استفاده نظامی از حیوانات در دنیا

استفاده نظامی از حیوانات در دنیا

تمدن های انسانی با فراز و نشیب های خود مانند جسمی در دوره های زمانی مختلف سرگردان هستند که این دوره ها به طور پیوسته صلح و جنگ را تجربه کرده اند. جنگ ها بسیاری از قوانین اجرایی را خواه و ناخواه تغییر می دهند؛ از طرفی جوامع بشری خواهان این هستند که انسان ها در آرامش و صلح در کنار هم زندگی کنند، اما اگر جنگی پیش بیاید، این شهروندان باید سلاح برداشته و خود را به کارزار جنگ برسانند. همچنین به دلیل اینکه هرکدام از طرفین جنگ به دنبال پیروزی هستند، نه تنها از افراد داوطلب بلکه از افراد غیرداوطلب نیز برای شرکت در جنگ سربازگیری و حتی از نیروهای جوان هم در جنگ های بزرگ به عنوان سرباز استفاده می شود. در چهار هزار سال گذشته، دولت ها همیشه به دنبال استفاده از مخلوقات غیرانسانی در جنگ های مهیب بوده اند. در ملل جهان اول مانند آمریکا، ما به استفاده از حیوانات در جنگ فکر نمی کنیم چون تکنولوژی های جدید استفاده از حیوانات با کارایی پایین را محدود کرده و از بین برده اند ولی با اندکی تحقیق می بینیم که این کشورها هم از حیوانات به دلیل دارا بودن استعدادهای منحصر به فردشان به اندازه نیاز بهره می جویند.

بعد از حادثه 11 سپتامبر 2001، دولت ایالات متحده قسمت مهمی از بودجه کشور را به مبحث بیوتروریسم اختصاص داد که این مبحث به دفاع زیستی و تحقیقات در مورد بیماری های عفونی و استفاده از حیوانات در زمینه های مختلف می پرداخت. وزارت دفاع اولین سازمانی بود که این مطالعات را شروع کرد ولی امروزه ارگان های مختلفی در این موضوع در حال فعالیت هستند که این 11 ارگان حدوداً 50 هزار میلیون دلار از بودجه را صرف بررسی تهدید ناشی از سلاح های زیستی می نمایند. تحقیقات نظامی در این زمینه شامل مطالعه بر روی هیپوترمی، یخ زدگی، گرمازدگی، کمبود اکسیژن و دیسترس های تنفسی و همچنین تحقیق در مورد سنسور های زیستی، سونار، اکولوکیشین، ربات زیستی، تفسیر هوایی ساختمان ها و سیستم های محافظت چشم و گوش می باشد. به عنوان مثال، پستانداران دریایی مثل دلفین ها به دلیل توانایی های شنیداری خود به عنوان نگهبان دریایی آموزش می بینند. با توجه به گزارشات استفاده و نگهداری از حیوانات در وزارت دفاع آمریکا، 488.237 حیوان در سال 2007 مورد آزمایش و بررسی قرار گرفتند که این مقدار با توجه به مقدار سال های گذشته خود افزایش چشمگیری داشته است. 

امروزه اکثر مردم در مورد سگ های نظامی و خدمات آن ها می دانند، ولی در مورد دیگر موجوداتی که در ارتش ها استفاده می شوند اطلاعاتی ندارند. این موجودات شامل:
زنبورهای عسل: این موجودات با شامه خیلی قوی به دنیا می آیند و آنتن هایی دارند که گرده و شیرینی جات را به خوبی تشخیص می دهند. بنابراین امروزه زنبورها برای تشخیص بمب و مواد منفجره آموزش می بینند، به این صورت که باور می کنند که شیرینی-جات (شکر) در کنار ماده منفجره یا چاشنی بمب قرار دارد و بعد از یافتن رابطه بین شکر و ماده مورد نظر از دو طریق از آن ها استفاده می شود؛ در قسمت اول این موجودات در لوله های شیشه ای قرار گرفته و در نقاط بازرسی قرار می گیرند و زمانی که مردم، ماشین ها و بسته ها از این نقاط عبور کنند، مأمورین با استفاده از مانیتور مربوط به زنبورها نگاه کرده و اگر چند زنبور هماهنگ با هم خرطوم خود را حرکت دهند نشانه ای از وجود مواد منفجره در منطقه است. در قسمت دوم این موجودات با یک فرستنده رادیویی با اندازه کوچک مجهز شده و به محل مورد نظر فرستاده می شوند، مأمورین با استفاده از مانیتور می بینند که زنبور ها در کجا تجمع بیشتری دارند و سپس آن نقاط را به دنبال مین جستجو می کنند. لازم به ذکر است قدرت این موجودات در این زمینه در حد بویایی سگ ها می باشد.

حشرات سایبرگی: شاید این اسم شما را یاد فیلم های علمی-تخیلی بیاندازد ولی وزارت دفاع آمریکا این پروژه را به عنوان یکی از مهم ترین پروژه های خود در نظر دارد. در این پروژه دانشمندان ایمپلنت الکترونیکی ای را در بدن حشره در مراحل اولیه دگردیسی قرار داده و اجازه می دهند تا بافت ها در اطراف آن رشد کنند. سپس حشرات با استفاده از این تراشه تعقیب و کنترل شده و برای جمع آوری و انتقال اطلاعات استفاده می شوند. برای مثال، کرم های ابریشم می توانند میکروفونی را برای ضبط گفتگوها یا سنسورهای گازی را برای شناسایی حمله شیمیایی حمل کنند.

دلفین ها: با توجه پیشرفت تکنولوژی هنوز هم نیروی دریایی از دلفین ها برای شناسایی و خنثی سازی مین استفاده می کند، این حیوانات چندین سال آموزش می بینند و مین ها را با استفاده از اتصال کابل یا بویه دریایی نشان گذاری می کنند. یک تیم از دلفین ها و مأمورین آن ها در برنامه MK8استفاده شد که مسیری امن را برای کشتی ها، دریانوردان و نیروهای نظامی رقم زد. 

شیرهای دریایی: این موجودات هم مانند دلفین ها چندین سال آموزش می بینند ولی از آن ها به دلیل سرعت بسیار بالایشان، در شناسایی و نجات افراد و حتی دستگیری نیروهای دشمن استفاده می شود. این کار با استفاده از گیره هایی انجام می شود که این حیوانات آن ها را به تانک اکسیژن یا اندام فرد مورد نظر متصل می کنند و حتی ممکن است دستگاه های اتصالی را بدون اطلاع خود فرد به او وصل کنند. از این دو پستاندار دریایی در ویتنام، خلیج فارس استفاده شد و اکنون در کرانه های ایالات متحده حضور دارند.
رت های خنثی کننده مین: در کنار موجودات دریایی در زیر آب، در روی زمین هم رت های بزرگ مانند رت های گامبیا با نتایج موفقیت آمیزی به عنوان حیوانات شناساگر مین شناخته شدند که این به خاطر توانایی بویایی آن ها در شناسایی مواد منفجره است و به دلیل اندازه کوچکشان باعث راه اندازی و ترکیدن مین نمی شوند. 

اسب و قاطر: امروزه از این حیوانات همانطور که در جنگ جهانی دوم استفاده می شد در مناطق کوهستانی و زمین های دشوار استفاده می شود. برای مثال از قاطرها در افغانستان و مناطق آموزشی کوهستانی در کالیفرنیا و از اسب ها در مناطق کوهستانی که محل پرتاب موشک در آن ها وجود دارد و رفت و آمد وسایل نقلیه به آن ها دشوار است استفاده می شود.