معرفی بنادر گردشگری شرق ایران

معرفی بنادر گردشگری شرق ایران

بندر چاه بهار

در سمت جنوب کوچه واقع است. در سنه هزار و دویست و هشتاد و نه بر حسب امر قدر قدرات همایون در حکومت وكيل الملک مسخر شد. تلگراف خانه دولت انگلیس در آنجاست و عمارت بسیار خوبی ساخته اند. آبش از چاه است و ناگوار. قریب یک صد خانوار جمعیت دارد که در حوالی قلعه بندر کوارنشین هستند. قبل از تسخیر بندر قریب یک هزار خانوار در آنجا سکنا داشتند. زمانی که قشون برای تسخیر بندر مامور شد ساکنین آنجا وحشت نموده، متفرق شدند. ولی حالا کم کم جمع می شوند. اشجاری که در بندر چاه بهار است تمر هندی، نارجیل، نخل خرما، کرک، بیدان، جم، انبه. چند درختی از این اشجار هست، حالا بندر را به دین محمد خان رئیس سکنه کوچه سپرده اند و او تعهد آبادی و همه خدمات آنجا را نموده است.

بندر طیس

از بنادر قدیم و معتبر بوده است و به مرور دهور خراب و معدم الاثر شده بود. در سنه هزار و دویست و هشتاد و دو از خوانین مکران به وكيل الملک مرحوم اطلاع دادند که چنین بندری در کنار دریا واقع است. وكيل الملک این بنده را در فصل تابستان در عین شدت و حرارت هوا به طور چاپاری روانه نمودند. عاجلا به مکران رفته میرعبدالله خان ضابط مکران را به اتفاق خود برده همان محل را دیده به اجازه مرحوم وكيل الملک محض ضبط و تصرف دولت روز افزون، قلعه مختصری بنا نموده و بیست خانوار هم از اهالی دشت در آنجا سکنا داده شد که از دست اندازی و تطاول اغیار محفوظ باشند و سکنه مزبور هنوز در آنجا متوقفند و چون بندر مزبور در واقع بهتر و شایسته تر از چاه بهار است و مرتع هم دارد بر حسب امر و اجازه اولیای دولت عليه وكيل الملک غیر از قلعه سابق، قلعه محکم و عمارات خوب و مرغوب از نو بنا گذاشته اند به مباشری میرزا محمد حسین کرمانی ساخته شده و در هذه السنه که این بنده به سیاحت بلوچستان مامور بود مخصوصا یک روز در آنجا توقف کرده سیر قلعه و تعمیرات آنجا را نمود.

بسیار قلعه خوبی است و یک سمت بدنه قلعه وصل به دریاست. قدری ناتمامی دارد که بنا و عمله در آن مشغول کارند. من بعد آبادی آنجا بهتر و جمعیتش افزون تر خواهد شد. آب آنجا نیز از چاه است. لیکن شیرین تر و گواراتر از چاه بهار است. دیوار بزرگی از سمت دریا کشیده اند برای بارانداز و غیره حصن معتبری است و اصل قلعه نو در روی تپه مرتفعی ساخته شده. از قبیل اشجار که در چاه بهار هست قلیلی در اینجا هم پیدا می شود.

بندر پارک

در غربی بندر طیس به فاصله سه فرسخ واقع است. قریب بیست خانوار جمعیت دارد. نزدیک به دریا آب زلال دارد که همان آب معدن نمک است و نمکش سفید و شیرین و بسیار تعریف دارد و در بلوچستان و مسقط خیلی مرغوب است.

از سمت مسقط و اکثر جاهای دیگر می آیند و از آنجا نمک به قیمت نازل می خرند و می برند و سایر بنادری که بندر ماهیگیری است و تردد به آنجا نمی شود و شغل سکنه این بندرات ماهی فروختن است.

اما در باب بندر گواتر: چون آنجا متعلق به باهو است و آبش شور و تلخ است، سکنه آنجا تفرقه هستند. من باب این که دشت و کوههای این بندر جنگل سکنه این بندر آمده چوب فروشی می نمایند و در عوض از اهالی مسقط و غیره برنج و ضروریات می خرند و غیر از چوب فروشی معامله دیگر ندارند.

کوچه و باهو

متصل به دشت قریب دریاست. آنها نیز از چاه آب کشیده صرف می نمایند. چنانچه بارندگی زیاد بشود اهالی کوچه از فاضلاب رودخانه قصر قند و اهالی باهو از فاضلاب رودخانه سرباز برکه های خود را مملو می نمایند و مثل اهالی دشت زراعت دیمی می نمایند. در همه چیز مثل دشت است. مال و مواشی: گوسفند، شتر، مادیان، الاغ، گاو میش و گاو دارند. و گاوهای کوچه مخصوصا ممتاز و زیاد درشت و شکیل است. جمعیت آنها چهار هزار و صد و پنجاه خانوار است.

دشت و کوچه و باهو عموما در کوار که از چوب خرما می بندند سکنا دارند.

بلوک گه: قلعه ای از بناهای قدیم دارد. از قنات و رود آب زراعت می شود. نه رشته قنات آباد و سه رشته قنات مخروبه دارد و مشتمل است بر دو مزرعه: هیجان، بنت. محصولات: مثل حاصل شتوی و صینی قصر قند است. معادن: فيما بين بنت و بشاگرد کوهی است مشهور به آهن کوه که در آنجا معدن مس است. اهالی آنجا می گویند هر وقت که باران می آید از شکافهای کوه مس خالص جوشیده بیرون می آید. زرگرهای گه و بنت می روند از آن مس ها آورده به کار می برند. اشجار: نخل خرما، انار، رز. مال و مواشی و ملبوس مثل قصر قند است. جمعیت آنها هشتصد خانوار.