دانستنی های جالب در مورد رود نیل

دانستنی های جالب در مورد رود نیل

رود نیل یک رودخانه عمده است که در شمال شرقی آفریقا واقع شده و به عنوان طولانی ترین رودخانه در جهان شناخته شده است. طول رودخانه نیل حدود 6،850 کیلومتر (4،256 مایل) است. نیل یک رودخانه بین المللی است زیرا منابع آبی آن توسط یازده کشور، یعنی تانزانیا، اوگاندا، رواندا، بوروندی، کنگو کینشاسا، کنیا، اتیوپی، اریتره، سودان جنوبی، و مصر به اشتراک گذاشته شده است.

حوضه زهکشی نیل حدود 10 درصد از منطقه آفریقا را شامل می شود. متوسط ​​تخلیه رود نیل حدود 300 میلیون متر مکعب (10.5 میلیارد فوت مکعب) در روز است. رودخانه نیل دارای دو جزیره بزرگ، نیل سفید و آبی نیل است. رودخانه آتبار، از سودان به نیل وارد می شود اما کمتر از 1٪ کل جریان آب آن را تامین می کند. نیل سفید سررشته و جریان اصلی نیل در نظر گرفته شده است. نیل سفید طولانی تر و در منطقه دریاچه های بزرگ آفریقای مرکزی، با منبع دورتری که هنوز تعریف نشده واقع شده است. این رودخانه از طریق تانزانیا، دریاچه ویکتوریا، اوگاندا و سودان جنوب جریان خود را می گیرد.

با این حال، نیل آبی، منبع غنی از آب و بارور است. نیل آبی از دریاچه تانا در اتیوپی آغاز می شود و از جنوب شرقی به سودان می رسد. این دو رودخانه نزدیک پایتخت سودان در خارطوم هستند. بخش شمالی نیل تقریبا به طور کامل از طریق کویر سودان به سمت مصر و به سمت شمال حرکت می کند و سپس به دریای مدیترانه منتهی می شود.

در نزدیکی دریای مدیترانه این رودخانه به دو شاخه، شاخه رزتا (به غرب) و همچنین دامیتا (به شرق) تقسیم می شود. و هر دوی این رودخانه ها به دریای مدیترانه می روند. دلتای نیل یکی از بزرگترین دلتاهای رودخانه در جهان است. طول آن حدود 160 کیلومتر است و بیش از 240 کیلومتر (149 مایل) از خط ساحلی گسترش می یابد. این ناحیه دارای خاکی غنی برای کشاورزی است و هزاران سال قبل تا حال در آن کشت و کار می شده است.

حدود 40 میلیون نفر (نیمی از جمعیت مصر) در منطقه دلتای نیل زندگی می کنند. قبل از اینکه توسط سدها متوقف شود، نیل هر ساله سرریز می شد. سد بزرگ آسوان در سال 1960 ساخته شد. سدهای عمده دیگر بر روی رودخانه نیل شامل، سد رزیدز، سد انار، سد آبشار اوون هستند.

نیل طی بیش از یک هزاره به طور فصلی نفوذ کرده تا خاک های حاصلخیزی را برای مردم مصر فراهم سازد. رود نیل قطعا نقش مهمی در تاریخ مصر باستان ایفا کرده است. بیشتر اماکن تاریخی مصر باستان در کنار رودخانه رود نیل از جمله شهرهای لوکسور و قاهره قرار دارند.

مصر در قسمت شمالی به عنوان تاشموعا شناخته می شود که به معنای "سرزمین نیها" است که به پاپیروس اشاره دارد که در رودخانه ها در فراوانی رشد کرده است. پاپیروس نماد مصر شمالی بود در حالی که گل لوتوس به عنوان نماد مصر جنوبی شناخته شده است. در سال 1787، سنگ معروف رزتا در دلتای نیل در شهر رزتا یافت شد. این مصنوعات مصری باستان نقشی کلیدی در درک مدرن از هژوگلیف های مصر ایفا می کنند.

