نویسد این موزه علاوه بر میزبانی نمایشگاه­های آخر هفته­، این ساختمان از فیلم­ها و تئاترهای هنری نیز استقبال می­کند. مردم محلی به طور معمول تعطیلات آخر هفته خود را در این مکان سپری می­کنند. این موزه بر مبنای ایده آموس اندرسون که عاشق هنر است طراحی و ساخته شده است و مجموعه ­ای از هنرهای فنلاندی متعلق به  قرن نوزدهم و بیستم میلادی را در خود جای داده است. قبل از ساخت این فضای جدید، آموس رکس به عنوان موزه هنر آموس اندرسون فعالیت خود را آغاز کرده بود. در واقع این موزه از خانه سابق خود حمایت می­ کرد.