شرح مراحل تدارکات برای ساخت یک صحنه از فیلم (2)

شرح مراحل تدارکات برای ساخت یک صحنه از فیلم

حتی در صحنه هایی که آن چنان حرکت فیزیکی وجود ندارد این رویداد، یعنی جوهر دراماتيك صحنه است که نقطه شروع کار طراح فیلم می باشد.

"همه چیز به طور کامل بر اساس رویداد صحنه طراحی شد. در صحنه ای که لیدی مکبث با عده ای مشغول صحبت است و لکه های خونی را روی دستش می بیند، می خواستم بر فاصله لیدی مکبث و آن عده تأکید کنم. همچنین در صحنه ای که سیوارد جوان برای کشتن مکبث وارد می شود و مکبث در انتهای سالن نشسته است می خواستم احساسی از تهی بودن به سالن بدهم." ( شینگلتون)

جاناتان (جان) باری توضیح می دهد چگونه طراحی پلکان يك آپارتمان بر اساس رویداد خاص آن صحنه انجام شد.

«اتاق را طوری ساخته بودیم که شبیه به کلبه ای کوچک بود مخفی گاهی که آن مرد دوست دخترش را در آنجا مخفی کرده بود - کلبه باید دورافتاده و پرت به نظر می آمد زیرا در صحنه ای از فیلم، آنها مردی را که در اصطبل زندگی می کند کتک می زنند اما همسایه ها با خبر نمی شوند. مردی از پلکان به زیر می افتد و کشته می شود، بنابراین پله ها باید طوری ساخته می شد که احتمال سقوط از آنها به پایین وجود داشته باشد و اگر کسی پایین بیفتد کشته شود. بدین ترتیب پله ها پیچ تندی داشت و با موزائیکهایی با لبه تیز فرش شده بود.» (باری)

تفكيك رویداد صحنه در فیلمهای پرتحرك

بعضی از فیلمها تأثیری که بر بیننده می گذارد به دامنه ای وسیع از رویدادها وابسته است که مداوما در حال گسترش می باشد. شاید فیلمهای جنگی بارزترین نمونه این نوع از فیلمها باشد. فیلمهای وسترن یا فیلمهای عشقی - تاریخی از جمله نمونه های دیگر است. در این فیلمها، طراح فیلم با بازیگرانی مواجه است که حرکت بسیار دارند و با وسائط نقلیه ای که در صحنه های وسیع حرکت می کنند. در این فیلمها، طراح در می یابد که باید قبل از بررسی جزئیات طراحی با کلیاتی که لازمه طراحی صحنه های وسیع است، کنار بیاید. سید کین توضیح می دهد چگونه فیلمنامه يك فيلم جنگی را به بخشهایی از رویدادهای گسترش یابنده تقسیم کرده است:

"بعد از خواندن فیلمنامه نرگس زرد آهنی آن را به چند بخش تفكيك کردم. به طور کلی، داستان به يك تانك انگلیسی مربوط می شود که توسط پانزرهای آلمانی در حوالی زمان حمله دانكرك محاصره می شود. آنها در تلاش برای بازگشت به خطوط نیروهای انگلیسی با ماجراهای گوناگونی مواجه می شوند. من هر ماجرا را يك مرحله، می نامم و فیلمنامه به چند مرحله تقسیم می شود. این کار را به سرعت و کلی انجام می دهم. حالا اگر این مراحل را در يك قالب بصری قرار دهیم، كمك بزرگی به طراح فیلم و نویسنده کرده ایم. زیرا تجسم صحنه ها بدین شکل، به آنها اجازه می دهد در صورت لزوم حتی فیلمنامه را نیز تغییر دهند."