گونه های بسیاری از ماهی ها در سیستم نیل یافت می شوند. از جمله ماهیانی که در رودخانه نیل یافت می شوند، و در دره های نیل (که ممکن است به وزن بیش از 80 کیلوگرم (175 پوند) برسند) پرورش می یابند شامل، بولتی، هیزم، چند گونه گربه ماهی، فیل ماهی، ماهی تیغ دار یا پلنگ آبی، ماهیان دریایی و ماهی قزل آلا می شوند.

تمساح ساکن در رودخانه نیل، که در اکثر نقاط این رودخانه یافت می شود، یکی از بزرگترین تمساح های جهان است. دیگر خزندگان موجود در حوضه نیل شامل لاک پشت، سه گونه از مارمولک و 30 گونه از مارها است که بیش از نیمی از آنها سمی هستند. نام نیل از نیلوس یونانی (لاتین: نیلوس) مشتق شده است که احتمالا ریشه سامی است که به معنی دره یا دره رودخانه می باشد و از این رو، به معنای رودخانه می باشد.

مصری های باستانی آن به نام رودخانه "Ar یا Aur" به معنای "سیاه"، می نامند، با اشاره به رنگ رودخانه زمانی که آب گرفتگی دارد. Hapi خدای سیل سالانه نیل در مذهب باستان مصری بود. برای خدای هپی در میان مصری ها جشن های بسیاری گرفته می شد. هرودوت مورخ یونان نوشته است: "مصر هدیه ای از نیل بود". دریاچه ناصر دومین دریاچه ساخته شده در جهان است. دریاچه ناصر جایی است که آبهای نیل توسط سد بزرگ آسوان جمع  می شود. این دریاچه بیش از 25000 تن ماهی در سال تولید می کند.

برای سال های بسیار طولانی نیل به عنوان طولانی ترین رودخانه در جهان محسوب می شد. با این حال، امروزه رودخانه آمازون این لقب را غصب کرده، که در حال حاضر به طور کلی اکثر کارشناسان معتقدند که طولانی تر از رودخانه نیل است.

مصری های باستانی اغلب شهرهای خود را در امتداد نیل ساخته اند. منبع اصلی آبریز رودخانه نیل برای سال های متمادی اشتباه در نظر گرفته شده بود. استدلال های ناشی از آن به این دلیل اتفاق بود که این رودخانه از منطقه دریاچه ویکتوریا آغاز می شود که دارای بسیاری از رودخانه های فیدر است که وارد نیل می شوند. با این حال، بزرگترین فیدر رودخانه نیل، رودخانه کاگرا است که در حال حاضر به عنوان منبع واقعی نیل پذیرفته شده است.

"نیل مصر، هرچند دارای خطرات خاص خودش است، هیچ کدام از مواردی را که در رود آیلند پیدا می شود را نمی توان در اینجا پیدا کرد. از زمانی که سد بالای آن در ایسوان در سال 1973 ساخته شده است، نیل تبدیل به یک کانال بزرگ شده است.

تمدن باستان مصر به رودخانه نیل برای آب آشامیدنی، غذا (به عنوان مثال ماهی)، تجارت و حمل و نقل وابسته بود. همچنین خاکی غنی را فراهم می کرد که برای رشد محصولات کشاورزی عالی بود. به دلیل اینکه بارش باران در مصر تقریبا وجود ندارد، مردم به سیل سالانه وابسته بودند که ناشی از باران های شدید در اتیوپی بود که رطوبت را فراهم می کرد و خاک های ضعیف را مجددا که برای کشت مناسب می کرد.

این رودخانه همچنین نقش مهمی در ساختن اهرام مصر باستان داشته است، زیرا بلوک های سنگی که برای ساخت و ساز استفاده می شود باید توسط قایق حمل می شد. مصری های باستان از پاپیروسی که در امتداد رودخانه رشد می کرد به منظور ساخت کاغذ و قایق ها استفاده می کردند.