کشتی های محلی ایران

کشتی های محلی ایران

در گوشه و کنار ایران، متناسب با فرهنگ و آداب و رسوم، مردم به کشتی های مختلفی روی آورده اند که عبارتند از:

کشتی پهلوانی- کشتی با چوخه- کشتی لوچو- کشتی گیله مردی- کشتی زوران پاتوله

کشتی پهلوانی: این نوع کشتی در زورخانه وجزو کشتی های باستانی بوده است. در این نوع کشتی پهلوانی، پهلوانان لباس که مخصوص پهلوانی می پوشند که شامل کمربند و زانوبند و چرمین است که در هنگام مبارزه آزاد هستند تا کمربند و زانوبند را بگیرند.

کشتی با چوخه: این نوع کشتی در فضای آزاد انجام می شود و در شهر های خراسان، قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین، فریمان، و چناران متداول بوده است.

کشتی لوچه: این نوع کشتی در شهر های استان مازندران رایج بوده است. جایزه کشتی گیر را بر وسط شهر بر روی پرچمی آویزان می کردند. جایزه قهرمانان شامل ترمه، گوشت گاو و یا گوسفند و پارچه و شال بود که بر روی چوب در وسط شهر آویزان می کردند.

کشتی گیله مردی: این نوع کشتی در استان گیلان رواج داشته است. در این نوع کشتی، حریف با ضربه زدن بر طرف مقابل خود، سعی در انداختن او دارد. و اگر بتواند باعث شود که هر قسمت از بدن حریف بر زمین بر خورد کند برنده محسوب می شود. و لباس کشتی گیران فقط یک شلوار تنگ می باشد.

کشتی زوران پاتوله: این نوع کشتی در استان کردستان مرسوم است و کشتی گیران با بستن شال بر کمر وارد میدان نبرد می شوند در این نوع کشتی، کشتی گیران با گرفتن کمر و شال حریف و پشت پا زدن بر او، سعی می کنند تا او را به زمین بکوبانند و مغلوب نمایند. همچنین کشتی هایی مانند: زوران مچکه، زیر و بالا، کشتی لری، در این مناطق رواج دارد.

و دیگر انواع کشتی در شهر های مختلفی که رواج داشته است:

کشتی جنگ (یازوران): در الیگودرز و روستاهای آن
کشتی بغل به بغل: در روستا های اطراف شهر قزوین
کشتی آشیرما: در استان آذربایجان شرقی و روستا های خوی
کشتی گرش: در منطقه ی ترکمن نشین ها
کشتی عربی: در سمت ایلات و عشایر استان خوزستان
کشتی کمربندی: در اصفهان و در روستاهای شهر فریدن
کشتی لشکرکشی: در استان یزد
کشتی کچ گردان: در استان سیستان و بلوچستان، و در روستا های شهر زابل
کشتی دسته بغل: در استان فارس و منطقه ارسنجان