داور زن ایرانی در رویداد های بین المللی فوتبال می درخشد

داور زن ایرانی در رویداد های بین المللی فوتبال می درخشد

مهسا قربانی، داور زن فوتبال ایران که چندین بازی ملی و بین المللی را داوری کرده، سرتیتر اخبار در سراسر جهان شده است. قرباني در سن 15 سالگی کار خود را به عنوان داور آغاز کرد. نام او در فهرست داوران نخبه کنفدراسیون فوتبال آسیا به دلیل عملکرد خوب وی قرار دارد. او می گوید آرزوی او قضاوت در مسابقات جام جهانی است. قرباني همچنین از صحبت کردن در مورد لباس مسابقات خارجی امتناع کرد. گرچه امروزه همه نگا ه ها به علیرضا فغانی به علت حضور او در فیفا جام جهانی فوتبال روسیه است، مهسا قربانی نیز به خاطر حضور ش در مسابقات فوتبال بین المللی در مرکز توجه است. او اولین بانوی ایرانی است که در رویدادهای مردان نیز قضاوت کرده است. او هیجان زده در مورد تجربه خود در قضاوت مسابقات مردان صحبت می کند و می گوید که دوست دارد در این زمینه تجربه بیشتری داشته باشد. در مورد مهسا قربانی چیزی که جالب است، لباس های مختلف او در مقایسه با سایر داوران زن است. او به طور کامل کد لباس AFC را رعایت می کند، اما لباس هایی که او می پوشد، متفاوت از دیگران است، زیرا او معتقد است که برخی لباس ها از نفس کشیدن او جلوگیری می کند. در مصاحبه اخیر با روزنامه شهروند، او نظرات مختلف و جالبی درباره حرفه اش داده است.چگونه علاقه مند شدید که یک داور در جهان فوتبال باشید؟

در طول دوران کودکی ام، هر زمان که من یک بازی فوتبال را تماشا کردم، چیزی که من را بیشتر جذب کرد، داوری بازی بود. من شخصیت داوران را دوست داشتم و می خواستم یک روز داور شوم، اما نمی دانستم چه باید بکنم. سرانجام، من وارد دنیای فوتبال شدم. در ابتدا، من یک دروازبان آماتور برای یکی از تیم های تهران بودم و در سال 2007 کار خود را به عنوان داور آغاز کردم. 

چه زمانی حرفه داوری را آغاز کردید؟
در حالی که من به عنوان داور در لیگ ایران کار می کردم، شروع به داوری مسابقات فوتبال آسیا زیر 14 ساله نیز کردم. هنگامی که شروع به کار کردم به عنوان یک داور، AFC قبلا نامه ای به فدراسیون فوتبال ایران ارسال کرده بود که می گفت یک داور کمتر از 25 سال سن نیاز ارند. برخی از ویژگی ها برای آنها مهم بودند. خوشبختانه من شرایط آنها را داشتم، بنابراین تونستم مسابقات آسیایی زیر 14 سال را برای پنج سال متوالی داوری کنم. پس از گذراندن دوره های دو ساله AFC در سال 2016، کنفدراسیون من را به عنوان داور بین المللی در سال 2017 معرفی کرد و بعد از گذراندن چند دوره دیگر من به عنوان داور نخبه انتخاب شدم.
وقتی تصمیم گرفتید که داور شوید، واکنش خانواده شما چطور بود؟
خانواده و دوستانم در تصمیم من شگفت زده شدند، زیرا عموم مردم معتقدند «فوتبال زنان» وجود ندارد و فوتبال به مردان تعلق دارد. آنها از من می پرسند آیا فوتبال زنان وجود دارد یا نه. به تدریج سعی کردم خانواده ام را با فوتبال زنان آشنا کنم، زیرا آنها در این زمینه علاقه مند نبودند، اما اکنون همه مسابقات فوتبال را تماشا می کنند و حتی بر تیم نیز شرط می گذارند.

آیا برای شما داوری بازی در سطح بین المللی دشوار نیست؟
نه، هرگز. من هیچ مشکلی با داوری مسابقات خارج از ایران ندارم و خوب است که زبان آنها با من متفاوت است، زیرا من به خوبی انگلیسی صحبت می کنم، که به من اعتماد به نفس می دهد.
شما چه واکنشی به عنوان یک زن ایرانی در خارج از کشور می بینید؟
همه کسانی که در فوتبال زنان شرکت می کنند خانم هستند، بنابراین آنها از پیشرفت یکدیگر خوششان می آید. آنها می دانند که ما با چه محدودیت هایی در ایران رو برو هستیم؛ بنابراین، هنگامی که حضور یک داور ایرانی را در سطح بین المللی احساس کردند، به او احترام می گذارند. همه اینها به من اعتماد به نفس زیادی می دهد و من را قوی تر می کند. 

شما اولین داور زن ایرانی هستید که مسابقات فوتبال مردان را داوری کرده اید. این تجربه چگونه بود؟
برخی از رویدادهای آسیایی در یک زمان برگزار شد که من مسابقات زیر 14 نفره فوتبال را داوری کردم. در یکی از مسابقات که در مالدیو برگزار می شد، من قصد داشتم یک بازی مردانه را داوری کنم. من داور بازی بین دو تیم لیگ 2 مالدیو بودم. این یک تجربه بسیار خوب برای من بود و من خوشحال خواهم شد که بازی های فوتبال مردان را مجددا داوری کنم.
فوتبالیست های مرد شما را به عنوان یک داور زن چگونه می بینند؟
به طور طبیعی، آنها نگاه جدیدی به من داشتند و شاید آنها احساس کردند که یک داور زن ممکن است قادر به قضاوت نادرست باشد. البته ما شاهد هستیم که داوران زن در کشورهای دیگر هم وجود دارند که نشان می دهد فوتبال زنان توانایی های زیادی دارد.