اینترنت برای یک خانواده

اینترنت برای یک خانواده

در دنیای تجارت امروزی، امکان دستیابی به اطلاعات از یک راه قابل اطمینان و مناسب یکی از مولفه های پیشرفت محسوب می شود.
ذخیره اطلاعات در کمد ها و در قالب هزاران صفحه کاغذ به تاریخ پیوسته است و دیگر روش مناسبی محسوب نمی شود.
ذخیره اطلاعات در قالب های الکترونیکی جایگاه خو را به خوبی پیدا کرده و کامپیوتر در تمام عرصه ها نقش موثری ایفا می کند.
گاهی لازم است اطلاعات برای گروهی از کاربران در دسترس باشد اما امکاناستفاده همزمان چند نفر از یک کامپیوتر وجود ندارد.
به همین خاطر لازم است که کامپیوترهای متعددی به یکدیگر پیوند داده شوند. این پیوند شبکه نامیده می شود . شبکه به یک کامپیوتر اجازه می دهد تا اطلاعاتی را به کامپیوتر دیگری بفرستد و یا از آن اطلاعات دریافت کند.

آشکاررین نوع شبکه که تقریبا همه با آن آشنا هستند اینترنت است.
در اینترنت میلیون ها کامپیوتر از سراسر جهان با یکدیگر مرتبط هستند. شبکه های کامپیوتری به دو گروه پایه تقسیم می شوند. تکنولوژی شبکه های LAN می تواند تعداد زیادی کامپیوتر را که نسبتا به یکدیگر نزدیک هستند به یکدیگر مرتبط کند. تکنولوژی WAN تعداد کمتری کامپیوتر را به یکدیگر وصل می کند. اما این کامپیوتر ها لزوما به یکدیگر نزدیک نیستند.
اینترنت نیز یکی از روش های عمومی به کار رفته در شبکه های کامپیوتری است که بر اساس شبکه های LAN کار می کند. در این روش عناصر شبکه باید به یکدیگر نزدیک باشند. حداکثر فاصله میان عناصر مرتبط به یکدیگر نباید از چند صد متر تجاوز کند، اما با استفاده از مودم های خیلی پیشرفته می توان این مقدار را به ده ها کیلومتر افزایش داد در دنیای شبکه مجموعه قوانینی وجود دارد که حاکم بر شبکه هستند. این قوانین در اصطلاح پروتکل نامیده می شوند. در شبکه های اینترنتی قوانین ساده ای حکم فرما هستند.

مهم ترین عنصر در هر شبکه واسطه ای است که میان عناصر تشکیل دهنده شبکه قرار دارد. در اینترنت این واسطه یک جفت کابل به هم پیچیده است که عموما کابل مسی یا فیبر نوری هستند.
عنصر دیگری در شبکه های اینترنت وجود دارد که سگمنت نامیده می شود.
سگمنت فضایی به اشتراک گذاشته شده است که اطلاعات برای در دسترس بودن در آن فضا قرار می گیرند.
هر شبکه میان تعدادی گروه برقرار می شود که معمولا گروهی کامپیوتر یا تعدادی گروه برقرار می شود که معمولا گروهی کامپیوتر یا تعدادی ابزار کامپیوتری از قبیل پرینترها و اسکنر ها هستند.
در هر زبان قواعدی برای ساختن یک جمله وجود دارد . به عنوان مثال هر جمله از یک نهاد و گزاره تشکیل شده است. قوانین حاکم بر اینترنت قواعدی هستند که برای این جمله بندی ها نظارت می کنند. این قوانین با استفاده از گویا ترین کلمات، کوتاه ترین جملات را تولید می کنند، به طوری که باحذف حتی یک کلمه ، ایجاد ارتباط امکان پذیر نیست. 

هر جمله باید شامل کلماتی از جمله آدرس گیرنده و فرستنده باشد این آدرس ها شناسه هایی هستند که عناصر شبکه به وسیله آن ها شناسایی می شوند.
هر گروه آدرسی منحصر به فرد دارد تا هیچ شبهه ای در برقراری ارتباط باقی نماند. هنگامی که یک پیغام توسط یکی از گروه های دیگر این پیغام را دریافت می کنند اما این پیغام فقط و فقط مربوط به یکی از گروه ها است.
از این رو هر عنصر در اولین مرحله آدرس گیرنده را بررسی می کند. اگر این پیغام مربوط به او بود محتویات پیغام بررسی می شود. در غیر اینصورت هیچ عملی بررروی پیغام انجام نمی شود.
با این همه شبکه اینترنت معایبی هم دارد. با این وجود شبکه اینترنت پرکاربردترین نوع ارتباط در شبکه های کوچک محسوب می شود.