« به عبارت دیگر، من نقشه کوچکی از بخشها یا مراحل فیلم تهیه می کنم. مثلا، اولین فصل رویداد با يك گروه گشتی آلمانی که از جنگل می گذرند شروع می شود. آنها وقتی به کناره جنگل می رسند ابتدا صدای موتور تانکها را می شنوند، سپس دوتانك را می بینند که در حال حرکتند. بنابراین سعی می کنند از روی خط آهن بگذرند. این باعث می شود من بتوانم يك تونل را نشان بدهم. تانکهای انگلیسی روی يك بلندی می روند و از آن بالا که صحنه آرام و زیبایی است متوجه حضور تعدادی پانزر آلمانی می شوند. هدف این نما نشان دادن چیزی است که انگلیسیها در مقابل دارند. آنها تصمیم می گیرند در تونل مخفی شوند، وقتی که در حال برگشتن هستند، يك اشتو کا آنها را بمباران می کند و یکی از تانکها از بین می رود. تانك دوم به تونل می رسد. درست وقتی که وارد تونل می شوند، اشتوكا دهانه تونل را بمباران می کند و آنها در تونل حبس می شوند. این پایان چیزی است که به آن مرحله اول می گویم. سپس این رویدادها را با توجه به خطوط کلی فیلمنامه به عنوان راهنما، به صحنه های مجزا تقسیم می کنم. و تعدادی نماهای نزديك و متوسط به صورت پیشنهاد به کارگردان می دهم. اگر چه تقسیم بندی نماهای يك صحنه به عهده کارگردان است اما پیشنهادهای من زمینه ساز کارهای او می شود. ممکن است کارگردان بعضی چیزها را به کلی تغییر دهد اما معمولا نماهای پیشنهادی من همانهایی هستند که رویداد صحنه را برای بیننده روشن می کند. محل قرار گرفتن تانکها چگونگی محیط اطراف آنها یا اینکه چه اتفاقی در شرف وقوع است و چطور.» (کین)

طراح فیلم مجبور است تا حدودی تئاتری فکر کند. در فیلم نیز مانند صحنه تئاتر بازیگران باید از جایی وارد و خارج شوند، و بازی آنها در صحنه فیلم جنبه مهمی از با شخصیت پردازی آنهاست. اگر طراح فیلم خود را اسیر طرحهای زیبای نامربوط کند، پر ورش شخصیتهای فیلم در صحنه های طراحی شده برای کارگردان، غیر ممکن می شود. یك میز بدین علت در صحنه قرار می گیرد که جزئی جدا نشدنی از عناصر به هم پیوسته صحنه است. در غیر این صورت نمی توان میز را در کنار پنجره قرار داد فقط برای اینکه طراح فیلم دوست دارد میزها کنار پنجره باشد یا اینکه مسئول وسایل صحنه اتفاقا میز را آنجا قرار داده است.

طراحی براساس شخصیت

در خلال فيلمنامه خوانی طراح فیلم علاوه بر شناخت اصول محرکه رویداد با چگونگی شخصیتها نیز آشنا می شود. بعضی اوقات فیلمنامه نویس شخصیتهای فیلم را حتی شاید با لباسی که به تن خواهند داشت، دقیقا تشریح می کند. در فیلمنامه هایی دیگر، ممکن است شخصیت داستان به حدی پیچیده باشد که به راحتی نتوان او را درك کرد. مانند شخصیت الکس در فیلم پرتقال کوکی.

"مشکل شخصیت الکس این بود که، لزومی نداشت شخصیتش، در نقش راوی داستان، آنقدر کامل باشد که بلافاصله تجسم شود. از این رو به هنگام شکل دادن أو روی پرده با مشکلات فراوان در زمینه انتخاب نوع آرایش صحنه ای که با درك ما از شخصیت او مطابق بود بر خوردیم." (باری)

حتی شخصیتی که در فیلمنامه به روشنی تشریح شده است می تواند در خلال تهيه فیلم دچار تغییر شود، و این نکته طراح فیلم را مجبور می سازد که به منظور هماهنگی با | شخصیتی که غالبا در فراگرد تمرین رشد می کند تا در فیلمنامه، آرایش صحنه ها را به طور مداوم تغییر دهد، بدین لحاظ یکی از شخصیتهای فیلم پرتقال کوکی، تحت تأثیر شخصیت بازیگر آن نقش قرار می گیرد.