تنگه هرمز (۲)
تنگه هرمز (۲)
گذرگاه آبی طبیعی است که خلیج فارس را با دریای عمان، اقیانوس هند و آبهای بین المللی پیوند می دهد. در شمال این تنگه کشور ایران و در جنوب ان کشور عمان قرار دارد. تنگه هرمز با سبب موقعیت جعرافیایی و سیاسی ، اهمیت استراتژیک دارد. بیش از نیمی از منابع نفت جهان در منطقه خلیج فارس قرار دارد. و تنگه هرمز تنها راه عبور کشتی های نفتکش از این منطقه با آب های آزاد و کشورهای دیگر جهان است.
با همین سبب این تنگا از نیمه دوم قرن بیستم میلادی مورد توجه قدرت های جهانی و کشورهای صنعتی قرار گرفت و یکی از کانون های تشنج در دنیا شد. تنگه هرمز هلالی شکل است. طول ان حدود ۳۱۰ کیلومتر و عرص باریک ترین قسمت آن تقریبا ۳۸ کیلومتر است . عمق تنگه در نزدیکی ساحل ایران کم است ، اما با سمت جنوب افزایش می یابد. ودر نزدیکی کشور عمان با ۲۲۳ متر می رسد. به دلیل ژرفای بیشتر ، راه عبور کشتی های بزرگ نفت کش به ساحل عمان نزدیک تر است . اب و هوای تنگه هرمز گرم و مرطوب است . میانگین دمای سالانه آن حدود ۲۷ درجه سلسیوس و حداکثر دما در تابستان گاهی با ۵۳ درجه می رسد.
در تنگه هرمز ۱۵ جزیره وجود دارد. این جزیره ها امتداد ارتفاعات رشته کوه زاگرس هستند. بعضی از جزیره ها شنی و بعضی دیگر صخره ای و گنبد نمکی هستند. جزیره شمالی تنگه، لارک ، هرمز، قشم و هنگام به ایران تعلق دارند. جزیره های جنوبی تنگه، مسندم، غنم و قوئین کبیر و چند جزیره کوچک دیگر متعلق با عمان است.
جزیره هرمز شمالی ترین جزیره تنگه، قشم بزرگ ترین جزیره و لارک نزدیک ترین جزیره ایران به محل عبور کشتی های نفت کش در اب های عمیق است. جزیره هنگام به سبب کرانه های عمیق آن ، لنگر گاه خوبی برای کشتی های جنگی و زیر دریایی هاست.
تنگه هرمز نزدیک ترین راه آبی تجاری میان جنوب و جنوب شرق آسیا و اروپاست و به همین سبب در دوره های مختلف تاریخی اهمیت ویژه ای داشته است.
- توضیحات
- بازدید: 553
نظرات
- هیچ نظری یافت نشد.
نظر خود را اضافه نمایید
ارسال نظر به عنوان مهمان